Dzienniki Urzędowe - rok 2015 poz. 14

Wiek

Szczepienie przeciw

Uwagi

1 rok życia

w ciągu 24 godzin po urodzeniu

WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY typu B (WZW typu B) – (pierwsza dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

GRUŹLICY – śródskórnie szczepionką BCG

Szczepienie noworodków przeciw GRUŹLICY oraz przeciw WZW typu B powinno być wykonane jednocześnie lub w innym możliwym terminie przed wypisaniem dziecka z oddziału noworodkowego.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO:

– szczepienia przeciw WZW typu B,

– szczepienia przeciw GRUŹLICY,

– szczepienia dzieci urodzonych przedwcześnie.

2 miesiąc życia

(7–8 tydzień)

WZW typu B (druga dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Drugą dawkę szczepionki przeciw WZW typu B należy podać w 7–8 tygodniu życia jednocześnie z pierwszą dawką szczepionki przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI.

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (pierwsza dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Trzy dawki szczepienia podstawowego przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI szczepionką błoniczo-tężcowo-krztuścową (DTP) są podawane w odstępach 6–8 tygodniowych.

U dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepionką pełnokomórkową oraz u dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcowo-krztuścową z bezkomórkowym komponentem krztuśca (DTaP) – według wskazań producenta szczepionki.

W przypadku orzeczenia przeciwwskazania do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcową (DT) – według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (pierwsza dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Trzy dawki szczepienia podstawowego przeciw inwazyjnemu zakażeniu HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b są podawane w odstępach 6–8 tygodniowych.

Szczepionkę przeciw inwazyjnemu zakażeniu HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, IPV, WZW typu B, ale w oddzielnych iniekcjach.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

3–4 miesiąc życia (po 6–8 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (druga dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

U dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepionką pełnokomórkową oraz u dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcowo-krztuścową z bezkomórkowym komponentem krztuśca (DTaP) – według wskazań producenta szczepionki.

W przypadku orzeczenia przeciwwskazania do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcową (DT) –według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

OSTRE NAGMINNE PORAŻENIE DZIECIĘCE (POLIOMYELITIS), zwane dalej „POLIOMYELITIS” – (pierwsza dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepienie przeciw POLIOMYELITIS – dzieci w pierwszym roku życia –pierwsze dwie dawki – szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną (1,2,3 typ wirusa).

Pierwsza dawka szczepionki inaktywowanej IPV na przełomie 3 i 4 miesiąca życia jest podawana jednocześnie z drugą dawką szczepienia przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (druga dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionkę przeciw inwazyjnemu zakażeniu HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, IPV, WZW typu B, ale w oddzielnych iniekcjach.

5–6 miesiąc życia (po 6–8 tygodniach od poprzedniego szczepienia)

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI (trzecia dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

U dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepionką pełnokomórkową oraz u dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcowo-krztuścową z bezkomórkowym komponentem krztuśca (DTaP) – według wskazań producenta szczepionki.

W przypadku orzeczenia przeciwwskazania do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcową (DT) – według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

POLIOMYELITIS – (druga dawka)

Szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną (1,2,3 typ wirusa).

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Druga dawka szczepionki inaktywowanej IPV w 5 miesiącu życia jest podawana jednocześnie z trzecią dawką szczepienia przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (trzecia dawka)

Szczepionkę przeciw inwazyjnemu zakażeniu HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, IPV, WZW typu B, ale w oddzielnych iniekcjach.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

7 miesiąc życia

WZW typu B (trzecia dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

2 rok życia

13–14 miesiąc życia

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE (pierwsza dawka)

Szczepionką atenuowaną skojarzoną.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na ODRĘ, ŚWINKĘ lub RÓŻYCZKĘ nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, należy ją podać po upływie co najmniej 4 tygodni od wyzdrowienia.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

16–18 miesiąc życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI
(czwarta dawka)

U dzieci z przeciwwskazaniami do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI szczepionką pełnokomórkową oraz u dzieci urodzonych przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzonych z masą urodzeniową poniżej 2500 g należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcowo-krztuścową z bezkomórkowym komponentem krztuśca (DTaP) – według wskazań producenta szczepionki.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

W przypadku orzeczenia przeciwwskazania do szczepienia przeciw KRZTUŚCOWI należy zastosować szczepionkę błoniczo-tężcową (DT) – według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

POLIOMYELITIS – (trzecia dawka)

Szczepionką inaktywowaną IPV poliwalentną (1,2,3 typ wirusa).

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Trzecia dawka szczepionki inaktywowanej IPV jest podawana jednocześnie z czwartą dawką szczepienia przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b (czwarta dawka)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionkę przeciw inwazyjnemu zakażeniu HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami, np. DTP, IPV, WZW typu B, ale w oddzielnych iniekcjach.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Okres przedszkolny

6 rok życia

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI
(pierwsza dawka przypominająca)

Szczepionką przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI zawierającą bezkomórkowy komponent krztuśca (DTaP).

Należy zachować odstęp, pomiędzy dawkami przypominającymi szczepionki zgodnie ze wskazaniem producenta szczepionki, jednak nie krótszy niż 5 lat.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

POLIOMYELITIS – (pierwsza dawka przypominająca)

– doustnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionką atenuowaną OPV poliwalentną (1,2,3 typ wirusa).

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Szkoła podstawowa i gimnazjum

10 rok życia

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE (dawka przypominająca)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionką atenuowaną skojarzoną.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowania na ODRĘ, ŚWINKĘ lub RÓŻYCZKĘ nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, szczepienie można przeprowadzić po upływie co najmniej 4 tygodni od wyzdrowienia.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

14 rok życia

BŁONICY, TĘŻCOWI (druga dawka przypominająca)

Szczepionką przeciw BŁONICY i TĘŻCOWI (Td).

Należy zachować odstęp pomiędzy dawkami przypominającymi szczepionki zgodnie ze wskazaniem producenta szczepionki, jednak nie krótszy niż 5 lat.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Szkoła ponadpodsta­wowa

19 rok życia lub ostatni rok nauki w szkole

BŁONICY, TĘŻCOWI (trzecia dawka przypominająca)

Szczepionką przeciw BŁONICY i TĘŻCOWI (Td).

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Należy zachować odstęp pomiędzy dawkami przypominającymi szczepionki zgodnie ze wskazaniem producenta szczepionki, jednak nie krótszy niż 5 lat.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Szczepienie przeciw

Osoby zobowiązane do poddania się szczepieniu

Uwagi

WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY typu B (WZW typu B)

Obowiązek dotyczy:

Szczepienia podstawowe według cyklu wskazanego przez producenta szczepionki.

1) uczniów szkół medycznych lub innych szkół prowadzących kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW typu B;

2) studentów uczelni medycznych lub innych uczelni, w których jest prowadzone kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw WZW typu B;

Nie należy szczepić osób uprzednio zaszczepionych podstawowo przeciw WZW typu B.

U osób zdrowych nie przewiduje się szczepień przypominających.

W celu oceny odporności poszczepiennej u osób z grup ryzyka zakażenia WZW typu B, zaleca się określenie poziomu przeciwciał anty HBs nie wcześniej, niż po 4 tygodniach od podania ostatniej dawki szczepienia podstawowego (najlepiej między 4 i 6 tygodniem).

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

3) osób wykonujących zawód medyczny narażonych na zakażenie, które nie były szczepione przeciw WZW typu B;

4) osób szczególnie narażonych na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną wirusem zapalenia wątroby typu B, które nie były szczepione przeciw WZW typu B;

5) osób zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C;

6) osób w fazie zaawansowanej choroby nerek z filtracją kłębuszkową poniżej 30 ml/min oraz osób dializowanych.

U osób w fazie zaawansowanej choroby nerek z filtracją kłębuszkową poniżej 40 ml/min oraz u osób dializowanych dawki przypominające należy podawać według wskazań producenta szczepionki oraz zaleceń lekarza, jeśli stężenie przeciwciał anty HBs jest poniżej poziomu ochronnego (10 j.m./l). Zaleca się badanie poziomu przeciwciał co 6–12 miesięcy.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE

Obowiązek dotyczy:

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

1) dzieci od 2 miesiąca życia do ukończenia 5 roku życia:

a) po urazie lub z wadą ośrodkowego układu nerwowego, przebiegającą z wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego,

b) zakażonych HIV,

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

c) po przeszczepieniu szpiku, przed przeszczepieniem lub po przeszczepieniu narządów wewnętrznych lub przed wszczepieniem lub po wszczepieniu implantu ślimakowego;

Przy wielodawkowym cyklu szczepień rozpoczęte szczepienie należy kontynuować tą samą szczepionką.

2) dzieci od 2 miesiąca życia do ukończenia 5 roku życia chorujących na:

a) przewlekłe choroby serca,

b) schorzenia immunologiczno-hematologiczne, w tym małopłytkowość idiopatyczną, ostrą białaczkę, chłoniaki, sferocytozę wrodzoną,

c) asplenię wrodzoną, dysfunkcję śledziony, po splenektomii lub po leczeniu immunosupresyjnym,

d) przewlekłą niewydolność nerek i nawracający zespół nerczycowy,

e) pierwotne zaburzenia odporności,

f) choroby metaboliczne, w tym cukrzycę,

g) przewlekłe choroby płuc, w tym astmę;

3) dzieci od 2 miesiąca życia do ukończenia 12 miesiąca życia urodzone przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub urodzone z masą urodzeniową poniżej 2500 g.

TĘŻCOWI

Obowiązek dotyczy osób zranionych, narażonych na zakażenie TĘŻCEM.

Szczepionką monowalentną przeciw TĘŻCOWI (T)
lub

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

szczepionką skojarzoną przeciw BŁONICY i TĘŻCOWI (Td).

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

BŁONICY

Obowiązek dotyczy osób narażonych na zakażenie wskutek styczności z chorymi na BŁONICĘ.

Szczepionką monowalentną przeciw BŁONICY (d, lub D)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

lub

szczepionką skojarzoną przeciw BŁONICY i TĘŻCOWI (Td).

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta i zaleceń lekarza.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

OSPIE WIETRZNEJ

Obowiązek dotyczy dzieci:

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

1) do ukończenia 12 roku życia:

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

a) z upośledzeniem odporności o wysokim ryzyku ciężkiego przebiegu choroby,

b) z ostrą białaczką limfoblastyczną w okresie remisji,

c) zakażone HIV,

Rekomendowany dwudawkowy cykl szczepienia.

d) przed leczeniem immunosupresyjnym lub chemioterapią;

2) do ukończenia 12 roku życia z otoczenia osób określonych w pkt 1, które nie chorowały na

OSPĘ WIETRZNĄ;

3) do ukończenia 12 roku życia, innych niż wymienione w pkt 1 i 2, przebywających w:

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

a) zakładach pielęgnacyjno-opiekuńczych,

b) zakładach opiekuńczo-leczniczych,

c) rodzinnych domach dziecka,

d) domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży,

e) domach pomocy społecznej,

f) placówkach opiekuńczo-wychowawczych,

g) regionalnych placówkach opiekuńczo-terapeutycznych,

h) interwencyjnych ośrodkach preadopcyjnych;

4) innych niż wymienione w pkt 1–3, przebywających w żłobkach lub klubach dziecięcych.

WŚCIEKLIŹNIE

Obowiązek dotyczy osób narażonych na zakażenie w wyniku styczności ze zwierzęciem chorym na WŚCIEKLIZNĘ lub podejrzanym o zakażenie wirusem WŚCIEKLIZNY.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Szczepienie przeciw

Szczególnie zalecane:

Uwagi

WZW typu A

1. Osobom wyjeżdżającym do krajów o wysokiej i pośredniej endemiczności zachorowań na WZW typu A.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

2. Osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności, usuwaniu odpadów komunalnych i płynnych nieczystości oraz przy konserwacji urządzeń służących temu celowi.

3. Dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży, które nie chorowały na WZW typu A.

WZW typu B

1. Osobom, które ze względu na tryb życia lub wykonywane zajęcia są narażone na zakażenia związane z uszkodzeniem ciągłości tkanek lub poprzez kontakt seksualny.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

2. Przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia nie szczepionym w ramach szczepień obowiązkowych.

3. Przewlekle chorym o wysokim ryzyku zakażenia: z chorobami przebiegającymi z niedoborem odporności, w tym leczonych immunosupresyjnie, chorym z cukrzycą i niewydolnością nerek (patrz cykl szczepień: cz. I.B. PSO).

Nie jest konieczne szczepienie przypominające osób zdrowych uprzednio zaszczepionych podstawowo, pomimo stężenia przeciwciał anty HBs poniżej poziomu ochronnego (10 j.m./l).

4. Chorym przygotowywanym do zabiegów operacyjnych.

5. Dzieciom i młodzieży, nieobjętym dotąd szczepieniami obowiązkowymi.

Dawki przypominające u chorych z obniżoną odpornością należy podawać według wskazań producenta szczepionki oraz zaleceń lekarza.

6. Osobom dorosłym, zwłaszcza w wieku starszym.

7. Osobom chorym na nowotwory układu krwiotwórczego.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE

1. Osobom nieszczepionym przeciw ODRZE, ŚWINCE, RÓŻYCZCE w ramach szczepień obowiązkowych należy podać dwie dawki szczepionki w odstępie co najmniej 4 tygodni. U osób wcześniej szczepionych przeciw ODRZE lub RÓŻYCZCE szczepionkami monowalentnymi szczepienie należy traktować jako przypominające.

Podawane w wywiadzie przebycie zachorowań na ODRĘ, ŚWINKĘ lub RÓŻYCZKĘ nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia, jednak szczepionkę należy podać nie wcześniej, niż po upływie 4 tygodni od wyzdrowienia.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

2. Młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie) i młodym mężczyznom dla zapobiegania RÓŻYCZCE wrodzonej, szczególnie nieszczepionym w ramach szczepień obowiązkowych lub jeżeli od szczepienia podstawowego minęło więcej niż 10 lat.

Nie szczepić na 4 tygodnie przed planowaną ciążą i w okresie ciąży.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

OSPIE WIETRZNEJ

1. Osobom, które nie chorowały na OSPĘ WIETRZNĄ i nie zostały wcześniej zaszczepione w ramach szczepień obowiązkowych albo zalecanych.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

2. Kobietom planującym zajście w ciążę, które nie chorowały wcześniej na OSPĘ WIETRZNĄ.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

GRYPIE

1. Ze wskazań klinicznych i indywidualnych:

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

1) przewlekle chorym dzieciom (powyżej 6 miesiąca życia) i dorosłym, szczególnie chorującym na niewydolność układu oddechowego, astmę oskrzelową, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, niewydolność układu krążenia, chorobę wieńcową (zwłaszcza po przebytym zawale serca), niewydolność nerek, nawracający zespół nerczycowy, choroby wątroby, choroby metaboliczne, w tym cukrzycę, choroby neurologiczne i neurorozwojowe;

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionki są ważne tylko jeden rok ze względu na coroczne zmiany składu według zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia.

2) osobom w stanach obniżonej odporności (w tym pacjentom po przeszczepie narządów lub tkanek) i chorym na nowotwory układu krwiotwórczego;

3) dzieciom z grup ryzyka od 6 miesiąca życia do 18 roku życia, szczególnie zakażonym wirusem HIV, ze schorzeniami immunologiczno-hematologicznymi, w tym małopłytkowością idiopatyczną, ostrą białaczką, chłoniakiem, sferocytozą wrodzoną, asplenią wrodzoną, dysfunkcją śledziony, po splenektomii, z pierwotnymi niedoborami odporności, po leczeniu immunosupresyjnym, po przeszczepieniu szpiku, przed przeszczepieniem lub po przeszczepieniu narządów wewnętrznych, leczonym przewlekle salicylanami;

4) dzieciom z wadami wrodzonymi serca zwłaszcza sinicznymi, z niewydolnością serca, z nadciśnieniem płucnym;

5) kobietom w ciąży lub planującym ciążę.

2. Ze wskazań epidemiologicznych – wszystkim osobom od 6 miesiąca życia do stosowania zgodnie z Charakterystyką Produktu Leczniczego, w szczególności:

1) zdrowym dzieciom w wieku od 6 miesiąca życia do 18 roku życia (ze szczególnym uwzględnieniem dzieci w wieku od 6 do 60 miesiąca życia);

2) osobom w wieku powyżej 55 lat;

3) osobom mającym bliski kontakt zawodowy lub rodzinny z dziećmi w wieku poniżej 6 miesiąca życia oraz z osobami w wieku podeszłym lub przewlekle chorymi (w ramach realizacji strategii kokonowej szczepień);

4) pracownikom ochrony zdrowia (personel medyczny, niezależnie od posiadanej specjalizacji oraz personel administracyjny), szkół, handlu, transportu;

5) pensjonariuszom domów spokojnej starości, domów pomocy społecznej oraz innych placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, w szczególności przebywającym w zakładach opiekuńczo-leczniczych, placówkach pielęgnacyjno-opiekuńczych, podmiotach świadczących usługi z zakresu opieki paliatywnej, hospicyjnej, długoterminowej, rehabilitacji leczniczej, leczenia uzależnień, psychiatrycznej opieki zdrowotnej oraz lecznictwa uzdrowiskowego.

ROTAWIRUSOM

Dzieciom od 6 tygodnia życia do 24 tygodnia życia.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

– doustnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczepionkę przeciw ROTAWIRUSOM można stosować jednocześnie z innymi szczepionkami.

BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

1. Młodzieży – w miejsce dawki przypominającej szczepienia szczepionką tężcowo-błoniczą (Td).

2. Osobom powyżej 19 roku życia.

3. Osobom w podeszłym wieku, które ze względu na wykonywane zajęcia są narażone na zakażenie.

4. Ze wskazań epidemiologicznych osobom zatrudnionym na oddziałach neonatologicznych i pediatrycznych.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

Szczepienie przeciw BŁONICY, TĘŻCOWI, KRZTUŚCOWI szczepionką błoniczo-tężcowo-krztuścową ze zmniejszoną zawartością komponentu krztuścowego (dTap lub dTap/IPV) zaleca się:

1) u dzieci po ukończeniu 7 roku życia, które nie otrzymały dawki przypominającej szczepionki błoniczo-tężcowo-krztuścowej (DTaP) w 6 roku życia;

2) u młodzieży w wieku 14 i 19 lat zamiast dawki przypominającej szczepionki błoniczo-tężcowej (Td);

3) wszystkim osobom dorosłym pojedynczą dawką przypominającą co 10 lat zamiast dawki przypominającej szczepionki błoniczo-tężcowej (Td).

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Inwazyjnym zakażeniom STREPTOCOCCUS PNEUMONIAE

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

1. Dzieciom od 2 miesiąca życia do 5 roku życia oraz osobom dorosłym powyżej 50 roku życia.

2. Dzieciom i osobom dorosłym z przewlekłą chorobą serca, przewlekłą chorobą płuc, cukrzycą, wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego, implantem ślimakowym, przewlekłą chorobą wątroby, w tym z marskością, osobom uzależnionym od alkoholu, palącym papierosy.

3. Dzieciom i osobom dorosłym z anatomiczną i czynnościową asplenią; sferocytozą i innymi hemoglobinopatiami, z wrodzoną i nabytą asplenią.

4. Dzieciom i osobom dorosłym z zaburzeniami odporności; wrodzonymi i nabytymi niedoborami odporności, zakażeniem HIV, przewlekłą chorobą nerek i zespołem nerczycowym, białaczką, chorobą Hodgkina, uogólnioną chorobą nowotworową związaną z leczeniem immunosupresyjnym, w tym przewlekłą steroidoterapią i radioterapią, szpiczakiem mnogim.

Liczba dawek i cykl szczepienia według zaleceń producenta szczepionki.

Szczepienie rozpoczęte jednym preparatem należy kontynuować do zakończenia cyklu szczepienia.

1. Szczepionki skoniugowane:

1) szczepionka 13 i 10-walentna – dzieciom od 2 miesiąca życia do 5 roku życia, które nie są objęte szczepieniami obowiązkowymi;

2) szczepionka 13-walentna – od 2 miesiąca życia.

2. Szczepionka polisacharydowa – od 2 roku życia.

Inwazyjnym zakażeniom NEISSERIA MENINGITIDIS

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

1. Niemowlętom, powyżej 2 miesiąca życia.

2. Dzieciom i osobom dorosłym narażonym na ryzyko inwazyjnej choroby meningokokowej; z bliskim kontaktem z chorym lub materiałem zakaźnym (personel medyczny, pracownicy laboratorium), przebywającym w zbiorowiskach (przedszkola, żłobki, domy dziecka, domy studenckie, internaty, koszary), osobom z zachowaniem sprzyjającym zakażeniu (intymne kontakty z nosicielem lub osobą chorą, np. głęboki pocałunek), osobom podróżującym.

3. Dzieciom i osobom dorosłym z wrodzonymi niedoborami odporności, z anatomiczną i czynnościową asplenią, zakażonym wirusem HIV, nowotworem złośliwym, chorobą reumatyczną, przewlekłą chorobą nerek i wątroby, leczonym ekulizumabem (napadowa nocna hemoglobinuria, atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy), osobom leczonym immunosupresyjnie.

4. Dzieciom w wieku od 2 miesiąca życia z grup ryzyka zaburzeń odporności wymienionych w części I. A. oraz szczególnie narażonym na zachorowanie nastolatkom i osobom powyżej 65 roku życia.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

1. Szczepionka skoniugowana monowalentna przeciwko serogrupie C – od ukończenia 2 miesiąca życia.

2. Szczepionka (rDNA), monowalentna złożona, adsorbowana, przeciwko serogrupie B – od ukończenia 2 miesiąca życia.

3. Szczepionka skoniugowana, czterowalentna przeciwko serogrupom A, C, W-135, Y – od 12 lub 24 miesiąca życia.

4. Szczepionka skoniugowana monowalentna i czterowalentna – od 2 miesiąca życia.

5. Szczepionka nie skoniugowana (polisacharydowa), przeciwko serogrupom A, C dzieciom powyżej 2 lat i dorosłym.

Inwazyjnym zakażeniom HAEMOPHILUS INFLUENZAE typu b

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

1. Dzieciom do ukończenia 6 roku życia nie szczepionym w ramach szczepień obowiązkowych dla zapobiegania zapaleniom opon mózgowo-rdzeniowych, posocznicy, zapaleniom nagłośni.

2. Osobom z zaburzeniami odporności według indywidualnych wskazań.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

KLESZCZOWEMU ZAPALENIU MÓZGU

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Osobom przebywającym na terenach o nasilonym występowaniu tej choroby w szczególności: osobom zatrudnionym przy eksploatacji lasu, stacjonującemu wojsku, funkcjonariuszom straży pożarnej i granicznej, rolnikom, młodzieży odbywającej praktyki oraz turystom i uczestnikom obozów i kolonii.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

CHOLERZE

– doustnie

Osobom wyjeżdżającym do rejonów zagrożonych wystąpieniem epidemii CHOLERY.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

DUROWI BRZUSZNEMU

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Osobom wyjeżdżającym do rejonów endemicznego występowania zachorowań na DUR BRZUSZNY oraz w zależności od sytuacji epidemiologicznej w regionie lub kraju.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

WŚCIEKLIŹNIE

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Osobom wyjeżdżającym do rejonów endemicznego występowania zachorowań na WŚCIEKLIZNĘ.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

OSTRE NAGMINNE PORAŻENIE DZIECIĘCE (POLIOMYELITIS)

– doustnie (według wskazań producenta szczepionki) ewentualnie

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

1. Osobom wyjeżdżającym do rejonów endemicznego występowania zachorowań na OSTRE NAGMINNE PORAŻENIE DZIECIĘCE (POLIOMYELITIS).

2. Osobom powyżej 19 roku życia nie szczepionym przeciw OSTREMU NAGMINNEMU PORAŻENIU DZIECIĘCEMU (POLIOMYELITIS) w ramach szczepień obowiązkowych.

W zależności od sytuacji epidemiologicznej szczepionką:

1) doustną OPV monowalentną lub poliwalentną (zawierającą 1 lub 2 lub 3 typy wirusa)

lub

2) inaktywowaną IPV poliwalentną (zawierającą 1,2,3 typ wirusa).

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

ŻÓŁTEJ GORĄCZCE

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Osobom wyjeżdżającym w obszar uznany przez Światową Organizację Zdrowia za zagrożony zakażeniem wirusem ŻÓŁTEJ GORĄCZKI, zgodnie z zaleceniami Międzynarodowych Przepisów Zdrowotnych.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

LUDZKIEMU WIRUSOWI BRODAWCZAKA (HPV)

– domięśniowo lub podskórnie (według wskazań producenta szczepionki)

Szczególnie osobom przed inicjacją seksualną.

Liczba dawek i cykl szczepienia według wskazań producenta szczepionki.

GRUŹLICY

– śródskórnie szczepionką BCG

Osobom do ukończenia 15 roku życia nieszczepionym przeciw GRUŹLICY w ramach szczepień obowiązkowych.

Patrz „Informacje uzupełniające” – część III PSO.

Rodzaj kontaktu ze zwierzęciem

Stan zdrowia zwierzęcia

Zapobieganie

w chwili narażenia

podczas obserwacji weterynaryjnej
(15-dniowa obserwacja weterynaryjna może być stosowana wyłącznie w odniesieniu do psa i kota)

brak ran lub kontakt pośredni

–

–

nie wymaga

oślinienie zdrowej skóry

–

–

nie wymaga

oślinienie uszkodzonej skóry, lekkie pogryzienia i zadrapania

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

rozpoczęcie podawania szczepionki z chwilą zaobserwowania objawów wścieklizny u zwierzęcia

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki – przerwać, gdy zwierzę zdrowe

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane

–

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki

głębokie pogryzienia, zadrapania, oślinienie błon śluzowych

zwierzę zdrowe

objawy wścieklizny

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki
i
swoistej immunoglobuliny

zwierzę podejrzane o wściekliznę

zwierzę zdrowe (niepotwierdzone objawy)

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki
i
swoistej immunoglobuliny – przerwać, gdy zwierzę zdrowe

zwierzę wściekłe, dzikie, nieznane, niebadane

–

natychmiastowe rozpoczęcie podawania szczepionki
i
swoistej immunoglobuliny

Historia szczepień pacjenta

Ryzyko wystąpienia tężca

Niskie

Wysokie

nieszczepieni lub niekompletnie szczepieni lub historia szczepień niepewna

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według cyklu: 0; 1; 6 miesiąc

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
i
antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m.) następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według cyklu: 0; 1; 6 miesiąc

szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka więcej, niż 10 lat temu

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
– jedna przypominająca dawka

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
– jedna przypominająca dawka
i
antytoksyna (LIT – swoista immunoglobulina 250/500 j.m.)

szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka 5–10 lat temu

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
– jedna przypominająca dawka

szczepionka tężcowo-błonicza lub tężcowa
– jedna przypominająca dawka

szczepienie podstawowe lub przypominające – ostatnia dawka mniej, niż 5 lat temu

nie wymaga

nie wymaga

ewentualnie, gdy szczególnie wysokie ryzyko, należy rozważyć szczepienie szczepionką tężcowo-błonicza lub tężcową
– jedna przypominająca dawka