Dzienniki Urzędowe - rok 2010 nr 10 poz. 59

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.¹⁾) zarządza się co następuje:

W zarządzeniu nr 323 Komendanta Głównego Policji z dnia 26 marca 2008 r. w sprawie metodyki wykonywania przez Policję czynności administracyjno-porządkowych w zakresie wykrywania wykroczeń oraz ścigania ich sprawców (Dz. Urz. KGP Nr 9, poz. 48 oraz z 2009 r. Nr 6, poz. 31 i Nr 16, poz. 84) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 1 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1) organ Policji – komendanta powiatowego, rejonowego, miejskiego Policji, komendanta komisariatu, komisariatu specjalistycznego Policji, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Stołecznego Policji;”;

2) w § 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu zatwierdza organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ.”;

3) w § 6 ust. 4d otrzymuje brzmienie:

„4d. Po otrzymaniu i sprawdzeniu pod względem formalnym wniosku, o którym mowa w ust. 4a, kierownik komórki organizacyjnej Komendy Głównej Policji właściwej do spraw prewencji, działający w imieniu Komendanta Głównego Policji, niezwłocznie kieruje do Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej lub Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, za pośrednictwem Prokuratora Generalnego, wniosek o wyrażenie zgody na pociągnięcie sprawcy wykroczenia do odpowiedzialności karnej, sporządzony według wzoru określonego w załączniku nr 1a do zarządzenia.”;

4) w § 7 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W przypadku, gdy żołnierz w czynnej służbie wojskowej popełnił wykroczenie w okolicznościach określonych w art. 97 § 1 k.p.w. i odmówił przyjęcia mandatu karnego, organ Policji właściwy dla miejsca zdarzenia zawiadamia o tym prokuratora wojskowego. Prokuratora wojskowego zawiadamia się także w przypadku, gdy żołnierz nie uiści w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu karnego zaocznego.”;

5) w § 23 po ust. 14 dodaje się ust. 15 w brzmieniu:

„15. Wydruki, o których mowa w ust. 14, składa się do archiwum lub składnicy akt Policji.”;

6) w § 35 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Odpowiedzialność poprawczą przed sądem rodzinnym (równoważną odpowiedzialności karnej) ponoszą tylko nieletni w wieku od 13 do 17 lat (art. 1 § 1 pkt 2 u.p.n.), którzy popełnili wykroczenia kwalifikowane z art. 51, 62⁽¹⁾, 69, 74, 76, 85, 87, 119, 122, 124, 133 lub 143 k.w. (art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n.).”;

7) w § 36 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Popełnienie przez nieletniego w wieku do lat 13 wykroczeń określonych w art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n. oraz popełnienie przez nieletniego w wieku do 17 lat (art. 8 k.w.) wykroczeń innych niż określone w art. 1 § 2 pkt 2 lit. b u.p.n., traktuje się jako przejaw demoralizacji (art. 4 § 1 u.p.n.), rozpoznawany nie w postępowaniu poprawczym, lecz w postępowaniu opiekuńczo-wychowawczym, zaś odpowiedzialność jest egzekwowana wyłącznie w formie stosowania określonych w art. 6 pkt 1–9 i 11 u.p.n. środków wychowawczych, mających na celu zapobieganie i zwalczanie demoralizacji nieletnich.”;

8) w § 65 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Organ Policji może upoważnić policjantów do podpisywania w jego imieniu wniosków o ukaranie i występowania w charakterze oskarżyciela publicznego, o czym informuje sąd. O każdej zmianie w poważnieniu należy sąd poinformować.”;

9) w § 66:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Jeżeli czynności dowodowe nie dają podstaw do wniesienia wniosku o ukaranie do sądu, należy je zakończyć. Na wniosek policjanta prowadzącego czynności wyjaśniające organ Policji lub osoba upoważniona przez ten organ zatwierdza wniosek o odstąpienie od skierowania wniosku o ukaranie do sądu w tej sprawie. Czynności wykrywcze prowadzi się do czasu przedawnienia karalności czynu”.

b) w ust. 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) osobę, która złożyła zawiadomienie o popełnieniu wykroczenia, a nie jest pokrzywdzonym, wskazując przyczynę niewniesienia wniosku o ukaranie oraz pouczając o prawie do założenia w terminie 7 dni zażalenia na niewniesienie wniosku do organu nadrzędnego nad organem, który podjął decyzję o odstąpieniu od skierowania wniosku o ukaranie, za pośrednictwem tego organu.”;

10) w § 85:

a) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. W przypadku, gdy z okoliczności sprawy lub posiadanych informacji wynika, że doszło do uchybień wskazanych w art. 104 § 1 k.p.w. lub innego rażącego naruszenia prawa mogącego mieć istotny wpływa na treść orzeczenia, organ Policji sporządza projekt wystąpienia do Prokuratora Generalnego z wnioskiem o złożenie kasacji, na formularzu sporządzonym według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do zarządzenia, który wraz z zebranymi w sprawie dokumentami, stanowiącymi podstawę do złożenia wniosku o wniesienie kasacji, przekazuje komendantowi wojewódzkiemu/Stołecznemu Policji.

4. Komendant wojewódzki/Stołeczny Policji po uprzednim uzyskaniu opinii radcy prawnego co do zasadności wystąpienia z wnioskiem o złożenie kasacji, kieruje do Prokuratora Generalnego wniosek o złożenie kasacji.”;

11) załącznik nr 1a do zarządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1 do niniejszego zarządzenia;

12) załącznik nr 9 do zarządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego zarządzenia.

Zarządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390, Nr 120, poz. 818, Nr 140, poz. 981 i Nr 165, poz. 1170, z 2008 r. Nr 86, poz. 521, Nr 171, poz. 1065 i Nr 237, poz. 1651, z 2009 r. Nr 22, poz. 120, Nr 62, poz. 504, Nr 85, poz. 716, Nr 97, poz. 803, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 959, Nr 157, poz. 1241, Nr 168, poz. 1323, Nr 195, poz. 1502, Nr 201, poz. 1540, Nr 206, poz. 1589 i Nr 223, poz. 1777 oraz z 2010 r. Nr 34, poz. 190, Nr 96, poz. 620, Nr 98, poz. 626, Nr 125, poz. 842 i Nr 127, poz. 857.

Załącznik do zarządzenia nr 137 Komendanta Głównego Policji
z dnia 31 sierpnia 2010 r.

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2