Dzienniki Urzędowe - rok 2014 poz. 118

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687, ze zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

2. Przepisy zarządzenia nie naruszają odrębnych przepisów dotyczących służby lub pracy psychologa policyjnego.

1) sytuacja kryzysowa – sytuację będącą następstwem zdarzenia traumatycznego lub stresu, mającego wpływ na funkcjonowanie policjanta lub pracownika;

2) interwencja kryzysowa – zespół psychologicznych działań, których celem jest przywrócenie równowagi psychicznej policjanta lub pracownika, u którego na skutek sytuacji kryzysowej wystąpił stan kryzysu psychicznego, utrudniającego lub uniemożliwiającego samodzielne odzyskanie równowagi emocjonalnej, poznawczej i behawioralnej;

3) pierwsza pomoc emocjonalna – psychologiczne wsparcie policjanta lub pracownika bezpośrednio po wystąpieniu sytuacji kryzysowej, którego celem jest zredukowanie stresu oraz wzmocnienie krótko- i długoterminowego radzenia sobie w danej sytuacji kryzysowej.

1) udziela policjantowi lub pracownikowi:

a) pomocy psychologicznej,

b) pierwszej pomocy emocjonalnej;

2) prowadzi psychoterapię policjanta lub pracownika;

3) prowadzi psychoedukację policjanta lub pracownika;

4) sporządza psychologiczną analizę samobójstwa lub usiłowania samobójstwa przez policjanta lub pracownika.

1) na wniosek:

a) policjanta lub pracownika, z pominięciem drogi służbowej,

b) bezpośredniego przełożonego policjanta lub pracownika, po wyrażeniu przez niego zgody;

2) z własnej inicjatywy, po wyrażeniu zgody przez policjanta lub pracownika.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, psycholog policyjny przekazuje bezpośredniemu przełożonemu policjanta lub pracownika informację o udzieleniu mu pomocy psychologicznej, pierwszej pomocy emocjonalnej lub przeprowadzeniu wobec niego psychoterapii.

3. Informację, o której mowa w ust. 2, psycholog policyjny przekazuje po uzyskaniu zgody od policjanta lub pracownika.

1) porady psychologicznej;

2) grupowego odreagowania psychicznego;

3) grup wsparcia;

4) interwencji kryzysowej.

2. Udzielenie policjantom lub pracownikom pomocy psychologicznej w formie grupowego odreagowania psychicznego lub grupy wsparcia psycholog policyjny dokumentuje w karcie sesji grupowego odreagowania psychicznego lub grupy wsparcia, której wzór stanowi załącznik nr 2 do zarządzenia.

3. Dokumentowanie udzielonej przez psychologa policyjnego pomocy psychologicznej, o której mowa w ust. 1 i 2, dotyczy wyłącznie policjanta lub pracownika, który złożył oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1182).

1) diagnozy podstawowych potrzeb policjanta lub pracownika w konkretnej sytuacji kryzysowej i podjęcia lub zainicjowania działań zmierzających do ich zaspokojenia;

2) przeprowadzenia indywidualnego odreagowania emocjonalnego policjanta lub pracownika;

3) omówienia z policjantem lub pracownikiem sytuacji kryzysowej będącej źródłem jego reakcji psychofizycznych oraz możliwych jej konsekwencji;

4) działań zmierzających do zapewnienia policjantowi lub pracownikowi wsparcia ze strony bliskich mu osób.

2. Udzielenie policjantowi lub pracownikowi pierwszej pomocy emocjonalnej psycholog policyjny dokumentuje w rejestrze, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do zarządzenia.

1) śmierć policjanta lub pracownika;

2) popełnienie lub usiłowanie popełnienia samobójstwa przez policjanta lub pracownika;

3) użycie przez policjanta broni palnej lub środka przymusu bezpośredniego, w wyniku którego nastąpiła śmierć lub ciężki uszczerbek na zdrowiu;

4) uczestniczenie policjanta lub pracownika w zdarzeniu, które spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia jego lub innych ludzi;

5) wykonywanie przez policjanta lub pracownika zadań służbowych w okresie stanu klęski żywiołowej oraz w czasie katastrofy lub podczas aktu terroryzmu;

6) bezpośredni kontakt policjanta lub pracownika ze śmiercią dziecka;

7) udział policjanta przy wykonywaniu czynności odebrania dziecka z rodziny;

8) ciężką chorobę policjanta lub pracownika;

9) śmierć lub ciężką chorobę osoby bliskiej policjantowi lub pracownikowi;

10) przemoc fizyczną lub psychiczną w rodzinie policjanta lub pracownika;

11) podjęcie czynności procesowych wobec policjanta lub pracownika w związku z podejrzeniem popełnienia przez niego przestępstwa.

1) uzyskuje, z zachowaniem ograniczeń wynikających z odrębnych przepisów, informacje niezbędne do podjęcia interwencji kryzysowej albo udzielenia policjantowi lub pracownikowi pierwszej pomocy emocjonalnej;

2) nawiązuje bezpośredni kontakt z policjantem lub pracownikiem;

3) udziela policjantowi lub pracownikowi pierwszej pomocy emocjonalnej albo ustala w porozumieniu z policjantem lub pracownikiem czas i miejsce interwencji kryzysowej;

4) podejmuje, po uzgodnieniu z policjantem lub pracownikiem, działania zmierzające do uzyskania przez niego pomocy lekarskiej, jeżeli taka jest potrzebna.

1) indywidualnych sesji z policjantem lub pracownikiem;

2) grupowych sesji z policjantami lub pracownikami.

2. Przebieg sesji, o których mowa w ust. 1, psycholog policyjny dokumentuje w karcie psychoterapii, której wzór stanowi załącznik nr 4 do zarządzenia. Przepis § 6 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

1) wykładów, w tym wykładów interaktywnych;

2) konferencji lub seminariów;

3) warsztatów lub treningów;

4) publikacji artykułów;

5) opracowywania poradników, broszur lub ulotek.

2. Psychologiczną analizę samobójstwa lub usiłowania samobójstwa przez policjanta lub pracownika psycholog policyjny sporządza zgodnie z wzorem stanowiącym załącznik nr 6 do zarządzenia.

3. Psychologiczną analizę, o której mowa w ust. 2, psycholog policyjny niezwłocznie przekazuje kierownikowi komórki organizacyjnej właściwej w sprawach psychologii w Komendzie Głównej Policji.

1) uczestniczy w postępowaniu kwalifikacyjnym do służby w Policji w zakresie dotyczącym testu psychologicznego, pod warunkiem spełnienia wymogu, o którym mowa w § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego w stosunku do kandydatów ubiegających się o przyjęcie do służby w Policji (Dz. U. poz. 432 oraz z 2014 r. poz. 1663);

2) przeprowadza badanie psychologiczne, o którym mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 marca 2007 r. w sprawie trybu i warunków ustalania zdolności fizycznej i psychicznej policjantów do służby na określonych stanowiskach lub w określonych komórkach organizacyjnych jednostek Policji (Dz. U. Nr 62, poz. 423 oraz z 2011 r. Nr 94, poz. 557);

3) uczestniczy w działaniach zmierzających do zapewnienia efektywnego i spójnego systemu zarządzania zasobami ludzkimi, w szczególności przez:

a) diagnozowanie problemów związanych z zarządzaniem zasobami ludzkimi oraz udział w ich rozwiązywaniu,

b) doradztwo dla osób stanowiących kadrę kierowniczą w jednostce organizacyjnej Policji w zakresie umiejętności zarządzania zasobami ludzkimi,

c) badanie atmosfery pracy i służby,

d) prowadzenie mediacji w polubownym rozwiązaniu problemów i konfliktów występujących w służbie lub pracy;

4) prowadzi lokalne doskonalenie zawodowe z zakresu psychologii zarządzania zasobami ludzkimi.

2. Doradztwo, o którym mowa w § 15 pkt 3 lit. b, psycholog dokumentuje w karcie doradztwa, której wzór stanowi załącznik nr 8 do zarządzenia. Przepis § 6 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

1) udziela policjantom pomocy w czynnościach operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych, w tym:

a) dokonuje psychologicznej analizy materiałów operacyjnych i procesowych,

b) bierze udział w opracowywaniu taktyki czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych,

c) sporządza profile psychologiczne nieznanych sprawców przestępstw i rysopisy psychologiczne osób będących w zainteresowaniu Policji,

d) wspomaga realizację czynności operacyjno-rozpoznawczych i dochodzeniowo-śledczych;

2) udziela policjantom pomocy w czynnościach administracyjno-porządkowych, w tym:

a) współuczestniczy w działaniach mających na celu zapobieganie przestępstwom i wykroczeniom oraz zjawiskom patologii społecznej,

b) bierze udział w opracowywaniu lub opiniowaniu programów prewencyjnych i profilaktycznych,

c) udziela konsultacji i bierze udział w akcjach lub operacjach policyjnych,

d) jako konsultant bierze udział w negocjacjach policyjnych;

3) prowadzi lokalne doskonalenie zawodowe z zakresu psychologii policyjnej stosowanej.

¹⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 627, 664, 908, 951 i 1529, z 2013 r. poz. 628, 675, 1351, 1635 i 1650 oraz z 2014 r. poz. 24, 486, 502, 538, 616, 1055 i 1199. Tekst jednolity nie uwzględnia zmian ogłoszonych w Dz. U. z 2011 r. Nr 217, poz. 1280 i Nr 230, poz. 1371.

Załączniki do zarządzenia nr 53 Komendanta Głównego
Policji z dnia 6 października 2014 r.

załącznik nr 1

WZÓR – KARTA POMOCY PSYCHOLOGICZNEJ

załącznik nr 2

WZÓR – KARTA SESJI GRUPOWEGO ODREAGOWANIA PSYCHICZNEGO LUB GRUPY WSPARCIA

załącznik nr 3

WZÓR – REJESTR PIERWSZEJ POMOCY EMOCJONALNEJ

załącznik nr 4

WZÓR – KARTA PSYCHOTERAPII

załącznik nr 5

WZÓR – REJESTR POLICJANTÓW LUB PRACOWNIKÓW, KTÓRYM UDZIELONO PORADY PSYCHOLOGICZNEJ, WOBEC KTÓRYCH PODJĘTO INTERWENCJĘ KRYZYSOWĄ LUB PROWADZONO PSYCHOTERAPIĘ

załącznik nr 6

WZÓR – PSYCHOLOGICZNA ANALIZA SAMOBÓJSTWA LUB USIŁOWANIA SAMOBÓJSTWA PRZEZ POLICJANTA LUB PRACOWNIKA

załącznik nr 7

WZÓR – REJESTR WYKONANYCH ZADAŃ Z ZAKRESU PSYCHOLOGII ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI

załącznik nr 8

WZÓR – KARTA DORADZTWA

załącznik nr 9

WZÓR – REJESTR UDZIELONEJ PRZEZ PSYCHOLOGA POLICYJNEGO POMOCY W CZYNNOŚCIACH OPERACYJNO-ROZPOZNAWCZYCH, DOCHODZENIOWO-ŚLEDCZYCH LUB ADMINISTRACYJNO-PORZĄDKOWYCH