Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 594 z późn. zm.) oraz art. 5 ust. 1 i 4, art. 6 ust. 12 i art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych[1]) (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.), na wniosek Burmistrza Miasta Bierunia.
RADA MIEJSKA W BIERUNIU
uchwala:
§ 1
W Uchwale nr XII/1/2013 Rady Miejskiej w Bieruniu z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości w 2014 r., zwolnień z tego podatku oraz zarządzenia poboru podatku w drodze inkasa w 2014 r.
( Dz. Urz. Woj. Śląskiego z 2013 r., poz. 7196) dokonuje się następujących zmian:
1. § 1 ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie: "od budynków o pow. do 250 m² lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych o pow. do 250 m² lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie: handlu detalicznego, gastronomii, usług świadczonych na rzecz ludności objętej wpisem do CEIDG, od 1 m² powierzchni użytkowej - 19, 00 zł ";
2. § 1 ust. 1 pkt 10 otrzymuje brzmienie: "od budowli sieci kanalizacji sanitarnej - 0,1 % ich wartości; "
3. W § 3 ust. 1 dodaje się pkt 10 i pkt 11 w brzmieniu:
10)budynki lub ich części wynajmowane na działalność gospodarczą, z których dochody z najmu przeznaczone są na cele statutowe w zakresie realizacji zadań publicznych z dziedziny sportu, kultury fizycznej, kultury, ochrony środowiska, ochrony przeciwpożarowej;
11)budynki lub ich części zajęte na działalność polegającą na świadczeniu i wykonywaniu zadań w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
§ 2
1. Zastosowanie zwolnień z § 1 pkt 3 lub niższej stawki z § 1 pkt 1 i pkt 2 dla podatników będących przedsiębiorstwami jest pomocą de minimis. Pomoc de minimis jest różnicą pomiędzy stawką podstawową (§ 1 ust.1 pkt 5 Uchwały nr XII/1/2013 Rady Miejskiej w Bieruniu z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości w 2014 r., zwolnień z tego podatku oraz zarządzenia poboru podatku w drodze inkasa w 2014 r.), a stawką preferencyjną (§ 1 pkt 1 niniejszej uchwały) oraz stawką podstawową (§ 1 ust.1 pkt 11 Uchwały nr XII/1/2013 Rady Miejskiej w Bieruniu z dnia 28 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości w 2014 r., zwolnień z tego podatku oraz zarządzenia poboru podatku w drodze inkasa w 2014 r.) a stawką preferencyjną (§ 1 pkt 2 niniejszej uchwały).
2. Udzielenie pomocy de minimis może nastąpić zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013 r.) tylko w przypadkach określonych w załączniku nr 1 do uchwały.
§ 3
Przedsiebiorstwem jest każda jednostka wykonująca dzialalność gospodarczą niezależnie od jej formy prawnej i sposobu finansowania.
§ 4
Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Miasta Bierunia.
§ 5
Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego, z mocą obowiązującą od 1.01.2014r.
| Przewodniczący Rady Miejskiej w Bieruniu mgr Przemysław Major |
Załącznik do uchwały Nr I/11/2014
Rady Miejskiej w Bieruniu
z dnia 30 stycznia 2014 r.
§ 1
1. Pomoc może być przyznawana przedsiębiorstwom we wszystkich sektorach, z wyjątkiem:
1)pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w sektorach rybołówstwa i akwakultury, objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 104/2000 [1];
2)pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom zajmującą się produkcją podstawową produktów rolnych;
3)pomocy przyznawanej przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w sektorze przetwarzania i wprowadzania do obrotu produktów rolnych w następujących przypadkach:
- kiedy wysokość pomocy ustalona jest na podstawie ceny lub ilości takich produktów nabytych od producentów podstawowych lub wprowadzonych na rynek przez przedsiębiorstwa objęte pomocą;
- kiedy przyznanie pomocy zależy od faktu przekazania jej w części lub w całości producentom podstawowym;
4)pomocy przyznawanej na działalność związaną z wywozem do państw trzecich lub państw członkowskich, tzn. pomocy bezpośrednio związanej z ilością wywożonych produktów, tworzeniem i prowadzeniem sieci dystrybucyjnej lub innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności wywozowej;
5)pomocy uwarunkowanej pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzanych z zagranicy;
2. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi dzialalność w sektorach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 lub 3 uchwały, a także dzialalność w jednym lub większej liczbie sektorów lub w innych obszarach działalności wchodzących w zakres stosowania rozporzadzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 niniejsza uchwała ma zastosowanie do pomocy przyznanej w zwiazku z działalnością w sektorach lub obszarach działalności wchodzacych w zakres stosowania rozporządzenia, pod warunkiem, że państwo zapewni za pomocą odpowiednich środków, takich jak rozdzielenie działalności lub wyodrębnienie kosztów, by dzialalność w sektorach wyłączonch z zakresu stosowania niniejszej uchwały nie odnosiła korzyści z pomocy de minimis przyznanej zgodnie z niniejszą uchwałą.
§ 2
Całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 200 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych (w sektorze drogowego transportu towarów nie może przekroczyć 100 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych).
§ 3
W celu skorzystania z pomocy podatnik winien w terminie przewidzianym w przepisach prawa przedłożyć deklarację z podatku od nieruchomości lub informację w sprawie podatku od nieruchomości oraz uczynić zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 37 ust 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej
(t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 z późn. zm.).
[1]) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich: 1/ dyrektywy 92/106/EWG z dnia 7 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia wspólnych zasad dla niektórych typów transportu kombinowanego towarów między państwami członkowskimi (Dz. Urz. WEL 368 z 17.12.1992 r.), 2/ dyrektywy 1999/62/WE z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie pobierania opłat za użytkowania niektórych typów infrastruktury przez pojazdy ciężarowe (Dz. Urz. WEL. 187 z 20.07.1999). Dane dotyczące ogłoszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie – z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej – dotyczą ogłoszenia tych aktów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej – wydanie specjalne.