Szwedzka służba zdrowia przede wszystkim tym się różni od polskiej, że jest zdecentralizowana. Oznacza to, że jest ona finansowana przez samorządy lokalne, a nie tak jak w Polsce – z budżetu państwa i Narodowego Funduszu Zdrowia.
Podstawowym miejscem, gdzie możemy uzyskać pomoc medyczną jest przychodnia rejonowa. Udajemy się tam, kiedy wiemy, że nie potrzebujemy hospitalizacji.
Przychodnia rejonowa ma obowiązek udzielić nam pomocy w dniu, w którym się zgłosimy, a na wizytę u specjalisty nie możemy czekać dłużej jak 3 miesiące.
reklama
reklama
W systemie opieki ambulatoryjnej funkcjonują także:
- rejonowe przychodnie dla dzieci, których zadaniem jest zapewnienie dzieciom bezpłatnej
- opieki medycznej oraz szczepień,
- szkolne przychodnie zdrowia dla uczniów,
- przychodnie dla przyszłych matek, zapewniające opiekę położnych i lekarzy w okresie ciąży.
Oprócz lokalnych przychodni, w Szwecji często spotykana jest sytuacja, że pracodawca zapewnia opiekę medyczną, słabiej rozwinięty jest sektor prywatny.
W Szwecji, aby skorzystać z porady specjalisty nie trzeba – tak jak Polsce – uzyskać skierowania od lekarza internisty.