Posiadanie narkotyków w znacznej ilości

Typ podstawowy a typ kwalifikowany

Różnica zagrożenia sankcją karną między typem podstawowym a typem kwalifikowanym przestępstwa z art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wskazuje, że różnicując odpowiedzialność, ustawodawca założył, iż „znaczna ilość” narkotyków to taka, która wystarcza do sporządzenia co najmniej kilkunastu tysięcy porcji, ilość hurtowa. Nadmierne rozszerzanie pojęcia „znaczna ilość” środka odurzającego powoduje, że jednakowo kwalifikuje się zachowania sprawców, którzy przechowują stosunkowo niewielkie ilości narkotyku i osób, które dysponują znacznymi zasobami (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 października 2006 r. II AKa 205/2006).

Posiadanie narkotyków jako przestępstwo

Znaczna ilość a liczba gotowych porcji

Natomiast kontrstanowisko do powyższego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Krakowie przedstawił w wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 22 stycznia 2008 r. II AKa 300/2007 - Treść normatywna art. 62 ust. 2 omawianej ustawy nie zawiera żadnych kazuistycznych unormowań definiujących pojęcie „znaczna” ilość, naruszenie którego mogłoby uzasadniać zarzut w rozumieniu art. 438 pkt 1 kpk. Nie podziela Sąd Apelacyjny w Lublinie stanowiska skarżącego, wspartego zapatrywaniem Sądu Apelacyjnego w Krakowie, zawartym w wyroku z dnia 25 października 2006 r. II AKa 205/2006 (Krakowskie Zeszyty Sądowe 2006/11 poz. 38) jakoby znaczna ilość narkotyku, to taka ilość, która „wystarcza do sporządzenia co najmniej kilkunastu tysięcy porcji, ilość hurtowa”, co miałoby oznaczać, iż posiadanie przez oskarżonego 94,69 g marihuany nie wyczerpuje typu kwalifikowanego występku określonego w art. 62 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii (ust. 2), lecz typ podstawowy określony w ust. 1 powołanego wyżej przepisu. Jeżeli zważy się, iż udzielanie (w rozumieniu sprzedaży) środka w postaci marihuany odbywa się z reguły w porcjach 0,5 g, zaś porcja do bezpośredniego użytku w tzw. „fifce” wynosi 0,1 g, to nie trudno wyliczyć, że posiadana przez oskarżonego ilość marihuany mogłaby zaspokoić potrzeby około 950 osób uzależnionych. Jest to wystarczająca ilość osób do uznania miary „znaczności” środka, o którym mowa w zaskarżonym wyroku, uzasadniająca zakwalifikowanie czynu oskarżonego z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Dość więc powiedzieć, że kryterium ilościowe pojęcia znaczna ilość winno być zawsze ocenione przez pryzmat ilości porcji, jakie mogą być przygotowane do bezpośredniego użycia.