Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności - dla kogo?

Sprawca przestępstwa lub wykroczenia skarbowego, do momentu wniesienia przeciwko niemu aktu oskarżenia, ma prawo aby za pośrednictwem finansowego organu postępowania przygotowawczego wystąpić do sądu, z wnioskiem o udzieleniu mu zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Analogiczny wniosek złożony już po skierowaniu do sądu aktu oskarżenia będzie uznany za bezskuteczny. Wniosek taki może mieć formę pisemną lub ustną – odnotowaną protokolarnie.

Zgodnie z treścią art. 17 kks. sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności tylko wówczas, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości, a jednocześnie:

• uiszczono w całości wymagalną należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności;
• sprawca uiścił kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn zabroniony;
• sprawca wyraził zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a w razie niemożności złożenia tych przedmiotów - uiścił ich równowartość pieniężną; przepisy art. 16 § 2 zdanie trzecie oraz art. 31 § 3 pkt 2 stosuje się odpowiednio;
• uiszczono co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.

Niedopuszczalne jest udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli:

• przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności
• przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach poczytalności sprawcy ograniczonej w stopniu znacznym lub poczytalności całkowicie wyłączonej
• zgłoszono interwencję (roszczenie do przedmiotów podlegających przepadkowi), chyba że zostanie ona cofnięta przez interwenienta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu

Zobacz również: Jak złożyć wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności?