Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Udzielenie pomocy może polegać na prostej, możliwej dla każdego uczynności (np. umożliwienie skorzystania z telefonu, odstąpienie samochodu dla przewiezienia rannego, przeniesienie go na inne miejsce, wezwanie pogotowia), albo na bardziej specjalistycznej czynności (np. ratowanie tonącego, założenie opatrunku w celu zatamowania krwawienia).

Odpowiedzialność

Warunkiem odpowiedzialności karnej jest istnienie po stronie sprawcy możliwości udzielenia pomocy. Należy wskazać, że z obowiązku niesienia pomocy zwalnia sprawcę sytuacja, w której udzielając pomocy naraziłby się sam lub inną osobę na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.

Tak np. osoba umiejąca dobrze pływać, która nie spieszy na pomoc tonącemu, popełnia przestępstwo, natomiast nie narusza prawa osoba nieumiejąca pływać lub pływająca słabo, która powstrzymuje się od akcji ratowniczej w obawie przed niebezpieczeństwem utonięcia.

W art. 162 § 2 k.k. określone zostały dwie sytuacje zwalniające z obowiązku niesienia pomocy, po pierwsze konieczność poddania się zabiegowi lekarskiemu (np. pobranie krwi, które może być niezbędne dla ratowania osoby zagrożonej), po drugie możliwość udzielenia niezwłocznej pomocy ze strony instytucji lub osoby do tego powołanej.

Zobacz serwis: Kodeks karny