Dowód

Projekt ustawy o dowodach osobistych zakłada wprowadzenie elektronicznych dowodów osobistych, które mają zapewnić bezpieczniejszą identyfikację osób i transakcji zawieranych drogą elektroniczną. Nowe przepisy wejdą w życie 1 lipca 2011 r. Na dokumencie nie będzie informacji o grupie krwi właściciela, jak to wcześniej zakładano. Dowód elektroniczny będzie miał taki sam status prawny jak tradycyjny dowód osobisty.

Od 1 stycznia 2011 r. będą wydawane nowe dowody osobiste. Dokument będzie miał postać karty, w której zostanie umieszczony elektroniczny nośnik danych z miejscem na podpis elektroniczny. Dowód będzie umożliwiał wgląd w rejestry publiczne. W pierwszej kolejności otrzymają go osoby, którym wydano dokument tożsamości w 2001 roku.

O tym, że zastrzeżenie skradzionego dowodu osobistego w banku leży w naszym interesie wie niemal każdy. Nie wszyscy jednak mają świadomość, że można tego dokonać nie tylko w banku, w którym posiadamy konto.

Dowód osobisty to dokument poświadczający obywatelstwo polskie, stwierdzający tożsamość osoby oraz uprawniający obywateli polskich do przekraczania granic państw członkowskich Unii Europejskiej. Dowód osobisty obowiązana jest posiadać każda osoba, która ukończyła 18 rok życia. Zasady wydawania dowodów osobistych reguluje ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych.

Na mocy nowej ustawy o dowodach osobistych podpisanej przez Sejm w 2011 roku wprowadzone zostaną elektroniczne dokumenty tożsamości.

Dowód z zeznań świadków jest środkiem dowodowym najczęściej wykorzystywanym w postępowaniu cywilnym. Dowód ten polega na złożeniu zeznań przez osobę fizyczną wezwaną w tym celu przed sąd, w postaci oświadczeń wiedzy, w zakresie znanych jej faktów, istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Prywatna opinia biegłego złożona przed sądem lub prokuratorem nie ma charakteru dowodu w sprawie, zaś jej autor nie jest traktowany jako biegły w sprawie. Złożenie takiej opinii może mieć charakter jedynie informacji dla organu, który po zapoznaniu się z jej treścią może zdecydować o formalnym powołaniu biegłego.

Oskarżony (oraz podejrzany) w procesie karnym w przeciwieństwie do świadków nie składają zeznań, a składają wyjaśnienia. Najpoważniejszą konsekwencją tego stanu prawnego jest to, iż wyjaśnienia te nie są objęte rygorem odpowiedzialności karnej przewidzianej w art. 233 Kodeksu karnego (czyli odpowiedzialności za fałszywe zeznania). Wskazana okoliczność z mocy prawa nie czyni wyjaśnień oskarżonego (podejrzanego) dowodem gorszym od innych dowodów w procesie karnym, aczkolwiek jest to dowód którego wiarygodność sądy oceniają ze szczególną ostrożnością. W procesie karnym nie funkcjonuje również zasada w myśl której samo przyznanie się oskarżonego jest naczelnym dowodem w sprawie.

Zasada in dubio pro reo wyrażona jest w art. 5 § 2 Kodeksu postępowania karnego i jest ona ściśle powiązana z zasadą domniemania niewinności. Istotą tej zasady jest to, iż wątpliwości nie dające się usunąć w drodze czynności dowodowych sąd musi rozstrzygać na korzyść oskarżonego.

Zgodnie z treścią przepisu art. 193 Kodeksu postępowania karnego, biegłego (lub biegłych) powołuje się wówczas gdy w sprawie konieczne jest stwierdzenie okoliczności wymagających wiadomości specjalnych. Powołanie biegłego może nastąpić na wniosek strony lub nastąpić wskutek postanowienia sądu wydanego z urzędu. Opinia może być udzielona pisemnie lub ustnie.

W procedurze karnej istnieje ściśle określony katalog przyczyn pozwalających na oddalenie wniosku dowodowego. Oddalenie wniosku dowodowego następuje niezaskarżalnym postanowieniem, które musi być uzasadnione. Należy pamiętać również o tym iż raz udzielona odmowa nie stoi na przeszkodzi aby taki wniosek przeprowadzić w późniejszej fazie postępowania. Nieuzasadniona odmowa przeprowadzenia danego dowodu może być również poddana kontroli sądu wyższej instancji w razie wniesienia przez stronę apelacji.

Korzystanie z usług agencji detektywistycznych stało się w ostatnich latach bardzo popularne. Detektywi oferują bardzo szeroki wachlarz swoich usług. Prywatny detektyw pomoże przygotować między innymi dowody w sprawie rozwodowej, odzyskać majątek, odnaleźć zaginioną osobę czy wykryć podsłuch.

Każda osoba pełnoletnia będąca obywatelem polskim ma obowiązek posiadać dowód osobisty. Wynika to wprost z ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych z dnia 10 kwietnia 1974 r. Problem pojawia się jednak gdy dowód uległ zniszczeniu lub został zgubiony. Co wtedy należy zrobić? O tym również stanowi przywołana ustawa.

Zagubienie dowodu osobistego to niemały problem. Jak wiadomo jest on dokumentem niezbędnym do załatwienia podstawowych spraw w urzędach czy bankach, dla złodzieja jest też szansą na wzięcie kredytu czy towarów na raty, za które oczywiście będziemy płacić my.

W potocznym znaczeniu poszlaką, czy też dowodem poszlakowym jest dowód obciążający jednak nie przeświadczający jednoznacznie o czyjeś winie.

  Domniemanie to założenie przez organy wymiaru sprawiedliwości – a także ustawodawcę, że niektórych rzeczy nie trzeba udowadniać – zważywszy na częstość ich występowania.