Dziennik Ustaw - rok 1971 nr 9 poz. 95

Na podstawie art. 76, 81 i 212 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego zarządza się, co następuje:

1) kuratorowi sądowemu,

2) zakładowi pracy, w którym skazany jest albo ma być zatrudniony,

3) organizacji związkowej, kobiecej, młodzieżowej lub innej, zwłaszcza takiej, w której działalności skazany uczestniczy albo ma uczestniczyć lub dla której sprawowanie opieki nad osobami skazanymi stanowi wykonanie zadań statutowych albo innej instytucji godnej zaufania, a w szczególności sprawującej opiekę społeczną.

2. Kuratorami sądowymi są kuratorzy zawodowi i kuratorzy społeczni.

2. Kuratorów społecznych przy sądzie wojewódzkim powołuje, zawiesza w czynnościach i odwołuje prezes sądu wojewódzkiego, a kuratorów społecznych przy sądzie powiatowym - prezes sądu powiatowego. Kuratorzy społeczni pełnią powierzone im czynności w ramach funkcji społecznej.

2. Kurator sądowy składa przed prezesem sądu następujące przyrzeczenie: "Przyrzekam uroczyście, że powierzone mi obowiązki kuratora sądowego wykonam z całą sumiennością, mając zawsze na względzie dobro Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i osoby podlegającej mojemu dozorowi (nadzorowi ochronnemu)".

3. Z odebrania przyrzeczenia sporządza się protokół, który podpisują odbierający i składający przyrzeczenie.

4. Po odebraniu przyrzeczenia prezes sądu, przy którym kurator został powołany, wydaje mu legitymację według ustalonego wzoru.

1) posiada obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i obywatelskich,

2) posiada w kraju stałe miejsce zamieszkania,

3) nie była skazana za przestępstwo,

4) ukończyła lat 26,

5) zasługuje na zaufanie i daje rękojmię należytego wykonywania powierzonych jej obowiązków.

2. W wyjątkowych wypadkach można powołać do sprawowania obowiązków kuratora społecznego osobę, która nie ukończyła lat 26, jeżeli jej kwalifikacje, wyrobienie społeczne i doświadczenie życiowe wskazują na przydatność w resocjalizacji skazanych.

1) brania udziału w organizowanym przez sąd szkoleniu i w naradach kuratorów,

2) stawiania się na każde wezwanie sądu i udzielania wyjaśnień związanych z pełnioną funkcją,

3) współdziałania w zapobieganiu przestępczości z terenowymi organami władzy i administracji państwowej oraz z właściwymi organizacjami społecznymi,

4) wykonywania zleconych przez sąd czynności zmierzających do resocjalizacji osób, w stosunku do których warunkowo umorzono postępowanie, oraz w stosunku do skazanych nie pozostających w okresie próby pod dozorem lub korzystających z odroczenia albo z przerwy w wykonaniu orzeczonej kary, a także w stosunku do skazanych, którym zezwolono na czasowe opuszczenie ośrodka przystosowania społecznego lub odbywających karę ograniczenia wolności.

1) nie wykonuje lub nie jest w stanie wykonywać powierzonych mu obowiązków albo nie daje rękojmi należytego ich wykonywania,

2) utracił obywatelstwo polskie albo nie korzysta już z pełni praw cywilnych i obywatelskich,

3) został skazany za przestępstwo,

4) złożył prośbę o zwolnienie go z powierzonej mu funkcji, albo jeżeli wymagają tego względy organizacyjne.

2. Jeżeli kurator społeczny sprawuje dozór lub nadzór ochronny, odwołanie go na własną prośbę może nastąpić dopiero po złożeniu wymaganych sprawozdań i po objęciu dozoru lub nadzoru ochronnego przez innego wyznaczonego kuratora albo zakład pracy, instytucję lub organizację społeczną.

3. Odwołanego kuratora społecznego skreśla się z listy kuratorów sądowych.

2. Ryczałt za jeden dozór lub nadzór ochronny nie może przekroczyć kwoty 50 zł miesięcznie. W szczególnie uzasadnionych wypadkach prezes sądu może przyznać kuratorowi społecznemu ryczałt w kwocie wyższej, nie większej jednak niż 70 zł za jeden dozór lub nadzór ochronny.

3. Kuratorowi społecznemu, który za czas nieobecności w pracy w związku z wykonywaniem obowiązków kuratora nie zachowuje prawa do wynagrodzenia z zakładu pracy, prezes sądu przyznaje ponadto zwrot utraconego za ten czas zarobku, jeżeli wykonanie obowiązków kuratora w godzinach pracy zawodowej było konieczne.

1) organizowanie i kontrola pracy kuratorów społecznych, jak również przedstawicieli zakładów pracy, instytucji i organizacji społecznych sprawujących dozór lub nadzór ochronny, udzielanie im pomocy i wskazówek oraz organizowanie szkolenia,

2) bezpośrednie sprawowanie dozoru lub nadzoru ochronnego w wypadkach szczególnie trudnych,

3) współdziałanie z organizacjami realizującymi zadania w zakresie pomocy postpenitencjarnej.

2. Obsługę biurową związaną z pracą kuratorów zawodowych pełni sekretariat sądowy wyznaczony przez prezesa sądu.

1) wyznaczenia niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 14 dni, swego przedstawiciela do bezpośredniego wykonywania obowiązków związanych z dozorem lub nadzorem ochronnym oraz do udzielania pomocy i wskazówek niezbędnych do prawidłowego wykonania powierzonej mu funkcji;

2) czuwania nad prawidłowym przebiegiem resocjalizacji skazanego;

3) dopilnowania, aby wyznaczony przedstawiciel wykonywał prawidłowo powierzone mu obowiązki, a w razie ich niewykonania lub nienależytego wykonywania - do wyznaczenia niezwłocznie nowego przedstawiciela;

4) kontrolowania składanych przez przedstawiciela okresowych sprawozdań i przedstawiania ich sądowi, w miarę potrzeby z własnymi uwagami i wnioskami;

5) umożliwienia wyznaczonemu przedstawicielowi utrzymywania niezbędnych kontaktów z sądem, kuratorami sądowymi oraz uczestnictwa w organizowanych przez sąd szkoleniu i naradach kuratorów;

6) wydania wyznaczonemu przedstawicielowi zaświadczenia stwierdzającego wykonywanie w ich imieniu powierzonego przez sąd dozoru lub nadzoru ochronnego;

7) zawiadamiania niezwłocznie sądu o rozwiązaniu ze skazanym stosunku pracy lub o wystąpieniu przez niego z organizacji.

2. O zaniedbaniu w wykonywaniu przez wyznaczonego przedstawiciela powierzonych mu obowiązków, sąd może zawiadomić organ, który wyznaczył przedstawiciela.

3. Przed wysłaniem zawiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, należy zażądać złożenia wyjaśnień.

4. Jeżeli zakład pracy, instytucja lub organizacja społeczna z przyczyn od niej niezależnych nie może sprawować powierzonego dozoru lub nadzoru ochronnego, obowiązana jest zawiadomić o tym niezwłocznie sąd.

5. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, w razie potrzeby powierza się sprawowanie dozoru lub nadzoru ochronnego innemu zakładowi pracy, instytucji lub organizacji społecznej albo kuratorowi sądowemu.

1) zaznajomić się z wyrokiem skazującym i innymi orzeczeniami wydanymi na jego podstawie oraz w miarę potrzeby z aktami sprawy skazanego;

2) nawiązać niezwłocznie kontakt ze skazanym oraz w miarę potrzeby z jego rodziną i środowiskiem, jak również z zakładem pracy, w którym skazany pracuje, i organizacjami, w których działalności uczestniczy;

3) zawiadomić sąd w terminie 14 dni o objęciu powierzonych obowiązków;

4) poczynić niezbędne starania, aby skazany przestrzegał porządku prawnego, a zwłaszcza nie popełnił przestępstwa, oraz aby wykonywał społecznie pożyteczną pracę i nałożone przez sąd obowiązki;

5) udzielać skazanemu niezbędnej pomocy w trudnościach życiowych, w uzyskaniu pracy, poddaniu się leczeniu, kontynuowaniu nauki lub w przygotowaniu się do zawodu;

6) pouczać skazanego o obowiązku powiadomienia sądu oraz sprawującego dozór o zmianie miejsca pobytu oraz ostrzegać przed skutkami uchylania się od wykonania nałożonych przez sąd obowiązków lub uchylania się od dozoru;

7) składać sądowi nie rzadziej niż co trzy miesiące pisemne sprawozdanie o zachowaniu się skazanego w okresie próby, z tym że pierwsze sprawozdanie należy złożyć w ciągu jednego miesiąca od daty objęcia dozoru, a niezwłocznie - w razie stwierdzenia, że skazany popełnił przestępstwo, uchyla się od wykonania obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przez zagarnięcie mienia społecznego lub w inny sposób rażąco narusza porządek prawny;

8) zawiadomić niezwłocznie sąd o powołaniu skazanego do pełnienia czynnej służby wojskowej oraz w miarę możliwości wskazać jednostkę wojskową i czas trwania tej służby;

9) podejmować inne niezbędne czynności związane ze sprawowanym dozorem.

2. Okresowe sprawozdania o zachowaniu się skazanego powinny zawierać w szczególności informacje o wykonywaniu lub przyczynach niewykonania nałożonych przez sąd obowiązków, o naprawieniu wyrządzonej przestępstwem szkody, o uiszczeniu grzywny i kosztów sądowych, o wywiązywaniu się z pracy zawodowej i o łożeniu na utrzymanie rodziny, a w miarę potrzeby także o wynikach leczenia i postępach w nauce. Sprawozdania te powinny zawierać również dane o podjętych i planowanych czynnościach zmierzających do dalszej resocjalizacji skazanego.

2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd wojskowy może zwrócić się do właściwego sądu powszechnego o wyznaczenie kuratora sądowego.

Minister Sprawiedliwości: w z. F. Rusek