Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 2 poz. 6

Na podstawie art. 208 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

1) produkcji, pakowaniu i magazynowaniu cukru,

2) magazynowaniu wysłodków i melasy.

2. Nawierzchnia drogi pomiędzy spławiakami powinna być utwardzona, równa i czysta.

3. Na drogach o szerokości mniejszej od 8,0 m ruch kołowy pomiędzy spławiakami powinien być jednokierunkowy.

2. Dno spławiaków, o których mowa w ust. 1, na całej swej długości powinno być nachylone w kierunku centralnie położonego kanału spławiakowego pod kątem 45° w przypadku spławiaka zagłębionego lub 15° w przypadku płaskiego.

1) usytuowane na wysokości co najmniej 2,50 m nad stanowiskami pracy lub drogami komunikacyjnymi,

2) wyposażone w ochronną izolację cieplną oraz w rynny odpływowe lub pomosty.

2. W szczególnych przypadkach dopuszcza się instalowanie rurociągów na wysokości nie mniejszej niż 2,0 m nad stanowiskami pracy lub drogami komunikacyjnymi - pod warunkiem ich oznakowania w widoczny sposób.

2. W pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1:

1) instalacja i aparatura elektryczna powinna być dostosowana do kategorii zagrożenia wybuchowego,

2) zabrania się palenia tytoniu i używania ognia otwartego.

1) pisemnym poleceniu kierownika zakładu pracy lub osoby przez niego upoważnionej,

2) opróżnieniu, ochłodzeniu i przewietrzeniu wnętrza,

3) odłączeniu zasilania energetycznego.

2. Przed przystąpieniem do prac, o których mowa w ust. 1, powinno się poinformować pracowników o:

1) zakresie pracy do wykonania,

2) rodzaju zagrożeń, jakie mogą wystąpić podczas jej wykonywania,

3) zastosowanych środkach bezpieczeństwa i osobach nadzorujących oraz asekurujących.

3. W czasie wykonywania prac, o których mowa w ust. 1:

1) należy stosować:

a) kask ochronny, odzież roboczą i szelki bezpieczeństwa z linką wyprowadzoną na zewnątrz,

b) narzędzia nie powodujące iskrzenia,

c) oświetlenie o napięciu bezpiecznym,

d) przerwy na odpoczynek nie rzadziej niż co 30 minut,

2) należy:

a) zapewnić możliwość udzielenia natychmiastowej pomocy medycznej,

b) otworzyć wszystkie włazy, a jeżeli jest to niewystarczające do przewietrzenia wnętrza, zastosować stały nadmuch powietrza lub wyposażyć pracowników w aparaty powietrzne,

c) zastosować wentylację mechaniczną w każdym przypadku wykonywania prac spawalniczych,

3) zabrania się stosowania:

a) ognia otwartego i palenia tytoniu,

b) nadmuchu tlenu do wnętrza urządzeń,

c) zwykłych pasów bezpieczeństwa,

d) masek lub półmasek z filtrami, pochłaniaczami lub filtropochłaniaczami.

2. Spłukiwacze buraków powinny być wyposażone w zabezpieczenie uniemożliwiające ich nie kontrolowany obrót wokół własnej osi.

2. Zabrania się jednoosobowego prowadzenia prac konserwacyjno-remontowych kraty, o której mowa w ust. 1.

2. Czyszczenie łapaczy zanieczyszczeń i płuczki powinno się przeprowadzać po uprzednim ich zatrzymaniu i zabezpieczeniu przed przypadkowym uruchomieniem.

2. W przypadku gdy odległość pomiędzy pomostem a rynną płuczki jest mniejsza niż 1,0 m, należy zastosować siatki ochronne lub inne zabezpieczenia uniemożliwiające pochwycenie pracownika przez obracające się ramiona płuczki.

3. Urządzenia współpracujące z płuczką powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bezpieczny dostęp do wyłączników ich napędu.

2. Demontaż i montaż ram nożowych tarczy krajalnicy powinno się przeprowadzać za pomocą specjalnych uchwytów i przy udziale co najmniej dwóch pracowników.

3. Podczas prac wymienionych w ust. 2 obrót tarczy krajalnicy powinien być wspomagany przy użyciu urządzenia mechanicznego.

4. Zasobnik buraków powinien być osłonięty siatką i barierką.

2. Na przewodach ogrzewaczy soku buraczanego powinny być zainstalowane termometry i manometry.

2. W pomieszczeniach do gaszenia wapna temperatura powietrza powinna być utrzymywana na poziomie uniemożliwiającym wytwarzanie się mgły.

3. Komin pieca wapiennego powinien być wyposażony w zasuwę umożliwiającą odprowadzanie gazów, w przypadku zatrzymania pracy pomp gazowych.

2. W pomieszczeniu do wypalania wapna zabrania się:

1) gromadzenia kamienia wapiennego i koksu na górnym pomoście pieca wapiennego,

2) używania do rozpalania pieca płynów łatwo palnych lub wybuchowych,

3) eksploatowania podnośników koksu i kamienia wapiennego bez osłon ochronnych.

2. Naprawę płuczki gazowej i jej rurociągów powinno się przeprowadzać po uprzednim usunięciu znajdujących się tam gazów.

2. Przy saturacji ciągłej powinny być zainstalowane skrzynki kontrolno-przelewowe, wyposażone w kran do pobierania próbek soku i w rurę wyprowadzoną ponad dach budynku - odprowadzającą nadmiar gazu saturacyjnego.

2. Aparatura kontrolno-pomiarowa wymieniona w ust. 1 z oznaczonymi dopuszczalnymi wartościami poszczególnych wskazań powinna być zainstalowana w zasięgu obserwacji pracownika obsługującego wyparkę.

3. Wskaźniki poziomu soku powinny być osłonięte metalową siatką ochronną.

1) manometr zainstalowany na komorze parowej,

2) manowakuometr i manometr kontaktowy zainstalowany na komorze sokowej,

3) zawór do zasysania preparatów chemicznych i zbijania piany,

4) kran probierczy.

2. Nad każdym kranem probierczym powinna być umieszczona tablica ostrzegawcza: "Przed pobraniem próby sprawdź stopień wypełnienia warnika".

2. Przed przystąpieniem do naprawy mieszadeł cukrzycy należy je opróżnić, ostudzić do temperatury poniżej 30°C (303°K) i zabezpieczyć wyłącznik napędu przed przypadkowym uruchomieniem tych urządzeń.

3. Do zasuwy spustowej przeznaczonej do opróżniania mieszadła z cukrzycy powinna być doprowadzona woda o temperaturze co najmniej 60^°C (333°K).

4. Rozdzielacze cukrzycy nad wirówkami powinny być osłonięte siatką ochronną.

1) blokowania jej uruchomienia przy otwartej pokrywie,

2) mechanicznego podnoszenia i opuszczania pokrywy,

3) usuwania pary z przestrzeni pomiędzy płaszczem a wirującym bębnem.

2. W wirówce należy okresowo dokonywać wyważania bębna oraz kontrolować stan techniczny wrzeciona.

3. Zabrania się eksploatowania wirówki z wibracją bębna.

2. Pobieranie próbek soku z klarownic powinno odbywać się wyłącznie z przeznaczonych do tego celu kranów.

2. Dozowanie węgla aktywowanego niezbędnego do odbarwiania klarówek powinno odbywać się za pomocą odpowiedniego urządzenia dozującego.

2. Zsypy cukru z wirówek na przenośnik, o którym mowa w ust. 1, powinny być zabezpieczone bocznymi blaszanymi osłonami.

2. Odległość pomiędzy prasą a środkiem transportu, na którym przewożony jest sprasowany cukier, nie może być mniejsza niż 1,0 m.

2. Wirówki, o których mowa w ust. 1, powinny być wyposażone w urządzenia do automatycznego blokowania napędu w przypadku otwarcia górnej pokrywy.

2. Pasy napędowe urządzeń do suszenia i segregacji cukru oraz taśmociągi transportujące cukier do zasobników lub silosów powinny być wyposażone w instalację odprowadzającą ładunki elektryczności statycznej.

3. Zabrania się:

1) wykonywania czynności w pomieszczeniach do suszenia, segregacji i produkcji cukru pudru mogących spowodować powstanie obłoku pyłu cukrowego,

2) eksploatowania nie uziemionych taśmociągów cukru.

2. Odprowadzenie wysłodków z bębna suszarni po ich wysuszeniu powinno odbywać się za pomocą przenośnika ślimakowego, obudowanego i zaopatrzonego u wylotu w blaszaną klapę.

3. Wentylatory mechaniczne odprowadzające gazy spalinowe i pary z pomieszczeń suszarni wysłodków powinny być wyposażone w niezależne indywidualne napędy.

2. Napełnianie silosu cukrem powinno odbywać się za pomocą podnośnika kubełkowego i labiryntowego zsypu.

2. Przy układaniu i rozbieraniu pryzmy worków z cukrem należy przestrzegać następujących zasad:

1) pryzma powinna być formowana z jednolitych opakowań, w których znajduje się cukier,

2) odległość pryzmy od ściany nie powinna być mniejsza niż 1,0 m, a od konstrukcji dachowych nie mniejsza niż 2,0 m,

3) deski służące za chodniki po pryzmie powinny mieć zaokrąglone krawędzie,

4) pracownicy układający lub rozbierający pryzmy powinni używać obuwia bez obcasów.

3. Praca w magazynie powinna być w maksymalnym stopniu zmechanizowana.

4. Transport worków z magazynu na samochody lub wagony powinien odbywać się przy użyciu przenośników mechanicznych lub wózków jezdniowych akumulatorowych.

2. Po stertach wysłodków suchych można chodzić tylko przy użyciu drewnianych chodników lub specjalnych kładek i w obecności osoby asekurującej.

3. Ładowanie wysłodków suchych na środki transportowe powinno odbywać się przy użyciu przenośników mechanicznych lub pneumatycznych.

4. Pracownicy dokonujący ręcznego załadunku lub rozładunku wysłodków suchych powinni być wyposażeni w odzież pyłoszczelną, półmaski przeciwpyłowe i okulary ochronne.

2. Do górnego włazu powinna prowadzić metalowa drabina z pałąkami ochronnymi, a od drabiny do włazu powinna być ułożona kładka zaopatrzona w poręcz.

3. Po każdorazowym opróżnieniu zbiorników z melasy należy przeprowadzić zabieg ich oczyszczania i dezynfekcji mlekiem wapiennym.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A. Śmietanko