Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 96 poz. 590

2. Ustawę stosuje się do niepaństwowych wyższych szkół zawodowych, jeżeli jej przepisy lub przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej.

3. Ustawy nie stosuje się do wyższych szkół oficerskich, chyba że przepisy o wyższych szkołach oficerskich stanowią inaczej.

4. Ustawy nie stosuje się do wyższych seminariów teologicznych lub duchownych działających na podstawie przepisów innych ustaw.

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o uczelni zawodowej bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć państwową i niepaństwową uczelnię zawodową.

1) kształcenie studentów w zakresie kierunków i (lub) specjalności zawodowych oraz przygotowanie ich do wykonywania zawodu,

2) kształcenie w celu uzupełnienia specjalistycznej wiedzy i umiejętności zawodowych,

3) kształcenie w celu przekwalifikowania w zakresie danej specjalności zawodowej,

4) wychowywanie studentów w duchu poszanowania praw człowieka, patriotyzmu, demokracji i odpowiedzialności za dobro społeczeństwa, państwa i własnego warsztatu pracy.

2. Zadaniem uczelni zawodowej jest również:

1) upowszechnianie postępu technicznego, technologicznego i ekonomicznego oraz współdziałanie z innymi podmiotami w szerzeniu wiedzy, rozwoju kulturalnego, społecznego i gospodarczego macierzystego regionu,

2) dbanie o wszechstronny rozwój i zdrowie studentów.

3. Uczelnia zawodowa może prowadzić badania oraz wdrażać nowe rozwiązania i innowacje.

2. Podstawowym systemem wyższych studiów zawodowych w uczelni zawodowej są studia dzienne. Statut uczelni zawodowej może przewidywać prowadzenie wyższych studiów zawodowych w systemie studiów wieczorowych i zaocznych. Uczelnia zawodowa może również prowadzić studia podyplomowe oraz kursy specjalne.

3. Studia prowadzone w systemie dziennym w państwowej uczelni zawodowej są bezpłatne, z wyjątkiem zajęć dydaktycznych powtarzanych z powodu niezadowalających wyników w nauce.

2. Senat uczelni może określić warunki zwalniania studenta studiów zaocznych z obowiązku odbycia praktyki, jeżeli student pracuje zawodowo zgodnie z kierunkiem i (lub) specjalnością zawodowego kształcenia.

3. Plan studiów dziennych w uczelni zawodowej przewiduje co najmniej 2200 godzin zajęć dydaktycznych. Plan studiów wieczorowych i zaocznych przewiduje nie mniej niż 80% godzin zajęć dydaktycznych planowanych dla studiów dziennych. Plan studiów wieczorowych i zaocznych obejmuje ten sam zakres treści programowych jak plan studiów dziennych.

4. Uczelnia zawodowa prowadzi dokumentację przebiegu studiów, zgodnie z zasadami obowiązującymi w uczelniach działających na podstawie ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385, z 1991 r. Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 63, poz. 314, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, Nr 43, poz. 163, Nr 105, poz. 509 i Nr 121, poz. 591, z 1996 r. Nr 5, poz. 34 i Nr 24, poz. 110 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153), zwanej dalej „ustawą o szkolnictwie wyższym”.

2. Minister Edukacji Narodowej może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w ust. 1 rodzaje tytułów zawodowych.

2. Społeczność uczelni zawodowej uczestniczy w zarządzaniu uczelnią poprzez wybieralne organy kolegialne i jednoosobowe. W organach kolegialnych reprezentowane są grupy społeczności uczelni zawodowej, o których mowa w ust. 1.

3. Przepis ust. 2 nie narusza uprawnień związków zawodowych wynikających z innych ustaw.

4. Organy państwowe lub organy samorządu terytorialnego mogą podejmować decyzje dotyczące uczelni zawodowej tylko w przypadkach przewidzianych w ustawach.

2. Utworzenie, zniesienie i łączenie państwowej uczelni zawodowej następuje na wniosek Ministra Edukacji Narodowej zaopiniowany przez Radę Główną Szkolnictwa Wyższego i Komisję Akredytacyjną Wyższego Szkolnictwa Zawodowego.

3. We wniosku, o którym mowa w ust. 2, wskazuje się środki majątkowe niezbędne do wykonywania przez uczelnię jej zadań.

4. Przekształcenia państwowej uczelni zawodowej dokonuje Minister Edukacji Narodowej w drodze rozporządzenia.

5. Przez łączenie państwowych uczelni zawodowych rozumie się również włączenie uczelni zawodowej do innej państwowej uczelni zawodowej, natomiast przez przekształcenie rozumie się zmianę kierunku i (lub) specjalności kształcenia oraz zmianę nazwy uczelni.

2. Zasięgnięcia opinii, o której mowa w ust. 1, wymaga również odmowa udzielenia zezwolenia, zawieszenie działalności uczelni oraz cofnięcie zezwolenia na założenie niepaństwowej uczelni zawodowej.

3. W zezwoleniu na założenie niepaństwowej uczelni zawodowej określa się w szczególności: założyciela, wielkość środków finansowych i majątkowych, które zostaną przekazane na własność uczelni zawodowej, jej nazwę, siedzibę, kierunki i (lub) specjalności zawodowe oraz termin ważności zezwolenia.

4. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, zakres danych i informacji objętych wnioskiem o wydanie zezwolenia na utworzenie niepaństwowej uczelni zawodowej.

2. Niepaństwowa uczelnia zawodowa uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru uczelni, prowadzonego przez Ministra Edukacji Narodowej, na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym.

3. Środki finansowe i majątkowe, o których mowa w art. 11 ust. 3, założyciel przekazuje na własność tworzonej uczelni w terminie nie dłuższym niż jeden miesiąc od dnia wpisania do rejestru. W przypadku niedotrzymania tego terminu Minister Edukacji Narodowej cofa zezwolenie i wykreśla uczelnię z rejestru.

4. Minister Edukacji Narodowej odmawia wpisu do rejestru niepaństwowej uczelni zawodowej, jeżeli akt założycielski lub statut nadany przez założyciela jest niezgodny z przepisami ustawowymi lub z zezwoleniem, o którym mowa w art. 11.

2. Statut uczelni zawodowej oraz zmiany w statucie zatwierdza Minister Edukacji Narodowej.

2. Statut nowo utworzonej państwowej uczelni zawodowej nadaje, na okres jednego roku, Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego oraz Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego.

2. Statut niepaństwowej uczelni zawodowej określa zakres uprawnień założyciela, sposób likwidacji uczelni oraz sposób wykonywania funkcji założyciela w przypadku jego śmierci, a jeżeli założycielem jest osoba prawna – jej likwidacji.

3. Pierwszy statut niepaństwowej uczelni zawodowej, na okres jednego roku, nadaje jej założyciel.

2. Pierwszego rektora niepaństwowej uczelni zawodowej powołuje, na okres jednego roku, jej założyciel.

2. Państwowa uczelnia zawodowa jest zwolniona z opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem opłat określonych w przepisach o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.

3. W przypadku zniesienia państwowej uczelni zawodowej jej majątek, po zaspokojeniu wierzytelności, staje się własnością Skarbu Państwa. Przeznaczenie tego majątku określa akt o zniesieniu uczelni.

1) budżetu państwa,

2) budżetu gminy lub związków gmin,

3) czesnego,

4) darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie dotyczy państwowej uczelni zawodowej.

3. Uczelnia zawodowa może uzyskiwać środki finansowe także z innych tytułów, w tym w szczególności z:

1) opłat za zajęcia dydaktyczne,

2) wydzielonej działalności gospodarczej, jeżeli jej statut przewiduje prowadzenie takiej działalności,

3) udziałów w działalności podmiotów gospodarczych,

4) odpłatnej działalności badawczej i doradczej.

4. Nie wykorzystane w danym roku środki finansowe pozostają w dyspozycji uczelni zawodowej.

1) finansowanie lub dofinansowanie działalności dydaktycznej,

2) pomoc materialną dla studentów,

3) finansowanie lub dofinansowanie inwestycji.

2. Uczelnia zawodowa może otrzymać środki na prowadzenie prac badawczych na podstawie odrębnych przepisów.

2. Decyzje o przyznaniu dotacji, o której mowa w ust. 1, publikowane są w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Edukacji Narodowej.

2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczególne zasady gospodarki finansowej państwowych uczelni zawodowych.

2. Minister Edukacji Narodowej w ciągu miesiąca od dnia powzięcia wiadomości o podjęciu przez organ kolegialny lub rektora odpowiednio uchwały lub decyzji niezgodnej z przepisami ustawowymi lub statutem państwowej uczelni zawodowej podejmuje decyzję o ich uchyleniu.

3. Minister Edukacji Narodowej, po zasięgnięciu opinii Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego, senatu lub innego organu kolegialnego wskazanego w statucie państwowej uczelni zawodowej oraz rektora, może nałożyć na nią, w drodze decyzji administracyjnej, obowiązek realizacji określonego zadania w dziedzinie kształcenia, zapewniając odpowiednie środki na jego realizację.

4. Jeżeli niepaństwowa uczelnia zawodowa prowadzi działalność niezgodną z przepisami ustawowymi, statutem lub zezwoleniem, Minister Edukacji Narodowej wzywa uczelnię do usunięcia tych niezgodności w oznaczonym terminie, a w razie ich nieusunięcia może zawiesić jej działalność lub cofnąć zezwolenie na jej prowadzenie.

5. Prezes Rady Ministrów może przekazać, w drodze rozporządzenia, uprawnienia Ministra Edukacji Narodowej, o których mowa w ust. 1–3, odnoszące się do określonej państwowej uczelni zawodowej, innemu ministrowi, na wspólny wniosek tych ministrów.

6. Wniosek o przekazanie i cofnięcie uprawnień, o których mowa w ust. 5, wymaga opinii Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego i Komisji Akredytacyjnej Wyższego Szkolnictwa Zawodowego.

1) uchwaleniu lub zmianie regulaminu studiów,

2) zmianach w obowiązujących planach studiów na prowadzonych przez uczelnię kierunkach i (lub) specjalnościach zawodowych,

3) zasadach i trybie przyjmowania kandydatów na studia.

2. Komisja na wniosek Ministra Edukacji Narodowej lub z własnej inicjatywy:

1) określa warunki, jakim powinna odpowiadać uczelnia zawodowa, aby utworzyć i prowadzić kierunek i (lub) specjalność zawodową,

2) określa wymagania kadrowe niezbędne do prowadzenia kierunku i (lub) specjalności zawodowej,

3) ocenia programy nauczania oraz spełnianie przez uczelnię zawodową warunków określonych w pkt 1 i 2 oraz przedstawia Ministrowi Edukacji Narodowej opinie w sprawie prowadzenia przez uczelnię zawodową danego kierunku i (lub) specjalności zawodowej,

4) ocenia jakość kształcenia,

5) określa, w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, zakres umów i innych form współdziałania uczelni zawodowych z uczelniami funkcjonującymi na podstawie ustawy o szkolnictwie wyższym,

6) opiniuje, w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego, kryteria przyznawania uczelniom zawodowym dotacji i innych środków z budżetu państwa,

7) opiniuje projekty aktów normatywnych dotyczących uczelni zawodowych.

3. Minister Edukacji Narodowej zapewnia obsługę administracyjną oraz środki finansowe niezbędne do realizacji zadań Komisji.

2. Członkowie Komisji są powoływani w 2/3 spośród osób zatrudnionych na stanowiskach profesorów w uczelniach funkcjonujących na podstawie ustawy o szkolnictwie wyższym, profesorów państwowych i niepaństwowych uczelni zawodowych oraz w 1/3 spośród przedstawicieli stowarzyszeń naukowych, zawodowych, twórczych i organizacji pracodawców.

3. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Radą Główną Szkolnictwa Wyższego określa, w drodze zarządzenia, skład Komisji, liczbę jej członków oraz tryb ich powoływania i odwoływania.

2. Organem jednoosobowym państwowej uczelni zawodowej jest rektor.

1) przedstawiciele organów państwowych,

2) przedstawiciele organów samorządu terytorialnego i zawodowego,

3) przedstawiciele instytucji i stowarzyszeń naukowych, zawodowych oraz twórczych,

4) przedstawiciele organizacji pracodawców,

5) przedstawiciele uczelni, z którymi uczelnia zawodowa współdziała,

6) rektor.

7) kanclerz,

8) prorektor lub prorektorzy.

2. W posiedzeniach konwentu biorą udział z głosem doradczym przedstawiciele nauczycieli akademickich, samorządu studenckiego i związków zawodowych, działających w uczelni, po jednym z każdego związku.

3. Pracami konwentu kieruje przewodniczący. Przewodniczącego wybiera konwent na swoim posiedzeniu, w obecności co najmniej 2/3 statutowego składu. Przewodniczącym konwentu nie może być pracownik danej państwowej uczelni zawodowej.

4. Szczegółowy skład konwentu oraz sposób powoływania przedstawicieli wymienionych w ust. 1 pkt 1–5 określa statut.

1) opiniowanie przedstawionych przez Senat planów działalności finansowej uczelni,

2) zatwierdzanie, na wniosek senatu, rozmiarów kształcenia oraz kierunków i (lub) specjalności zawodowych,

3) opiniowanie przedstawionych przez senat kandydatów na rektora i kanclerza,

4) wyrażanie opinii w sprawie odwołania rektora, prorektora i kanclerza,

5) wyrażanie zgody na zawieranie umów o współpracy z przedsiębiorstwami krajowymi i zagranicznymi oraz innymi podmiotami gospodarczymi,

6) wyrażanie zgody w sprawach dotyczących mienia i gospodarki państwowej uczelni zawodowej, przekraczających zakres zwykłego zarządu,

7) opiniowanie spraw dotyczących:

a) nabycia lub zbycia przez państwową uczelnią zawodową mienia o wartości określonej w statucie,

b) przyjęcia darowizny, spadku lub zapisu o wartości określonej w statucie,

c) przystąpienia do spółki lub innej organizacji gospodarczej oraz utworzenia fundacji.

1) rektor jako przewodniczący,

2) przedstawiciele rektora uczelni, z którą państwowa uczelnia zawodowa współdziała,

3) prorektor lub prorektorzy,

4) kanclerz,

5) kierownicy jednostek organizacyjnych,

6) przedstawiciele nauczycieli akademickich,

7) przedstawiciele pozostałych pracowników,

8) przedstawiciele samorządu studenckiego.

2. W posiedzeniach senatu uczestniczą, z głosem doradczym, przedstawiciele związków zawodowych działających w państwowej uczelni zawodowej, po jednym z każdego związku.

3. Rektor może zapraszać do udziału w posiedzeniach, z głosem doradczym, przedstawicieli konwentu, kwestora, dyrektora biblioteki i inne osoby.

4. Szczegółowy tryb powoływania przedstawicieli, o których mowa w ust. 1 pkt 6–8, oraz ich liczbę określa statut państwowej uczelni zawodowej.

1) uchwalanie, po zasięgnięciu opinii konwentu, planów działalności finansowej państwowej uczelni zawodowej,

2) wybór i odwołanie rektora i prorektorów,

3) powoływanie i odwoływanie kanclerza,

4) ustalanie zasad opracowywania planów studiów i zatwierdzanie ramowych programów nauczania,

5) opiniowanie wniosków o zatrudnianie nauczycieli akademickich,

6) ustalanie zasad i trybu przyjmowania na studia,

7) przedstawianie wniosków dotyczących rozmiarów kształcenia oraz kierunków i (lub) specjalności zawodowych,

8) ocena działalności dydaktycznej i badawczej jednostek organizacyjnych,

9) ocena działalności rektora,

10) podejmowanie uchwał w innych sprawach określonych w statucie lub wymagających opinii społeczności państwowej uczelni zawodowej.

1) uchwalanie statutu państwowej uczelni zawodowej,

2) ustalanie ogólnych kierunków rozwoju i działalności państwowej uczelni zawodowej,

3) ocenianie działalności kanclerza, z własnej inicjatywy lub na wniosek rektora albo Ministra Edukacji Narodowej,

4) zatwierdzanie rocznych sprawozdań rektora z działalności państwowej uczelni zawodowej.

2. Wspólnym posiedzeniem konwentu i senatu kieruje przewodniczący konwentu.

2. Uchwały organów kolegialnych państwowej uczelni zawodowej zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby ich członków, chyba że ustawa lub statut określą wyższe wymagania.

2. Rektor jest przełożonym wszystkich pracowników i studentów uczelni.

3. Rektor podejmuje decyzje odnośnie funkcjonowania państwowej uczelni zawodowej nie zastrzeżone dla innych jej organów.

4. Rektora wybiera senat spośród osób posiadających tytuł naukowy lub stopień naukowy i stanowisko profesora.

5. Prorektora lub prorektorów, w liczbie określonej przez statut państwowej uczelni zawodowej, wybiera senat spośród kandydatów przedstawionych przez rektora-elekta, posiadających co najmniej stopień naukowy.

2. W razie podjęcia przez senat uchwały naruszającej w ocenie rektora ważny interes państwowej uczelni zawodowej, rektor zawiesza jej wykonanie i w terminie 14 dni zwołuje posiedzenie senatu w celu ponownego rozpatrzenia uchwały. Uchwała wchodzi w życie, jeżeli senat większością co najmniej 3/4 głosów, w obecności co najmniej 2/3 swojego statutowego składu, wypowie się za jej utrzymaniem.

2. Kanclerz kieruje administracją i gospodarką państwowej uczelni zawodowej, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych dla innych jej organów.

3. Kanclerz w szczególności:

1) podejmuje decyzje dotyczące mienia i gospodarki państwowej uczelni zawodowej w zakresie zwykłego zarządu,

2) wydaje, po zaopiniowaniu przez senat, regulamin organizacyjny oraz szczegółowy wykaz stanowisk pracowników nie będących nauczycielami akademickimi,

3) podejmuje decyzje finansowe, za które odpowiada przed rektorem i senatem,

4) dba o przestrzeganie prawa oraz o bezpieczeństwo i porządek na terenie państwowej uczelni zawodowej.

4. Kanclerz w sprawach, o których mowa w ust. 2, na podstawie upoważnienia rektora reprezentuje państwową uczelnią zawodową na zewnątrz.

2. Czas trwania mandatu studentów w organach kolegialnych państwowej uczelni zawodowej określa jej statut.

3. Statut państwowej uczelni zawodowej określa przypadki wygaśnięcia mandatu pochodzącego z wyboru członka organów kolegialnych przed upływem kadencji oraz tryb wyborów uzupełniających.

4. Tryb wyboru rektora państwowej uczelni zawodowej, przedstawicieli do organów kolegialnych oraz na inne wybieralne stanowiska określa statut.

2. Państwowa uczelnia zawodowa może tworzyć jednostki międzyuczelniane i jednostki wspólne z innymi podmiotami, w szczególności z instytucjami naukowymi, w tym również zagranicznymi.

2. Biblioteka państwowej uczelni zawodowej działa na zasadach określonych w ustawie o szkolnictwie wyższym.

3. Państwowa uczelnia zawodowa posiada archiwum, które stanowi ogniwo państwowej sieci archiwalnej.

1) pracownicy dydaktyczni,

2) pracownicy inżynieryjno-techniczni,

3) pracownicy biblioteczni oraz dokumentacji i informacji naukowo-technicznej,

4) pozostali pracownicy.

1) profesora,

2) wykładowcy,

3) asystenta.

2. Nauczycielem akademickim może zostać osoba, która:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych,

2) nie została ukarana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo z niskich pobudek,

3) nie została ukarana karą dyscyplinarną wymienioną w art. 127 ust. 1 pkt 5 lub 6 ustawy o szkolnictwie wyższym,

4) korzysta z pełni praw publicznych,

5) posiada kwalifikacje określone w ustawie.

3. Przepisy dotyczące nauczycieli akademickich stosuje się odpowiednio do pracowników, o których mowa w art. 49 pkt 3, posiadających uprawnienia bibliotekarzy dyplomowanych oraz dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowej, zatrudnionych na stanowiskach: starszego kustosza, starszego dokumentalisty dyplomowanego, adiunkta bibliotecznego, adiunkta dokumentacji i informacji naukowej, asystenta bibliotecznego oraz asystenta dokumentacji i informacji naukowej, jeżeli ustawa lub przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

2. Na stanowisku wykładowcy można zatrudnić osobę posiadającą stopień naukowy doktora albo tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub równorzędny oraz doświadczenie zawodowe zdobyte poza szkolnictwem wyższym.

3. Na stanowisku asystenta można zatrudnić osobę posiadającą tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera lub równorzędny.

4. Doświadczenie zawodowe, jakie powinna posiadać osoba zatrudniana na stanowiskach określonych w art. 50 ust. 1, oraz tryb postępowania kwalifikacyjnego potwierdzającego to doświadczenie określa statut uczelni zawodowej.

2. Osobie, o której mowa w ust. 1, zatrudnionej w państwowej uczelni zawodowej, przysługują uprawnienia przewidziane dla nauczycieli akademickich oraz prawo do świadczeń zdrowotnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i inne uprawnienia przysługujące obywatelom polskim pozostającym w stosunku pracy.

3. Przy zatrudnianiu osoby, o której mowa w ust. 1, można odstąpić od warunków określonych w art. 51.

2. Stosunek pracy z nauczycielami akademickimi nawiązuje i rozwiązuje rektor na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej zaopiniowany przez senat państwowej uczelni zawodowej.

1) kształcić studentów oraz uczestników innych form kształcenia,

2) uczestniczyć w pracach organizacyjnych.

2. Nauczyciele akademiccy mogą uczestniczyć w pracach badawczych uczelni zawodowej. Tryb podejmowania tych prac określa senat.

2. Minimalny wymiar pensum dydaktycznego wynosi 240 godzin obliczeniowych rocznie, a maksymalny 540 godzin obliczeniowych rocznie.

3. Rodzaje zajęć dydaktycznych rozliczanych w ramach pensum i wymiar pensum dla poszczególnych stanowisk w granicach określonych w ust. 2 ustala senat uczelni zawodowej.

2. Nauczyciela akademickiego w ciąży lub wychowującego dziecko do jednego roku nie można zatrudniać w godzinach ponadwymiarowych bez jego zgody.

2. Nauczycielowi akademickiemu państwowej uczelni zawodowej przysługuje dodatek za staż pracy w wysokości 1% wynagrodzenia zasadniczego za każdy rok pracy, wypłacany w okresach miesięcznych, poczynając od czwartego roku pracy, z tym, że dodatek ten nie może przekroczyć 20% wynagrodzenia zasadniczego.

3. Minister Edukacji Narodowej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia zasadniczego oraz wysokość i zasady przyznawania nauczycielom akademickim państwowej uczelni zawodowej składników wynagrodzenia, w tym wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe.

4. Senat państwowej uczelni zawodowej może zwiększyć wysokość wynagrodzeń ponad wysokość ustaloną na podstawie przepisu określonego w ust. 3, jeżeli uczelnia zawodowa uzyska na ten cel ponadplanowe środki pochodzące z innych źródeł niż wymienione w art. 23 ust. 1 pkt 1 i 2.

5. Nauczycielowi akademickiemu państwowej uczelni zawodowej przysługuje prawo do wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

2. Ocena nauczyciela akademickiego dokonywana jest co najmniej raz na cztery lata albo w każdym czasie, na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej państwowej uczelni zawodowej lub zainteresowanego swoją oceną pracownika.

3. Kryteria oceny, o której mowa w ust. 2, oraz tryb jej przeprowadzania określa statut państwowej uczelni zawodowej.

2. Przepis art. 59 ust. 4 stosuje się odpowiednio do wynagrodzeń pracowników państwowej uczelni zawodowej nie będących nauczycielami akademickimi.

1) jednorazowej odprawy z powodu przejścia na emeryturę lub rentę,

2) nagród jubileuszowych,

3) rocznych nagród z zakładowego funduszu nagród,

4) nagród specjalnych,

5) korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

2. Spory o roszczenia wynikające ze stosunku pracy pracownika uczelni zawodowej rozpatrują sądy pracy.

2. Zasady i tryb przyjmowania na studia określa senat i podaje do publicznej wiadomości w sposób określony w statucie, co najmniej na dziewięć miesięcy przed rozpoczęciem roku akademickiego. W uczelni nowo utworzonej termin ten wynosi 2 miesiące.

3. W przypadku gdy wstęp na studia nie jest wolny, rekrutację przeprowadzają komisje rekrutacyjne powołane przez rektora w trybie określonym przez senat.

4. Wyniki postępowania rekrutacyjnego są jawne.

5. Od decyzji komisji rekrutacyjnej służy odwołanie do rektora w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji o nieprzyjęciu na studia. Decyzja rektora jest ostateczna.

6. Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia w państwowej uczelni zawodowej wnoszą opłatę ustaloną przez rektora. Wysokość opłaty nie może przewyższać planowanych kosztów związanych z przeprowadzeniem postępowania rekrutacyjnego.

7. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość opłaty, o której mowa w ust. 6.

8. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do niepaństwowej uczelni zawodowej w zakresie nie uregulowanym inaczej w jej statucie.

2. Student obowiązany jest postępować zgodnie z treścią ślubowania i regulaminem studiów.

2. Regulamin studiów państwowej uczelni zawodowej wchodzi w życie, po zatwierdzeniu przez Ministra Edukacji Narodowej, z początkiem roku akademickiego.

3. Statut niepaństwowej uczelni zawodowej może ustanowić inny niż określony w ust. 1 termin uchwalenia regulaminu studiów.

2. Studentowi studiów dziennych niepaństwowej uczelni zawodowej może być przyznane prawo do pomocy materialnej ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa.

3. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, wysokość pomocy, o której mowa w ust. 1 i 2, oraz warunki, formy, tryb jej przyznawania i wypłacania.

2. Niepracujący małżonek i dzieci studenta korzystają ze świadczeń publicznych zakładów opieki zdrowotnej na zasadach ustalonych dla członków rodzin pracowników.

2. Minister Edukacji Narodowej określa, w drodze zarządzenia, rodzaje dyplomów oraz wzory dyplomów wydawanych przez uczelnie zawodowe.

2. Do zasad utrzymania porządku i bezpieczeństwa na terenie uczelni zawodowej stosuje się odpowiednio przepisy działu VI ustawy o szkolnictwie wyższym.

a) w ust. 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy „z zastrzeżeniem ust. 3a.”,

b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:

„3a. Kościelne osoby prawne mają prawo zakładać i prowadzić wyższe szkoły zawodowe na zasadach określonych w ustawie o wyższych szkołach zawodowych.”,

c) w ust. 4 wyrazy „w ust. 1 i 3” zastępuje się wyrazami „w ust. 1, 3 i 3a”.

1) w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustawę stosuje się do państwowych szkół wyższych, z wyjątkiem szkół wyższych, których status określa ustawa o wyższym szkolnictwie wojskowym oraz ustawa o wyższych szkołach zawodowych.”,

2) w art. 37 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Każda z następujących grup uczelni: uniwersytety, uczelnie techniczne, uczelnie medyczne, uczelnie rolnicze, uczelnie ekonomiczne, uczelnie pedagogiczne, uczelnie artystyczne, uczelnie wychowania fizycznego i uczelnie zawodowe jest reprezentowana w Radzie Głównej co najmniej przez dwóch nauczycieli akademickich, o których mowa w art. 36 ust. 3 pkt 1.”

„b) podstawowe, w rozumieniu statutów szkół wyższych, jednostki organizacyjne tych szkół prowadzące badania naukowe lub prace badawczo-rozwojowe w jednej dyscyplinie nauki oraz jednostki organizacyjne określone w statutach wyższych szkół zawodowych,”.

2. Do wniosków o utworzenie niepaństwowej uczelni, o której mowa w ust. 1, złożonych na zasadach i w trybie ustawy o szkolnictwie wyższym i nierozpatrzonych do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy tej ustawy.

3. Do rozpatrzenia wniosków o przedłużenie zezwolenia na prowadzenie niepaństwowej uczelni kształcącej wyłącznie na poziomie studiów zawodowych stosuje się przepisy ustawy o szkolnictwie wyższym, jednak nie dłużej niż przez okres 36 miesięcy, licząc od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski