Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 6 poz. 20

Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje:

2. Właściwym w sprawie wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, jest dyrektor urzędu morskiego, na którego obszarze działania znajduje się:

1) miejsce pobrania urobku z pogłębiania dna,

2) port macierzysty statku o polskiej przynależności, załadowywanego poza terytorium Polski.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane wymienione w przepisie 3 załącznika V Konwencji helsińskiej, a ponadto:

1) ocenę wpływu usuwania do morza urobku z pogłębiania dna na środowisko morskie wraz ze wskazaniem praktycznych działań mających na celu zmniejszenie ewentualnego niekorzystnego wpływu – wykonaną przez rzeczoznawcę z listy Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa,

2) opinię właściwego terytorialnie wojewody – w przypadku usuwania urobku z pogłębiania dna do morskich wód wewnętrznych.

4. Przed wydaniem zezwolenia na usuwanie do morza urobku z pogłębiania dna poza obszarem morza terytorialnego dyrektor urzędu morskiego przeprowadza konsultację z Komisją Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego.

1) specjalnego – na zatapianie w morzu odpadów lub innych substancji wymienionych w załączniku II lub w przypadkach określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu mórz przez zatapianie odpadów i innych substancji, sporządzonej w Moskwie, Waszyngtonie, Londynie i Meksyku dnia 29 grudnia 1972 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 11, poz. 46 i 47), zwanej dalej „Konwencją o zatapianiu”, lub

2) ogólnego – na zatapianie w morzu odpadów lub substancji innych niż wymienione w załącznikach I i II do Konwencji o zatapianiu (oświadczenie rządowe z dnia 26 marca 1997 r. w sprawie wejścia w życie poprawek do załączników I, II i III do Konwencji o zatapianiu – Dz. U. Nr 47, poz. 300 i Nr 76, poz. 481)

jest składany przez armatora statku ładowanego na terytorium Polski lub o polskiej przynależności dyrektorowi urzędu morskiego.

2. Właściwym w sprawie wydania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, jest dyrektor urzędu morskiego, na którego obszarze działania znajduje się:

1) port załadunku statku,

2) port macierzysty statku o polskiej przynależności załadowywanego poza terytorium Polski.

3. Wnioski, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane wymienione w rozdziałach A, B i C załącznika III do Konwencji o zatapianiu.

2. Wnioski o wydanie zezwoleń, o których mowa w § 3 ust. 1, składa się nie później niż na dwa miesiące przed przewidywaną datą rozpoczęcia zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji, z wyjątkiem przypadków określonych w art. V ust. 2 Konwencji o zatapianiu, do których będą miały zastosowanie zasady określone w tym artykule.

1) zatapianie w morskich wodach wewnętrznych lub morzu terytorialnym odpadów i innych substancji lub urobku z pogłębiania dna, ładowanych poza terytorium Polski,

2) zatapianie poza obszarem morza terytorialnego odpadów i innych substancji lub urobku z pogłębiania dna, ładowanych na terytorium Polski.

2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać w szczególności określenie:

1) wnioskodawcy,

2) miejsca planowanego usuwania lub zatapiania,

3) rodzaju, ilości oraz pochodzenia (wytwórcy) odpadów, innych substancji lub urobku.

1) rodzaj zezwolenia,

2) numer zezwolenia według kolejności jego wydania w danym roku,

3) okres ważności zezwolenia,

4) rodzaj usuwanej do morza lub zatapianej w nim substancji oraz jej ilość,

5) współrzędne geograficzne miejsca usunięcia do morza urobku bądź zatopienia w nim odpadów lub innych substancji,

6) rodzaj wymaganego opakowania zatapianych w morzu odpadów lub innych substancji,

7) sposób zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji,

8) sposób powiadamiania o zamierzonych terminach usunięcia do morza urobku z pogłębiania dna oraz zatapiania w morzu odpadów lub innych substancji oraz o fakcie zakończenia tych operacji.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski