Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 5 poz. 54

Na podstawie art. 39 ust. 8 i art. 89 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944, z 1998 r. Nr 146, poz. 961 i Nr 162, poz. 1114 i 1126 oraz z 1999 r. Nr 50, poz. 500) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe warunki i tryb udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej,

2) szczegółowe warunki i zasady zwalniania żołnierzy z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem, a także szczegółowe zasady i tryb postępowania oraz właściwość organów wojskowych w tych sprawach.

2. Wniosek o udzielenie odroczenia, o którym mowa w ust. 1, poborowy składa do powiatowej komisji poborowej:

1) bezpośrednio podczas stawienia się do poboru po raz pierwszy,

2) przez wojskowego komendanta uzupełnień w pozostałych przypadkach.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien być udokumentowany.

2. Odroczenia ze względu na pobieranie nauki w szkole wyższej nie udziela się poborowemu-studentowi uzupełniających studiów magisterskich, będącemu absolwentem wyższych studiów zawodowych, który nie podjął nauki na uzupełniających studiach magisterskich w roku kalendarzowym, w którym ukończył wyższe studia zawodowe.

2. W stosunku do poborowego będącego studentem, pobierającego naukę w szkole wyższej, warunek przedstawienia zaświadczenia, o którym mowa w art. 39 ust. 7 ustawy, można również spełnić przez przedstawienie indeksu z dokonanym wpisem o zaliczeniu roku (semestru) studiów.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio wobec absolwentów, o których mowa w art. 93 ust. 4 ustawy.

4. W razie zawiadomienia wojskowego komendanta uzupełnień, stosownie do art. 50 ust. 2 ustawy, o skreśleniu poborowego z listy studentów (uczniów), o wydaleniu go ze szkoły (zakładu) oraz o ukończeniu przez niego studiów (nauki), odroczenie udzielone poborowemu traci moc z dniem skreślenia, wydalenia lub ukończenia studiów (nauki).

5. Tryb określony w ust. 1–4 stosuje się odpowiednio w stosunku do poborowego pobierającego naukę poza granicami kraju, który był rekrutowany lub kierowany na tę naukę przez szkołę lub uczelnię mającą siedzibę na terenie kraju.

6. Poborowy nie wymieniony w ust. 5, pobierający naukę za granicą, może składać wniosek za pośrednictwem urzędu konsularnego, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać dane niezbędne do ustalenia przysługującego odroczenia, określonego w art. 39 ust. 1 pkt 4–6 oraz ust. 2.

7. Tryb określony w ust. 1 i 4 stosuje się odpowiednio w stosunku do poborowych, o których mowa w art. 39 ust. 2 ustawy.

1) kandydowanie do Sejmu,

2) wybór na posła

– stanowi zaświadczenie komisji wyborczej.

1) ostateczne orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej – w przypadku uznania, ze względu na stan zdrowia, za niezdolnego lub czasowo niezdolnego do służby wojskowej,

2) ostateczna decyzja wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo wojewody – przypadku konieczności sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny,

3) wniosek żołnierza udokumentowany zaświadczeniem komisji wyborczej – w przypadku wyboru na posła,

4) prawomocne orzeczenie sądu – w przypadku zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

2. Zwolnienie żołnierza z zasadniczej służby wojskowej następuje nie później niż po upływie siedmiu dni od dnia doręczenia:

1) ostatecznego orzeczenia lub decyzji – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,

2) wniosku lub zarządzenia – w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.

3. Termin zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej, w przypadku, o którym mowa w art. 87 ust. 2 pkt 1 ustawy, określają odrębne przepisy.

4. Żołnierz zwolniony z zasadniczej służby wojskowej przed jej odbyciem, ze względu na uznanie go przez wojskową komisję lekarską za czasowo niezdolnego do służby wojskowej, jest obowiązany stawić się przed wojskowym komendantem uzupełnień niezwłocznie po ustaniu okresu niezdolności do tej służby.

2. Dowódca jednostki wojskowej podejmuje decyzję z urzędu lub na wniosek żołnierza – w sprawach wymienionych w § 11 ust. 1.

3. Organem wojskowym wyższego stopnia, właściwym w rozumieniu art. 87 ust. 5 ustawy, jest bezpośredni przełożony dowódcy jednostki wojskowej, o której mowa w ust. 1.

4. W stosunku do ratownika odbywającego zasadniczą służbę w obronie cywilnej oraz poborowego odbywającego służbę zastępczą organami, właściwymi w rozumieniu art. 87 ust. 4 i 5 ustawy, są odpowiednio: wojskowy komendant uzupełnień oraz szef wojewódzkiego sztabu wojskowego – właściwi ze względu na miejsce odbywania służby przez te osoby.

2. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) albo wojewoda przesyła ostateczną decyzję, o której mowa w art. 88 ust. 4 ustawy, żołnierzowi oraz dowódcy jednostki wojskowej, której ewidencją jest ten żołnierz objęty.

2. Wojskowy komendant uzupełnień zawiadamia właściwego wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) o zwolnieniu żołnierza z odbywania zasadniczej służby wojskowej z przyczyn określonych w § 11 ust. 1 pkt 2, w celu wezwania go do powiatowej komisji poborowej.

Prezes Rady Ministrów: w z. L. Balcerowicz

Załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 11 stycznia 2000 r. (poz. 54)

*⁾ Niepotrzebne skreślić.

**⁾ Jako poziom pobieranej nauki należy wpisać: szkoła średnia, policealna, pomaturalna, wyższe studia zawodowe, studia magisterskie, studia magisterskie uzupełniające itp.

***⁾ Dotyczy szkół wyższych, dla których prowadzony jest rejestr.