REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 60 poz. 613

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. Nr 162, poz. 1112 i z 2001 r. Nr 5, poz. 41) zarządza się, co następuje:

§ 1.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) emerytach lub rencistach górniczych – należy przez to rozumieć emerytów i rencistów, którzy byli zatrudnieni w przedsiębiorstwie górniczym, oraz wdowy, wdowców i sieroty, mających ustalone prawo do renty rodzinnej po byłych pracownikach tych przedsiębiorstw, uprawnionych do bezpłatnego węgla na podstawie Układu zbiorowego pracy dla pracowników zakładów górniczych z dnia 21 grudnia 1991 r., zwanego dalej „układem”,

2) ekwiwalencie – należy przez to rozumieć należny emerytom i rencistom górniczym ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla.

§ 2.

1. Przedsiębiorstwo górnicze występuje z wnioskiem do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o wypłatę ekwiwalentu po uzyskaniu od emeryta lub rencisty górniczego oświadczenia o rezygnacji z prawa do pobierania deputatu węglowego w naturze.

2. Przedsiębiorstwo górnicze we wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa wysokość i okres, za jaki przysługuje ekwiwalent.

§ 3.

1. Emerytom i rencistom górniczym ekwiwalent wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2–6, wraz z wypłatą emerytury lub renty.

2. W pierwszym roku pobierania ekwiwalentu ekwiwalent ten jest wypłacany w wysokości wynikającej z różnicy pomiędzy ilością bezpłatnego węgla należną emerytowi lub renciście górniczemu a bezpłatnym węglem zrealizowanym u pracodawcy lub byłego pracodawcy do dnia wypłaty ekwiwalentu, pomnożonej przez średnioroczną cenę zbytu 1 Mg węgla kamiennego w asortymencie Orzech II, ustaloną na podstawie obwieszczenia ministra właściwego do spraw gospodarki opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” i podzieloną przez liczbę miesięcy, za które przysługuje ekwiwalent.

3. W przypadku zgłoszenia wniosku, o którym mowa w § 2 ust. 1, po terminie płatności emerytury lub renty, ekwiwalent, z zastrzeżeniem ust. 2, wypłaca się:

1) w terminie płatności emerytury lub renty, przypadającym po dniu zgłoszenia wniosku, albo

2) w następnym terminie płatności emerytury lub renty, jeżeli okres między datą zgłoszenia wniosku a terminem płatności, o którym mowa w pkt 1, jest krótszy niż 30 dni.

4. W przypadku przyznania emerytury lub renty po raz pierwszy, ekwiwalent wypłaca się od pierwszego dnia miesiąca, w którym powstało prawo do emerytury lub renty.

5. W przypadku przyznania renty rodzinnej po emerycie lub renciście górniczym, ekwiwalent przysługuje po upływie okresu, za który został wypłacony emerytowi lub renciście.

6. W przypadku zbiegu prawa do ekwiwalentu z dwóch lub więcej tytułów, wypłaca się tylko jeden ekwiwalent.

7. Wstrzymanie wypłaty emerytury lub renty nie powoduje zawieszenia wypłaty ekwiwalentu, chyba że ustało prawo do emerytury lub renty. W razie wstrzymania wypłaty emerytury lub renty wskutek zawieszenia prawa do tych świadczeń, ekwiwalent wypłaca się, z zastrzeżeniem ust. 2, kwartalnie, w trzecim miesiącu kwartału.

8. Jeżeli zawieszeniu podlega część renty rodzinnej przyznanej więcej niż jednej osobie, część ekwiwalentu przysługującą pozostałym osobom pobierającym rentę rodzinną wypłaca się wraz z tą rentą.

§ 4.

Przy dochodzeniu zwrotu nienależnie pobranego ekwiwalentu przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące dochodzenia zwrotu nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, stosuje się odpowiednio.

§ 5.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki z dotacji budżetowej, ustalanej corocznie w ustawie budżetowej, przekazuje Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych zaliczki miesięczne na wypłatę ekwiwalentu.

2. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonuje rozliczenia zaliczek miesięcznie i wraz z ich rozliczeniem przekazuje ministrowi właściwemu do spraw gospodarki zbiorcze rozliczenie wypłaconych ekwiwalentów pieniężnych i zaliczki.

§ 6.

1. Deputat węglowy dla emerytów i rencistów górniczych kopalń całkowicie likwidowanych, którzy na podstawie układu nabyli prawo do pobierania deputatu węglowego w naturze, wydaje likwidator kopalni albo przedsiębiorstwo, które przejęto obowiązek wydawania tego deputatu.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki z dotacji budżetowych, ustalanych corocznie w ustawie budżetowej, refunduje likwidatorowi kopalni albo przedsiębiorstwu, o którym mowa w ust. 1, kwoty za wydane deputaty węglowe.

§ 7.

1. Pracownikom oraz byłym pracownikom kopalń całkowicie likwidowanych, którzy nabyli prawo do pobierania rent wyrównawczych przyznanych na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu lub ugody zawartej przed sądem albo ugody zawartej pomiędzy kopalnią a pracownikiem, renty wypłaca likwidator kopalni albo przedsiębiorstwo, które przejęło obowiązek wypłacania tych rent.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki z dotacji budżetowych, ustalanych corocznie w ustawie budżetowej, refunduje likwidatorowi kopalni lub przedsiębiorstwu, o którym mowa w ust. 1, kwoty wypłacanych rent wyrównawczych.

§ 8.

1. Środki na refundację kwot, o których mowa w § 6 ust. 2 i w § 7 ust. 2, przyznaje się na wniosek likwidatora albo przedsiębiorstwa, które przejęło obowiązek wypłacania tych rent albo wydawania deputatu węglowego w naturze.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać w szczególności:

1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o dotację,

2) liczbę osób, którym wypłacono równowartość należnego deputatu węglowego,

3) kwotę dotacji.

3. Podmiot, który otrzymał środki na cele, o których mowa w § 6 ust. 2 i w § 7 ust. 2, jest obowiązany sporządzać i przekazywać ministrowi właściwemu do spraw gospodarki sprawozdania:

1) miesięczne – do 25 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni,

2) roczne – do dnia 20 lutego roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy.

§ 9.

1. Środki, przyznane z dotacji budżetowych na cele określone w rozporządzeniu, przekazywane są na rachunek bankowy utworzony specjalnie w tym celu przez podmiot otrzymujący dotację.

2. Przyznane środki, o których mowa w ust. 1, wykorzystuje się wyłącznie w zakresie, w jakim zostały udzielone.

§ 10.

Do spraw wszczętych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.

§ 11.

Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 kwietnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla i wypłacania tego ekwiwalentu oraz zasad refundowania kosztów deputatu węglowego i rent wyrównawczych (Dz. U. Nr 42, poz. 427).

§ 12.

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Minister Gospodarki: J. Steinhoff

[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 28 czerwca 2001 r.

Metryka