Dziennik Ustaw - rok 2004 nr 94 poz. 910

Na podstawie art. 154 ust. 13 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870) zarządza się, co następuje:

1) należących do Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju lub

2) z którymi Rzeczpospolita Polska jest związana umowami o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, lub

3) którym wyspecjalizowana agencja oceniająca ryzyko inwestycyjne związane z określonym papierem wartościowym lub zdolnością emitenta do terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań, zwana dalej „agencją ratingową”, nadała ocenę na poziomie inwestycyjnym.

1) dłużne papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez rządy i banki centralne oraz organizacje międzynarodowe, których Polska jest członkiem lub których członkiem jest przynajmniej jedno z państw wymienionych w § 2;

2) obligacje;

3) akcje;

4) jednostki uczestnictwa lub certyfikaty inwestycyjne w instytucjach wspólnego inwestowania;

5) depozyty bankowe;

6) należności od reasekuratorów;

7) listy zastawne;

8) pożyczki pod zastaw praw wynikających z umów ubezpieczenia na życie;

9) należności depozytowe od cedentów.

2. Papiery wartościowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 7, uznaje się za aktywa, jeżeli długoterminowe lub krótkoterminowe papiery wartościowe zostały wyemitowane przez podmiot, któremu agencja ratingową nadała ocenę na poziomie inwestycyjnym.

3. Aktywa określone w ust. 1 pkt 5 uznaje się za aktywa, o których mowa w § 1, jeżeli zostały dokonane w bankach posiadających fundusze własne w wysokości stanowiącej równowartość w złotych co najmniej 300 mln euro i współczynnik wypłacalności na poziomie co najmniej 10 %.

4. Aktywa, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, powinny być dopuszczone do publicznego obrotu na rynku regulowanym, w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.²⁾).

2. Łączna wartość aktywów, o których mowa w § 1, nie może przekraczać 10 % wartości rezerw techniczno-ubezpieczeniowych.

3. Ograniczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie dotyczą aktywów, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 6.

Minister Finansów: w z. E. Suchocka-Roguska

¹⁾ Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – instytucje finansowe, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 32, poz. 301, Nr 43, poz. 378 i Nr 93, poz. 834).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2055, z 2003 r. Nr 50, poz. 424, Nr 84, poz. 774, Nr 124, poz. 1151, Nr 170, poz. 1651 i Nr 223, poz. 2216 oraz z 2004 r. Nr 64, poz. 594 i Nr 91, poz. 871.

³⁾ Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie zezwolenia ogólnego na uznawanie za aktywa stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych aktywów znajdujących się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 121, poz. 1294), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.