Dziennik Ustaw - rok 2006 nr 58 poz. 405

Na podstawie art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

2. Kategoria zagrożenia pożarowego lasów obejmuje lasy o podobnym poziomie podatności na pożar, ustalonym na 10 lat na podstawie warunków klimatycznych, drzewostanowych (wiek, typ siedliskowy, gatunek) i czynników antropogenicznych.

3. Stopień zagrożenia pożarowego lasów jest to poziom prawdopodobieństwa zaistnienia pożaru w danym dniu, w zależności od dynamicznych zmian pogodowych i wilgotności ściółki.

1) I kategoria zagrożenia pożarowego - duże zagrożenie;

2) II kategoria zagrożenia pożarowego - średnie zagrożenie;

3) III kategoria zagrożenia pożarowego - małe zagrożenie.

2. Sposób zaliczania lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3. Ze względu na masowy ruch rekreacyjny i turystyczny las można zaliczyć do wyższej kategorii o większym zagrożeniu pożarowym.

1) 0. stopień zagrożenia pożarowego - brak zagrożenia;

2) 1. stopień zagrożenia pożarowego - małe zagrożenie;

3) 2. stopień zagrożenia pożarowego - średnie zagrożenie;

4) 3. stopień zagrożenia pożarowego - duże zagrożenie.

2. Dla lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego nie jest wymagane oznaczanie stopnia zagrożenia pożarowego.

3. Metoda oznaczania stopnia zagrożenia pożarowego lasów jest określona w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Obserwacja lasów, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona następującymi sposobami:

1) ze stałych punktów obserwacji naziemnej, zwanych dalej "punktami obserwacyjnymi"

2) przez naziemne patrole przeciwpożarowe;

3) przez patrole lotnicze.

2. Punkty obserwacyjne wyposaża się w:

1) urządzenia umożliwiające wykrycie pożaru oraz ustalenie miejsca i czasu jego powstania;

2) środki łączności;

3) książkę meldunków o zauważonych pożarach i o powiadamianiu o nich;

4) instrukcję postępowania dla osoby prowadzącej obserwację, wskazującą w szczególności sposób postępowania w razie wykrycia pożaru oraz obowiązki podczas prowadzenia obserwacji.

3. Położenie punktów obserwacyjnych w lasach zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego powinno zapewniać możliwość prowadzenia obserwacji lasu co najmniej z dwóch punktów obserwacyjnych w celu ustalenia miejsca powstania pożaru.

4. Jeżeli obserwacja lasu jest prowadzona jednym ze sposobów, o których mowa w § 4 ust. 2 pkt 2 i 3, wówczas nie jest wymagane prowadzenie obserwacji z punktów obserwacyjnych lasów o powierzchni do:

1) 1 000 ha - zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego;

2) 2 000 ha - zaliczonych do II kategorii zagrożenia pożarowego.

5. Prowadzenie obserwacji lasów przez naziemne patrole przeciwpożarowe jest wymagane w razie nieprowadzenia obserwacji pozostałymi sposobami, o których mowa w § 4 ust. 2.

2. Drogi, o których mowa w ust. 1, budowane lub przebudowywane, powinny mieć następujące parametry:

1) nawierzchnię gruntową lub utwardzoną o nośności co najmniej 10 ton i nacisku osi 5 ton;

2) promienie zewnętrzne łuków o długości co najmniej 11 m;

3) odstęp pomiędzy koronami drzew o szerokości co najmniej 6 m, zachowany do wysokości 4 m od nawierzchni jezdni;

4) jezdnię o szerokości co najmniej 3 m;

5) plac manewrowy o wymiarach co najmniej 20 x 20 m - w przypadku drogi bez przejazdu;

6) mijanki o szerokości co najmniej 3 m i długości 23 m, położone w odległości nie większej niż 300 m od siebie, z zapewnieniem z nich wzajemnej widoczności - w przypadku dróg jednopasmowych.

1) 750 m - dla lasów zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego;

2) 1 500 m - dla lasów zaliczonych do II lub III kategorii zagrożenia pożarowego.

2. Zwarte obszary leśne o powierzchni powyżej 10 000 ha zaliczone do I lub II kategorii zagrożenia pożarowego można rozdzielać pasami przeciwpożarowymi, tworzącymi miejsca do prowadzenia działań ratowniczych.

1) pas przeciwpożarowy typu A - oddzielający las od dróg publicznych, dróg dojazdowych niebędących drogami publicznymi do zakładu przemysłowego lub magazynowego, obiektów magazynowych i użyteczności publicznej pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy pasa drogowego albo obiektu, pozbawiony martwych drzew, leżących gałęzi i nieokrzesanych ściętych lub powalonych drzew;

2) pas przeciwpożarowy typu B - oddzielający las od parkingów, zakładów przemysłowych i dróg poligonowych pas gruntu o szerokości 30 m, przyległy do granicy obiektu albo drogi, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym że w odległości od 2 do 5 m od granicy obiektu albo drogi zakłada się bruzdę o szerokości 2 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; bruzdę może stanowić inna powierzchnia pozbawiona materiałów palnych;

3) pas przeciwpożarowy typu C - oddzielający las od obiektów na terenach poligonów wojskowych pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, przyległy do granicy obiektu, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z tym że bezpośrednio przy obiekcie zakłada się bruzdę o szerokości od 5 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej;

4) pas przeciwpożarowy typu D - rozdzielający duże zwarte obszary leśne pas gruntu o szerokości od 30 do 100 m, spełniający wymogi, o których mowa w pkt 1, z bruzdą o szerokości od 3 do 30 m oczyszczoną do warstwy mineralnej; pasy rozdzielające zwarte obszary leśne zakłada się wzdłuż wytypowanych dróg, umożliwiających prowadzenie działań ratowniczych, a drzewostany na tym pasie muszą mieć udział ponad 50 % gatunków liściastych.

2. Szczegółowych ustaleń dotyczących wykonania pasów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dokonują zarządcy lasów w uzgodnieniu z właściwymi terytorialnie kierownikami jednostek podległych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej.

3. Szczegółowych ustaleń dotyczących wykonania pasów, o których mowa w ust. 1 pkt 4, dokonują zarządcy lasów w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej.

4. W wypadkach szczególnego zagrożenia pożarowego dla lasów można urządzać inne rodzaje pasów przeciwpożarowych, zgodnie z zasadami gospodarki leśnej.

2. Wyposażenie bazy sprzętu do gaszenia pożarów lasów stanowią w szczególności:

1) dla lasów zaliczonych do I kategorii zagrożenia pożarowego - 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 30 łopat, 20 tłumic, 2 pługi do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód patrolowo-gaśniczy albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności minimum 400 I z możliwością podawania środka gaśniczego;

2) dla lasów zaliczonych do II kategorii zagrożenia pożarowego - 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 20 łopat, 10 tłumic, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych, samochód patrolowo-gaśniczy albo przyczepa ze zbiornikiem na wodę o pojemności co najmniej 200 I;

3) dla lasów zaliczonych do III kategorii zagrożenia pożarowego - 10 gaśnic lub hydronetek plecakowych, 10 łopat, 10 tłumic, pług do wyorywania pasów przeciwpożarowych.

Minister Środowiska: J. Szyszko

¹⁾ Minister Środowiska kieruje działem administracji rządowej - środowisko, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 października 2005 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Środowiska (Dz. U. Nr 220, poz. 1899).

²⁾ Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 157, poz. 1315, Nr 167, poz. 1399 i Nr 175, poz. 1460 i 1462.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Środowiska
z dnia 22 marca 2006 r. (poz. 405)

Załącznik nr 1

SPOSÓB ZALICZANIA LASÓW DO KATEGORII ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASÓW

§ 1. Zaliczenia lasów do kategorii zagrożenia pożarowego lasów dokonuje się dla obszaru każdego nadleśnictwa albo parku narodowego w planach urządzenia lasu, uproszczonych planach urządzenia lasu albo planach ochrony parku narodowego, na podstawie sumy punktów przyporządkowanych następującym parametrom:

a) procentowemu udziałowi powierzchni zajmowanej przez wszystkie drzewostany w wieku do 40 lat i wybrane siedliskowe typy lasu,

b) średniej rocznej liczbie pożarów w okresie co najmniej ostatnich 10 lat,

c) wartości współczynnika hydrotermicznego Sielaninowa, zwanego dalej "współczynnikiem k", wyliczanego na podstawie danych z najbliższej stacji meteorologicznej za okres co najmniej ostatnich 5 lat,

d) wartości wskaźnika zanieczyszczeń powietrza, wyliczanego na podstawie danych z ostatnich 5 lat,

e) intensywności ruchu rekreacyjnego i turystycznego.

§ 2. 1. Liczbę punktów przyporządkowaną procentowemu udziałowi powierzchni zajmowanej przez wszystkie drzewostany w wieku do 40 lat i wybrane siedliskowe typy lasu wylicza się na podstawie tabeli 1.

Tabela 1

Punktacja przyporządkowana procentowemu udziałowi powierzchni zajmowanej przez wszystkie drzewostany w wieku do 40 lat i wybrane siedliskowe typy lasu

2. Liczbę punktów przyporządkowaną średniej rocznej liczbie pożarów w okresie co najmniej ostatnich 10 lat wylicza się na podstawie tabeli 2.

Tabela 2

Punktacja przyporządkowana średniej rocznej liczbie pożarów

3. Liczbę punktów przyporządkowaną wartości współczynnika k wylicza się na podstawie tabeli 3. Współczynnik k wylicza się dla miesięcy od kwietnia do października z okresu co najmniej ostatnich 5 lat według następującego wzoru:

gdzie:

k - oznacza współczynnik k,

P - oznacza sumę opadów za analizowany okres [mm],

t - oznacza sumę temperatur średnich dobowych (z uwzględnieniem tylko temperatur dodatnich) za analizowany okres [°C].

Tabela 3

Punktacja przyporządkowana wartości współczynnika k

4. Liczbę punktów przyporządkowaną wskaźnikowi zanieczyszczeń powietrza wylicza się na podstawie wartości tego wskaźnika, wyliczonego z danych z okresu ostatnich 5 lat, według następującego wzoru:

gdzie:

W_z - oznacza wskaźnik zanieczyszczeń powietrza,

S_śrSO2- oznacza średnie stężenie siarki w ostatnich 5 latach [ug/m³],

S_śrNO2- oznacza średnie stężenie azotu w ostatnich 5 latach [ug/m³],

L_mS02>10 - oznacza liczbę miesięcy ze stężeniem siarki większym od 10 ug/m³.

Wartościom wskaźnika zanieczyszczeń powietrza większym niż 644 przyporządkowane jest 5 punktów.

5. Sumuje się punkty wyliczone w sposób określony w ust. 1-4 niniejszego paragrafu. Jeżeli otrzymana wartość wynosi:

a) od 34 do 55 punktów- las zalicza się do I kategorii zagrożenia pożarowego,

b) od 16 do 33 punktów - las zalicza się do II kategorii zagrożenia pożarowego,

c) poniżej 16 punktów - las zalicza się do III kategorii zagrożenia pożarowego.

Załącznik nr 2

METODA OZNACZANIA STOPNIA ZAGROŻENIA POŻAROWEGO LASÓW

§ 1. Stopień zagrożenia pożarowego lasów (SZPL) oznacza się dla strefy prognostycznej.

§ 2. Strefa prognostyczna jest to obszar nadleśnictwa albo grupy nadleśnictw wraz z parkami narodowymi, wyznaczany na podstawie następujących kryteriów:

a) kategorii zagrożenia pożarowego lasów,

b) występowania dużych zwartych obszarów leśnych na terenie strefy,

c) warunków przyrodniczoleśnych,

d) jednorodności pod względem klimatycznym,

e) składu gatunkowego drzewostanów oraz rozmieszczenia i udziału poszczególnych gatunków,

f) układu siedlisk na terenach leśnych,

g) nasilenia i wielkości pożarów lasów,

h) zapewnienia łączności radiotelefonicznej w obrębie strefy,

i) występowania dużych aglomeracji miejskich, rejonów przemysłowych, obszarów o dużym nasileniu ruchu turystycznego.

§ 3. SZPL dla strefy prognostycznej oznacza się na podstawie następujących parametrów:

a) wilgotności ściółki w drzewostanie sosnowym III klasy wieku, rosnącym na siedlisku boru świeżego,

b) wilgotności względnej powietrza mierzonej na wysokości 0,5 m od powierzchni zadarnionej przy ścianie drzewostanu,

c) współczynnika opadowego, ustalanego na podstawie dobowej sumy opadów atmosferycznych, korygującego SZPL.

§ 4. 1. SZPL dla strefy prognostycznej jest średnią arytmetyczną SZPL oznaczonego dla punktu prognostycznego oraz SZPL oznaczonych dla od 2 do 4 pomocniczych punktów pomiarowych.

2. Punkt prognostyczny jest to miejsce wyznaczone w każdej strefie prognostycznej, gdzie dokonuje się pomiaru wszystkich parametrów wymienionych w § 3 niniejszego załącznika.

3. Pomocnicze punkty pomiarowe są to miejsca wyznaczone w każdej strefie prognostycznej, gdzie dokonuje się pomiaru parametrów wymienionych w § 3 lit. b i c niniejszego załącznika, a w miarę możliwości również pomiaru parametru wymienionego w § 3 lit. a niniejszego załącznika.

§ 5. Pomiaru parametrów wymienionych w § 3 niniejszego załącznika dokonuje się codziennie o godz. 9⁰⁰ i o godz. 13⁰⁰, od dnia 1 marca, jednak nie wcześniej niż po ustąpieniu pokrywy śnieżnej, do dnia 30 września.

§ 6. SZPL w punkcie prognostycznym oraz pomocniczych punktach pomiarowych oznacza się według tabeli 1 lub na podstawie ryciny.

Tabela 1

SZPL odpowiadające poszczególnym wartościom wilgotności ściółki i wilgotności względnej powietrza

Progi wilgotności ściółki (Wś w %) i wilgotności względnej powietrza (Wp w %) przy oznaczeniu stopni zagrożenia pożarowego lasów w punkcie prognostycznym i pomocniczych punktach pomiarowych

§ 7. W wypadku niedokonywania pomiaru wilgotności ściółki w pomocniczym punkcie pomiarowym, współczynnik opadowy ustalony dla tego punktu koryguje SZPL oznaczony dla tego pomocniczego punktu pomiarowego.

§ 8. Sposoby korygowania, o którym mowa w § 7 niniejszego załącznika, zawiera tabela 2.

Tabela 2

Sposoby korygowania SZPL dla pomocniczego punktu pomiarowego