Pracownik w okresie wypowiedzenia ma szczególny status. Choć wiadomo już, że jego przyszłość nie będzie wiązała się z firmą, to jednocześnie nadal zachowuje swoje prawa. To bywa trudne dla pracodawców, którzy woleliby ograniczyć nakłady na osoby, które w przyszłości nie przyniosą firmie korzyści. Muszą jednak postępować zgodnie z przepisami.
Prawa pracownika w okresie wypowiedzenia
Przed nami okres okołoświąteczny, a zaraz po nim koniec roku kalendarzowego. To oznacza, że w najbliższym czasie na znaczeniu zyska szereg problemów o charakterze kadrowo-płacowym, a także podatkowym, związanych z tym szczególnym momentem roku. Jednym z nich jest przyznawanie pracownikom świadczeń świątecznych z ZFŚS. Uprawnienie do nich, a także różnicowanie ich wysokości to zagadnienia, które zawsze budzą emocje. Jednak szczególne problemy dotyczą przyznawania ich osobom znajdującym się w okresie wypowiedzenia. Bez względu na to, czy do rozwiązania umowy dochodzi z inicjatywy pracownika, czy pracodawcy, pracownik w okresie wypowiedzenia od strony formalnej nie różni się od pozostałych pracowników – nadal przysługują mu takie same prawa i obciążają go te same obowiązki. Jednak jak wskazuje doświadczenie, są również różnice. Wynikają one głównie z nastawienia pracownika i pracodawcy. Ten pierwszy często nie czuje już potrzeby by starać się równie mocno jak wcześniej, a ten drugi ma świadomość, że „inwestowanie” w taką osobę nieco mija się z celem. Tymczasem, choć wiadomo już kiedy umowa się zakończy, to w okresie wypowiedzenia nadal trwa, a strony stosunku pracy zachowują swój status. To zaś oznacza, że pracodawca nie może odmawiać pracownikowi świadczeń, które zgodnie z obowiązującymi przepisami mu przysługują.
Polecamy: Kalendarz 2026
Świadczenia mogą pobierać wszyscy uprawnieni
W przypadku, gdy pracodawca tworzy ZFŚS i przyznaje świadczenia socjalne (świąteczne, zimowe, karpiowe), grono osób, które są do niego uprawnione, powinno być określone w przepisach obowiązującego w zakładzie pracy regulaminu funduszu. Bo choć w przepisach ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń określono katalog osób uprawnionych do korzystania z niego, to jednak ustawodawca wyraźnie wskazał, że są nimi pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał to prawo w wewnątrzzakładowym regulaminie. Jeśli więc regulamin obowiązujący w danym zakładzie pracy przyznaje pracownikom prawo do świadczenia świątecznego, to należy je przyznać również pracownikowi, którego stosunek pracy dobiega końca (oczywiście po spełnieniu przez niego ogólnych warunków, w tym po zastosowaniu kryterium socjalnego). Co więcej, trzeba pamiętać o tym, że pracodawca nie może wyłączyć tej grupy pracowników z grona osób uprawnionych do korzystania z funduszu. Jeśli tego rodzaju zapisy zostaną zamieszczone w regulaminie, to będą one niezgodne z obowiązującymi przepisami, a pracownicy znajdujący się w okresie wypowiedzenia będą mieli prawo wnioskować o przyznanie im świadczeń.
Polecamy: Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami
art. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (j.t. Dz.U. z 2025 r. poz. 277)
art. 2 pkt 5, art. 8 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (j.t. Dz.U. z 2024 r. poz. 288)