Nieobecność w pracy, Wynagrodzenie chorobowe

Pracownik, który nie stawi się do pracy, zobowiązany jest do usprawiedliwienia swojej nieobecności. Przepisy określają, jakie przyczyny usprawiedliwiają nieobecność w pracy. Jednak pracodawca może uznać także inne przyczyny wskazane przez pracownika i usprawiedliwić jego nieobecność w pracy.

Zwiększa się ilość nieobecności w pracy spowodowanych zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania. W ubiegłym roku lekarze wystawili ponad 1,4 mln zaświadczeń lekarskich z powodu zaburzeń zaliczających się do tej grupy. Najczęściej przyczyną absencji jest reakcja na ciężki stres.

Śnieg, mróz i gołoledź mogą utrudniać pracownikom punktualne rozpoczęcie pracy. W skrajnych przypadkach mogą nawet uniemożliwić im dotarcie do zakładu pracy. Przepisy nie regulują jasno takich sytuacji i wiele zależy od podejścia pracodawcy.

Nieobecność w pracy z powodu choroby można usprawiedliwić przedkładając pracodawcy zaświadczenie lekarskie. Musi ono spełniać wymogi określone przepisami prawa. Tylko wtedy zaświadczenie może być uznane przez pracodawcę za dowód usprawiedliwiający nieobecność w pracy. Jakie to wymogi? Wyjaśniamy.

Nieobecność w pracy można, a nawet trzeba usprawiedliwić. Przepisy prawa pracy określają przyczyny usprawiedliwiające nieobecności w pracy i sposób ich usprawiedliwiania. W niektórych sytuacjach usprawiedliwienie nieobecności może nastąpić na podstawie oświadczenia pracownika. Kiedy? Wyjaśniamy.

Nieobecność w pracy w niektórych sytuacjach może być nieobecnością usprawiedliwioną. Przepisy prawa pracy określają przyczyny usprawiedliwiające nieobecności w pracy i sposób ich usprawiedliwiania. Kiedy pracownik powinien zawiadomić pracodawcę o nieobecności? Co może być przyczyną usprawiedliwiającą nieobecność w pracy?

Czy pracownik, który został wezwany do stawienia się w Wojskowej Komendzie Uzupełnień w czasie pracy ma usprawiedliwioną nieobecność? Czy pracodawca ma obowiązek wypłacić mu za ten czas wynagrodzenie? Odpowiadamy.

Osoby ubezpieczone będące m.in. pracownikami czy zleceniobiorcami odbywające obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów je zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za ten czas mają prawo do wynagrodzenia za pracę. W przeciwnym wypadku, jeżeli objęte są ubezpieczeniem chorobowym, otrzymają świadczenie chorobowe. Pracy nie mogą świadczyć, nawet za zgodą zatrudniającego, osoby objęte izolacją, w tym w warunkach domowych. Dotychczasowe przepisy nie regulowały wprost możliwości wykonywania pracy zdalnej podczas kwarantanny. Została ona wprowadzona ustawą z 28 października 2020 r. zmieniającą ustawę covidową, która obecnie na publikację w Dzienniku Ustaw. Zmiany w tym zakresie wejdą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia nowelizacji.

Zasiłek chorobowy przysługuje osobom ubezpieczonym nie tylko za czas niezdolności do pracy z powodu choroby. Prawo do tego świadczenia mają też osoby, które nie mogą wykonywać pracy wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny lub izolacji, a także nadzorowi epidemiologicznemu z powodu COVID-19. Natomiast ubezpieczeni, pod których opieką znajdują się osoby na kwarantannie lub w izolacji, mogą wnioskować o zasiłek opiekuńczy.