Pomocnictwo, Podżeganie

Pomocnictwo w prawie karnym to jedno z pojęć związanych z odpowiedzialnością karną, które odnosi się do przypadku, gdy osoba pomaga innej osobie w popełnieniu przestępstwa.

Prowokacja policyjna ma służyć wykrywaniu przestępstw, a nie ich wywoływaniu i wikłaniu w nie ludzi tak, by dali się sprowokować do ich popełnienia. John DeLorean, amerykański inżynier i wynalazca, założyciel koncernu samochodowego, który zasłynął w filmie „Powrót do przyszłości”, padł ofiarą prowokacji podobnej do tych, do których dochodziło w Polsce z udziałem „agenta Tomka”. DeLorean po 3 latach procesu został uniewinniony, ale jego firma DMC zdążyła w tym czasie ogłosić upadłość i zaprzestać działalności.

Karalność bezskutecznego podżegania do pomocnictwa w popełnieniu czynu zabronionego stanowiła przedmiot prac Trybunału Konstytucyjnego w dniu 17 lipca 2014 r. W wyroku o sygnaturze SK 35/12 TK stwierdził, że karalność bezskutecznego podżegania do pomocnictwa jest konstytucyjna.

Program „Dobry rodzic – Dobry Start” ma na celu zapobieganie krzywdzeniu i zaniedbywaniu najmłodszych dzieci w wieku do 3 lat, poprzez kompleksowe wsparcie ich rodziców oraz profesjonalistów. Program jest realizowany przez Fundację Dzieci Niczyje pod honorowym patronatem Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz Ministra Zdrowia.

Zgodnie z przepisami polskiego prawa za przestępstwo odpowiada nie tylko sprawca ale również pomocnik i podżegacz. Warto zatem wiedzieć na czym podlega podżeganie i kiedy można za nie ponieść karę.

Prowokator to specyficzna odmiana podżegacza. Kodeks karny przewiduje jednak surowszą odpowiedzialność karną dla prowokatora. Nie może on bowiem korzystać ze wszystkich dobrodziejstw jakie ustawa przewiduje dla podżegacza.

Osoba fizyczna z chwilą ukończenia 13 roku życia nabywa prawo do samodzielnego dokonywania tzw. drobnych czynności życia codziennego.

Według przepisów prawa osobą bezdomną jest osoba niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym w rozumieniu przepisów o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych i nigdzie niezameldowaną na pobyt stały w rozumieniu przepisów o ewidencji ludności i dowodach osobistych.

Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.