Od 1 stycznia 2007 r. nowelizacje obu wymienionych ustaw wprowadzą nową definicję samochodu osobowego dla celów rozliczania podatków dochodowych. Obowiązuje ona jednak samochody nabyte przez podatnika po tej dacie. Zmieniona regulacja w znacznym stopniu została zaczerpnięta z ustawy.
Dla celów podatkowych samochodem osobowym będzie pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą. Od tej reguły ustawodawca wprowadził jednak pewne wyjątki. Mimo spełniania wymogów objętych wspomnianą definicją, za samochód osobowy nie będzie uważany pojazd samochodowy, który:
l klasyfikowany jest na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van, mający jeden rząd siedzeń, oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą,
l ma więcej niż jeden rząd siedzeń, oddzielonych od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, gdzie długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 proc. długości pojazdu. W celu obliczenia proporcji należy przyjąć, że długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
l ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
l posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
l jest pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług (agregat elektryczny bądź spawalniczy, bankowóz, koparka lub koparko-spycharka, ładowarka, podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych, żuraw samochodowy, a także pojazdy wykorzystywane do prac wiertniczych, oczyszczania oraz zimowego utrzymania dróg jako pomoc drogowa).
Udokumentowanie faktu spełnienia przez dany pojazd samochodowy kryteriów wyłączających go z definicji samochodu osobowego dokonuje się poprzez odpowiednie zaświadczenie wydane przez okręgową stację kontroli pojazdów, po wcześniejszym przeprowadzeniu dodatkowego badania technicznego. Kopię takiego zaświadczenia użytkownik pojazdu (podatnik) obowiązany jest dostarczyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania. Dodatkowo odpowiednia adnotacja potwierdzająca powyższy stan faktyczny powinna znaleźć się również w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. Należy jednak zaznaczyć, że powyższe wymogi dokumentacyjne odnoszą się jedynie do pojazdów wymienionych w pierwszych czterech wspomnianych punktach. Pojazdy specjalne nie muszą legitymować się stosownym zaświadczeniem.
Jeżeli w trakcie użytkowania pojazdu, dla którego wydano zaświadczenie, zostaną wprowadzone zmiany konstrukcyjne, na skutek czego przestanie spełniać on kryteria wyłączające z definicji samochodu osobowego, podatnik obowiązany jest do pisemnego zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od zaistnienia tych zmian.
dr Janusz Marciniuk
doradca podatkowy Marciniuk i Wspólnicy
Not. KT