Rozpoczynając pracę w Irlandii, należy postarać się o wydanie numeru PPS (Personal Public Service Number), który będzie potrzebny przy ubieganiu się o świadczenia w różnych instytucjach i urzędach, np. zasiłku dla bezrobotnych i na dzieci, przy zakładaniu konta bankowego czy przy korzystaniu z ulg i odliczeń podatkowych. Numer ten można otrzymać w lokalnym biurze pomocy społecznej (Social Welfare Office).
Rozliczenie zarobków
Kolejnym obowiązkiem jest wystąpienie do irlandzkiego urzędu podatkowego (Revenue) o nadanie statusu matrymonialnego, czyli Standard Rate Cut-Off Point oraz certyfikatu o ulgach, czyli Certificate of Tax Credit. Będą potrzebne do ustalenia, do jakiej wielkości rocznego dochodu pracownik będzie płacił pierwszą stawkę podatkową oraz określenia wysokości ulg podatkowych na dany rok podatkowy. Prawo do ulg podatkowych zależy m.in. od statusu matrymonialnego, wynajmu mieszkania lub pokoju, wydatków na leczenie. Aby uzyskać status matrymonialny oraz prawo do ulg, po przyjęciu do pracy należy wypełnić formularz Form 12A (można go pobrać ze strony internetowej urzędu podatkowego). Wszystkie dane, które uprawniają do ulg, należy zebrać, a następnie wykazać w składanym Form 12A.
Rozpatrzony wniosek z urzędu otrzyma pracownik i jego pracodawca z wyszczególnieniem wszystkich ulg i progu podatkowego, jakie przyznano w danym roku. Informacje te otrzyma też pracodawca, gdyż to on odprowadza podatek za pracownika. Sposób obliczenia podatku i jego wysokość uzależnione są od dokumentu przesłanego przez urząd podatkowy.
Do czasu otrzymania odpowiedzi na Form 12A pracodawca nie może uwzględniać pracownikowi ulg podatkowych przy wypłacie zarobków. Oblicza on wtedy podatek szczególny według stawek awaryjnych (tzw. emergency tax) bez uwzględnienia preferencji podatkowych. Jednak po otrzymaniu certyfikatu pracodawca przeliczy zapłacony podatek i ten, który faktycznie należało zapłacić, oraz zwróci całą nadpłatę.
Progi podatkowe
Podatek w Irlandii płacony jest w 2008 roku według dwóch stawek podatkowych - 20 i 41 proc. W zależności od osoby, która uzyskuje dochód, 41-proc. stawka będzie miała zastosowania do różnego dochodu.
Osoby samotne płacą 41-proc. podatek od dochodów przekraczających 35 400 euro rocznie, samotni rodzice od dochodu wyższego niż 39 400 euro rocznie, a małżeństwa, u których zarabia tylko jeden z małżonków, od zarobków wyższych niż 44 400 euro rocznie. Małżeństwa, w których obydwie osoby pracują, stawka 41-proc. będzie miała zastosowanie od łączonego dochodu w wysokości 70 800 euro rocznie (przy czym obowiązuje limit 44 400 euro rocznie na małżonka). W Irlandii tzw. dochód niepowodujący obowiązku zapłaty podatku wynosi 18 300 euro, co oznacza, że aby uniknąć opodatkowania, nie korzystając z dodatkowych ulg, należy zarabiać mniej niż 18 300 euro rocznie. Trzeba pamiętać, że nieopodatkowany dochód można podwyższyć, korzystając z odliczeń podatkowych, np. występując o ulgę mieszkaniową, zwrot części kosztów leczenia, składek związkowych.
Stosowanie ulg
System podatkowy w Irlandii przewiduje wiele ulg, z których może skorzystać podatnik. Podstawowa ulga podatkowa PAYE (przyznawana każdemu, niezależnie od jego indywidualnej sytuacji) wynosi 1830 euro rocznie. Tyle samo wynosi ulga dla osoby samotnej (single tax credits), 3660 euro ulga małżeńska (married tax credits), a ulga dla wdowców nieposiadających zależnych dzieci wynosi 2430 euro. Oprócz tych ulg występują inne, które obniżają dochód do opodatkowania. Starając się o ulgi za wynajem pokoju lub mieszkania, czyli ulgę mieszkaniową (rent relief), należy wypełnić formularz Form Rent 1 i przesłać go do lokalnego biura podatkowego Revenue.
Wysokość ulgi mieszkaniowej wynosi w 2008 roku maksymalnie 400 euro dla osób samotnych w wieku poniżej 55 lat, 800 euro dla małżeństw w wieku poniżej 55 lat oraz osób samotnych w wieku powyżej 55 lat oraz 1600 euro dla małżeństw w wieku powyżej 55 lat.
PRZYDATNY ADRES
www.revenue.ie - irlandzki urząd podatkowy
BOGDAN ŚWIĄDER