Od decyzji organu podatkowego wydanej w pierwszej instancji stronie służy odwołanie tylko do jednej instancji, a właściwym do jego rozpatrzenia jest – co do zasady – organ podatkowy wyższego stopnia. Zasada dwuinstancyjności postępowania podatkowego jest bowiem zasadą konstytucyjną stanowiącą gwarancję praw obywatelskich, jednakże aby można było uznać czynność strony za skuteczną, odwołanie powinno być wniesione w sposób prawidłowy.
Odwołanie to przede wszystkim środek prawny służący kwestionowaniu decyzji organów podatkowych. Decyzja organu niższego stopnia może więc zostać zmieniona, ale tylko zgodnie z obowiązującą zasadą prawa podatkowego: reformationis in peius, czyli zakazu orzekania na niekorzyść odwołującego się.
Podmioty uprawnione do wniesienia odwołania
Uprawnienie do wniesienia odwołania ma strona postępowania podatkowego, a więc: podatnik, płatnik, inkasent lub ich następca prawny, a także osoby trzecie, które – ze względu na interes prawny – żądają czynności organu podatkowego (osoby te są wymienione w art. 110–117a ordynacji podatkowej – o.p.), osoba, do której czynność organu podatkowego się odnosi lub której interesu prawnego działanie organu podatkowego dotyczy.