W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (Dz. U. Nr 83 poz. 420 z późn. zm ) (dalej: u.o.), obligacjom przychodowym poświęcono trzy obszerne artykuły od art. 23a do art. 23c. Definicję legalną tego rodzaju obligacji wprowadza jednak przepis początkowy ustawy (art. 8 ust. 2), stanowiąc, że istotą obligacji przychodowych jest ograniczenie odpowiedzialności emitenta za zobowiązania wynikające z tych obligacji do kwoty przychodów lub wartości majątku przedsięwzięcia, do których obligatariuszowi służy prawo pierwszeństwa.
Artykuł 8 ust. 2 u.o. odsyła do szczegółowych zasad ujętych w art. 23a u.o. Należy jednak zauważyć, że przepisy odsyłające nie są spójne z przepisami odesłania. Definicja z art. 8 ust. 2 wskazuje iż cechą obligacji przychodowych jest prawo pierwszeństwa zaspokojenia roszczeń z przychodów, podczas gdy przepis art. 23a u.o. posługuje się formą fakultatywną – „obligacje przychodowe mogą przyznawać obligatariuszowi prawo do zaspokojenia swoich roszczeń (...)”. Tej znacznej nieścisłości nie daje się usunąć na gruncie wykładni językowej przepisów.
Prawo do emisji przyznano jednostkom samorządu terytorialnego oraz m. st. Warszawy, a także podmiotom, w szczególności spółkom kapitałowym, które wykonują zadania z zakresu użyteczności publicznej. Niewątpliwie krąg podmiotów uprawnionych świadczy o komunalnym charakterze tych obligacji. Zastosowanie obligacji przychodowych będzie efektywne w sferze użyteczności publicznej, czyli domenie działalności spółek komunalnych zajmujących się np. gospodarką wodno-kanalizacyjną, transportem publicznym. Ostatnie przykłady nie są oderwane od rzeczywistości, bowiem dwie emisje obligacji przychodowych w Polsce zostały przeprowadzone przez spółki prowadzące działalność właśnie w tych dziedzinach. Mowa tutaj o obligacjach Miejskich Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. z siedzibą w Bydgoszczy oraz Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego Sp. z o.o. z siedzibą w Łodzi.
Więcej: Obligacje przychodowe - aspekty prawne i pionierskie przykłady>>