Prawo do emerytury pomostowej
Prawo do emerytury pomostowej na zasadach ogólnych przysługuje pracownikowi, po łącznym spełnieniu ustawowo określonych warunków. Pracownik musi być osobą urodzoną po 31 grudnia 1948r., pracować w szczególnych warunkach lub świadczyć pracę o szczególnym charakterze przez co najmniej 15 lat, osiągnąć wymagany wiek oraz mieć wymagany okres składkowy i nieskładkowy, wykonywać przed dniem 1 stycznia 1999 r. prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS natomiast po dniu po dniu 31 grudnia 2008 r. – w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Z takim pracownikiem musi nastąpić rozwiązanie stosunku pracy. Prawo do omawianego świadczenia nabywa tylko pracownik zatrudniany w pełnym wymiarze czasu pracy. Stanowisko to podziela Sąd Najwyższy. Zostało to potwierdzone w wyroku z dnia 22 lutego 2012 r. (sygn. akt. II UK 130/11). SN stwierdził, że „obowiązek opłacania składek na Fundusz Emerytur Pomostowych dotyczy pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w pełnym wymiarze czasu pracy”.
NOWOŚĆ na Infor.pl: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ!
Polecamy: Kodeks pracy 2019. Praktyczny komentarz z przykładami + e-book „Zmiany w prawie pracy 2018/2019”
Prawo do emerytury pomostowej nabywa tylko pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.
Praca w szczególnych warunkach
Definicję ustawową „pracy w szczególnych warunkach” oraz „pracy o szczególnym charakterze” zawiera art. 3 powołanej na wstępie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych.
Na jej podstawie za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych na stanowiskach o znacznej szkodliwości dla zdrowia i o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.
W szczególnych warunkach pracują m.in.: górnik, montażysta elektryk, ratownik ratownictwa chemicznego, dekarz, kombajnista, kominiarz, piekarz, anestezjolog, ratownik TOPR.
Redakcja poleca: Ewidencja czasu pracy 2017
Praca o szczególnym charakterze
„Praca o szczególnym charakterze” rozumiana jest natomiast jako praca wymagająca szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Wykaz tych prac zawarty jest załączniku nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych.
Pracę o szczególnym charakterze wykonuje np. pilot, instruktor, kierowca autobusu, tramwajów i pojazdów uprzywilejowanych, nauczyciel w młodzieżowym ośrodku wychowawczym.
Składka
Emerytury pomostowe wypłacane są z Funduszu Emerytur Pomostowych (FEP). Obowiązek opłacania składki ciąży na pracodawcy w związku ze spełnieniem przez pracownika wskazanych wyżej warunków. Niezależnie od tego, czy w przyszłości nabędzie on prawo do emerytury. Zgodnie więc z wyjaśnieniami ZUS pracodawca ma obowiązek naliczania składki nawet wówczas gdy pracownik jest zatrudniony jedynie na ½ etatu, co wyklucza możliwość nabycia prawa doświadczenia. Stanowisko to nie uległo zmianie mimo odmiennego wyroku SN. Sam fakt opłacania składki na wskazany fundusz za pracownika nie wystarczy, aby nabył on prawo do emerytury pomostowej. Niezbędne jest spełnienie wskazanych wyżej warunków. Prawo do omawianego świadczenia powstaje z dniem spełnienia ostatniego z warunków wymaganych do nabycia tego prawa. Wniosek o jej przyznanie musi zostać złożony najpóźniej w miesiącu, w którym nastąpiło spełnienie warunku.
Polecamy serwis: Emerytury
Ustanie prawa do emerytury pomostowej
Prawo do emerytury pomostowej ustaje z dniem: poprzedzającym dzień nabycia prawa do emerytury, która jest ustalona decyzją organu rentowego lub innego organu emerytalno-rentowego, określonego w odrębnych przepisach; osiągnięcia przez uprawnionego powszechnego wieku emerytalnego, śmierci uprawnionego.
Podstawa prawna:
- ustawa z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. 2008 nr 237 poz. 1656),
- ustawa o emeryturach i rentach z FUS z dnia 17 grudnia 1998 r. (Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1118),
- wyrok SN z dnia 22 lutego 2012 r. (sygn. akt. II UK 130/11).