Przesłanką wymierzenia kary łącznej jest zaistnienie realnego (rzeczywistego) zbiegu przestępstw. Z realnym zbiegiem przestępstw mamy do czynienia wtedy, gdy sprawca popełni dwa lub więcej przestępstw przed wydaniem nawet nieprawomocnego wyroku za jedno z nich. Wydanie takiego pierwszego wyroku (przed popełnieniem kolejnego przestępstwa) wyznacza granicę czasową, która nie pozwala uznać przestępstw popełnionych później za pozostające w zbiegu z tymi, które zostały popełnione przed wydaniem tego wyroku.
Zobacz: Porady prawne
Jan B. dopuścił się przestępstwa kradzieży 15 maja 2002 r. i przestępstwa rozboju 30 lipca 2002 r. 20 września 2002 miała miejsce rozprawa sądowa, w której Jan B. został skazany za kradzież. Dnia 21 września 2002 r. Jan B. dopuścił się przestępstwa zabójstwa. W zbiegu pozostają tylko kradzież i rozbój, zabójstwo zaś pozostaje poza zbiegiem, gdyż zostało popełnione po wydaniu pierwszego wyroku.
Zobacz również serwis: Sprawy karne
Jeżeli za przestępstwa pozostające w zbiegu orzeczono kary tego samego rodzaju (pozbawienie wolności z pozbawieniem wolności, grzywnę z grzywną itd.) lub kary podlegające łączeniu to sąd jest zobowiązany do orzeczenia kary łącznej.
Podstawą do wymierzenia kary łącznej są kary oddzielnie orzeczone za poszczególne przestępstwa pozostające w zbiegu.
Oznacza to, że kara łączna jest wymierzana niejako w dwóch etapach: najpierw konieczne jest orzeczenie kar za poszczególne przestępstwa, a następnie dopiero może być wymierzona kara łączna. Kary za poszczególne przestępstwa pozostające w zbiegu i kara łączna mogą być wymierzane w jednym wyroku (gdy wszystkie zbiegające się przestępstwa są rozpoznawane w tym samym postępowaniu) albo też kary za przestępstwa pozostające w zbiegu rzeczywistym mogą zapaść w różnych postępowaniach, a konsekwencją tego jest wówczas wymierzenie kary łącznej w wyroku łącznym.
Podstawa prawna: Art. 85 Kodeksu karnego