Za przyjęciem ustawy głosowało 269 posłów. 158 nie zgodziło na proponowany kształt ustawy, a sześcioro wstrzymało się od głosu.
Większość postulowanych przez opozycję poprawek została odrzucona, dlatego większość parlamentarzystów z opozycyjnych partii głosowała za odrzuceniem nowelizacji ustawy.
Posłowie nie wyrazili zgody na zmianę tytułu na "Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy", ani na wpisanie do preambuły, ze ustawa dotyczy także innych form przemocy niż tylko przemoc w rodzinie.
Wzbudzającym największe emocje był zapis zakazujący stosowania kar cielesnych, zadawania cierpień psychicznych i innych form poniżania dziecka. W ten sposób Polska dołączyła do grona państw, gdzie przysłowiowy klaps jest prawnie zakazany.
Bardzo mocno krytykowany przepis umożliwiający odbieranie dzieci rodzicom, przez pracowników socjalnych także został wprowadzony. Teraz pracownicy socjalni w przypadkach, gdy zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka będą mogli odebrać dziecko rodzicom. Dziecko trafi do dalszej rodziny, a jeśli to niemożliwe trafi do placówki wychowawczej. Decyzja urzędnika będzie musiała zapaść po konsultacji z funkcjonariuszami policji oraz pracownikami służby zdrowia.
Rodzice będą mogli odwołać się od decyzji urzędnika. Sąd w ciągu 24 godzin będzie musiał odnieść się do decyzji urzędnika i zdecyduje o losie małoletniego.
Zobacz też: Sprawy rodzinne
Będą powoływane zespoły interdyscyplinarne, których statutowym zadaniem będzie przeciwdziałanie przemocy. Tworzyć je będą samorządy. Te placówki będą mogły zbierać dane osobowe ofiar i ich oprawców. Nie będą do tego potrzebowały ich zgody.
Celem ustawy jest poprawa sytuacji w rodzinach poprzez skuteczną izolację sprawców od ofiar przemocy oraz działania profilaktyczne.
Ustawa wejdzie w życie z dniem 1 lipca.
Zobacz też: Sprawy karne