Nie. W tym przypadku nie można wskazać w poleceniu wyjazdu służbowego innej miejscowości, w oderwaniu zarówno od miejscowości pracy, jak i zamieszkania pracowników.
Miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca w poleceniu wyjazdu służbowego. Pracodawca jest przy tym związany zarówno samą definicją podróży służbowej, zawartą w art. 775 § 1 Kodeksu pracy, jak i regulacją zawartą w § 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Może on - jako miejscowość rozpoczęcia delegacji - wyznaczyć miejscowość pracy lub pobytu stałego albo czasowego pracownika.
Zobacz serwis: Prawa pracownika
Nadrzędną zasadą jest obowiązek zwrotu pracownikowi kosztów poniesionych na realizację polecenia dotyczącego wyjazdu służbowego. Nie jest możliwe wskazywanie innych miejscowości w celu ominięcia trudności transportowych, a w rzeczywistości zmniejszenia kosztów po stronie pracodawcy, i obciążenia nimi pracownika.
Pracodawca ma obowiązek zapewnienia pracownikom możliwości dotarcia do sąsiedniej miejscowości. Przy braku możliwości skorzystania ze środków transportu zbiorowego (albo znacznych trudnościach prowadzących do nieracjonalności takiego określenia środka transportu) pozostaje zapewnienie przez pracodawcę samochodu służbowego, taksówki czy ewentualnie porozumienie z pracownikiem i uzgodnienie skorzystania (chociażby tylko na dojazd do sąsiedniej miejscowości) z pojazdu niebędącego własnością pracodawcy (samochód osobowy, motocykl, motorower).
Zobacz serwis: Kompetentny pracownik
Podstawa prawna:
- art. 775 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - j.t. Dz.U. z 2014 r., poz. 1502; ost.zm. Dz.U. z 2014 r., poz. 1662
- § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - Dz.U. z 2013 r., poz. 167