Mało kto o tym wie, że ZUS wypłaca co miesiąc 1900 zł renty z tytułu niezdolności do pracy nie tylko z powodu poważnych chorób, jak schorzenia kardiologiczne czy nowotworowe, ale także w sytuacji, gdy osoba cierpi na schorzenia psychiczne (depresja) czy choroby dermatologiczne. Aby otrzymać to świadczenie, konieczne jest spełnienie dodatkowych warunków. Jakich? Oto szczegóły.
- Chorujesz? Dostaniesz dodatkowe pieniądze z ZUS. 1900 zł miesięcznie za te choroby. Oto lista
- Dla kogo renta z tytułu niezdolności do pracy z ZUS?
- Jakie są różnice między częściową niezdolnością do pracy a całkowitą niezdolnością do pracy?
- W tych chorobach ZUS przyznaje rentę z tytułu niezdolności do pracy. Oto wykaz
Chorujesz? Dostaniesz dodatkowe pieniądze z ZUS. 1900 zł miesięcznie za te choroby. Oto lista
Od 1 marca 2025 roku obowiązują nowe stawki rent z tytułu niezdolności do pracy. Osoby całkowicie niezdolne do pracy otrzymują obecnie 1878,91 zł brutto miesięcznie, natomiast osoby z częściową niezdolnością - 1409,18 zł brutto miesięcznie.
Dla kogo renta z tytułu niezdolności do pracy z ZUS?
Aby uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy z ZUS, należy spełnić trzy kluczowe warunki.
- Po pierwsze, niezdolność do pracy musi zostać potwierdzona przez lekarza orzecznika ZUS.
- Po drugie, wymagane jest udokumentowanie stażu ubezpieczeniowego (okresów składkowych i nieskładkowych) adekwatnego do wieku osoby ubiegającej się o świadczenie.
- Trzeci warunek zakłada, że niezdolność do pracy nastąpiła w ciągu maksymalnie 18 miesięcy od momentu ustania okresów składkowych i nieskładkowych.
Należy jednak pamiętać, że dwa ostatnie wymagania nie mają zastosowania do ubezpieczonych, którzy posiadają co najmniej 20 lat stażu składkowego (kobiety) lub 25 lat (mężczyźni), a ich niezdolność do pracy wynika z wypadku w drodze do pracy lub z pracy.
Jakie są różnice między częściową niezdolnością do pracy a całkowitą niezdolnością do pracy?
Definicja niezdolności do pracy rozróżnia dwa stopnie: częściowy i całkowity. Osobę całkowicie niezdolną do pracy uznaje się za taką, która nie jest w stanie wykonywać żadnej pracy. Natomiast częściowa niezdolność do pracy oznacza znaczną utratę możliwości wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje w przypadku stwierdzenia całkowitej niezdolności do pracy.
Decyzję o przyznaniu renty podejmuje lekarz orzecznik ZUS, który ocenia datę powstania niezdolności, jej charakter (trwały czy przejściowy), potrzebę samodzielnej egzystencji ubezpieczonego oraz perspektywy na jego przekwalifikowanie. Niezdolność do pracy może być orzeczona na okres nie dłuższy niż 5 lat, chyba że aktualna wiedza medyczna wyklucza poprawę stanu zdrowia.
W tych chorobach ZUS przyznaje rentę z tytułu niezdolności do pracy. Oto wykaz
Świadczenie rentowe z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) najczęściej przyznawane jest w przypadku schorzeń z poniższych grup:
- Dolegliwości dotyczące układu krążenia.
- Choroby układu nerwowego.
- Problemy z układem oddechowym.
- Schorzenia narządu wzroku.
- Zaburzenia psychiczne i behawioralne, w tym takie jak schizofrenia czy depresja.
- Nowotwory złośliwe o podłożu związanym z wykonywaną pracą.
- Choroby skóry.
- Przewlekłe schorzenia narządu ruchu.
- Choroby wywołane przez czynniki zakaźne i pasożytnicze.
- Choroby dotyczące układu kostno-stawowego, mięśniowego oraz tkanki łącznej.
Dodatkowo, do chorób uprawniających do renty zaliczają się także choroby zawodowe. Wśród najczęściej rozpoznawanych chorób zawodowych wymienia się:
- Pylicę płuc.
- Choroby o charakterze zakaźnym.
- Uszkodzenia narządu głosu.
- Niedosłuch.
- Choroby obwodowego układu nerwowego.
- Przewlekłe schorzenia układu ruchu.
- Choroby dermatologiczne (skóry).
- Nowotwory złośliwe.
Jak wynika z analiz, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) wypłaca także znaczące kwoty w ramach rent związanych ze skutkami uzależnienia od alkoholu. Świadczenie z tytułu niezdolności do pracy może zostać przyznane osobie uzależnionej, jednak nie ze względu na samo uzależnienie, lecz na jego medyczne następstwa. Obejmują one schorzenia takie jak marskość wątroby, encefalopatia czy uszkodzenia układu nerwowego. Kluczowe jest, aby lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że te skutki prowadzą do trwałej lub długotrwałej niezdolności do wykonywania pracy. Dodatkowym warunkiem jest spełnienie wymogów dotyczących wymaganego stażu ubezpieczeniowego.