Urlop wychowawczy przysługuje również pracownikowi-ojcu. Musi on jednak spełnić kilka warunków, aby uzyskać do niego prawo.
Pracownik zatrudniony co najmniej sześć miesięcy ma prawo do urlopu wychowawczego w wymiarze trzech lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez nie czwartego roku życia. Do sześciomięsięcznego okresu zatrudnienia wlicza się poprzednie okresy zatrudnienia (art. 186 par. 1 k.p.). Jeżeli pracodawca stwierdzi, że pracownik trwale zaprzestał sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, wówczas ma prawo wezwać pracownika do stawienia się do pracy w terminie przez siebie wskazanym, nie później niż w ciągu 30 dni od dnia powzięcia takiej wiadomości i nie wcześniej niż po upływie trzech dni od wezwania. Gdy pracownik nie stawi się do pracy na wezwanie pracodawcy, wówczas może on rozwiązać umowę za wypowiedzeniem albo bez wypowiedzenia (por. wyrok SN z 4 grudnia 1997 r., I PKN 416/97, OSNAPiUS 1998/20/596, wyrok SN z 22 listopada 2001 r., I PKN 700/00, OSNP 2003/ 21/517).
Co do zasady z urlopu wychowawczego może korzystać tylko jeden rodzic lub opiekun dziecka. Wyjątkowo z urlopu mogą korzystać jednocześnie oboje rodzice lub opiekunowie przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy (art. 186 par. 3 k.p.). W takim przypadku do wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego dołącza się pisemne oświadczenie drugiego z rodziców lub opiekunów dziecka o okresie, w którym zamierza on korzystać z takiego urlopu (par. 2 ust. 6 rozporządzenia ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z 16 grudnia 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania urlopu wychowawczego, Dz.U. nr 230, poz. 2291).
Należy zauważyć, że zakaz jednoczesnego korzystania z urlopu dotyczy wyłącznie urlopu wychowawczego, nie zaś urlopu macierzyńskiego i wychowawczego czy wypoczynkowego i wychowawczego albo bezpłatnego i wychowawczego. Możliwa jest zatem sytuacja, gdy pracownik korzysta z urlopu wychowawczego w tym samym czasie, gdy matka dziecka przebywa na urlopie macierzyńskim.
EWA DRZEWIECKA
ekspert z zakresu prawa prac
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 186 par. 2 i 3 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).