Umowa na zastępstwo została uregulowana w art. 25 § 1 zd. 2 k.p. Przepis ten stanowi, że jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, obejmujący czas tej nieobecności.
Kiedy można zatrudnić na zastępstwo
Z istoty tej umowy wynika, że ma ona zastosowanie tylko w przypadku usprawiedliwionej nieobecności pracownika, a więc nie ma możliwości zawarcia umowy na zastępstwo podczas nieobecności nieusprawiedliwionej. Nie jest to również możliwe w przypadku, gdy pracownik zastępowany jest w tym czasie obecny w pracy. W umowie na zastępstwo należy wyraźnie zaznaczyć, że zawierana jest na czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika i wskazać go z imienia i nazwiska.
PRZYKŁAD
Pracownica zatrudniona na stanowisku specjalisty ds. personalnych jest w zaawansowanej ciąży. Pracodawca, wiedząc, że pracownica niedługo uda się na zwolnienie (a następnie będzie korzystała z urlopu macierzyńskiego), postanawia zatrudnić pracownika na umowę na czas zastępstwa tej pracownicy (pracownica w ciąży nadal wykonuje pracę). Powyższe postępowanie pracodawcy jest niedopuszczalne, ponieważ umowę na zastępstwo można zawrzeć tylko w przypadku usprawiedliwionej nieobecności pracownika, a więc nie ma możliwości zawarcia umowy na zastępstwo za pracownika, który w tym czasie będzie obecny w pracy.
Więcej: Umowa o pracę na zastępstwo