• siedziba pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje obowiązki, oraz inne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę, w szczególności filie, przedstawicielstwa i oddziały,
• pojazd, który kierowca prowadzi,
• każde inne miejsce, w którym kierowca wykonuje czynności związane z wykonywanymi przewozami drogowymi.
Zauważyć trzeba, że przepisy ustawy stanowią wykonanie odpowiednich zaleceń prawa wspólnotowego, stąd również specyficzne ujęcie czasu pracy kierowcy, który został określony jako czas od rozpoczęcia do zakończenia pracy, obejmujący wszystkie czynności związane z wykonywaniem przewozu drogowego.
Czasem pracy jest również czas, w którym kierowca pozostaje na stanowisku w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu.
Uwzględniając powyższe, gdy kierowca jedzie w podróż służbową trwającą dłużej niż jego dobowy wymiar czasu, to czas ten należy zakwalifikować jako czas podróży służbowej, co będzie skutkować prawem do stosowych diet, zwrotu kosztów przejazdów, dojazdów, noclegów oraz innych wydatków określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb związanych z odbywaną podróżą służbową.
PODSTAWA PRAWNA
• Art. 775 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
• Ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. nr 92, poz. 879).