W przypadku produktów spożywczych istnieją ścisłe wytyczne odnośnie znakowania wszystkich opakowań. Obowiązkowe jest umieszczenie na opakowaniu żywności następujących rzeczy:
- nazwy środka spożywczego;
- składników;
- daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia;
- sposobu przygotowania lub stosowania, jeżeli brak tej informacji mógłby spowodować niewłaściwe postępowanie ze środkiem spożywczym;
- dane o podmiocie produkującym dany produkt lub wprowadzającym go do obrotu;
- miejscu jego pochodzenia;
- zawartości netto lub liczbę sztuk opakowanego produktu;
- warunki przechowywania;
- oznaczenie partii produkcyjnej;
- klasę jakości handlowej, jeżeli została ona ustalona w przepisach.
Jednym z najczęstszych powodów, dla których wybieramy dany produkt żywnościowy jest jego smak, czasem przywiązanie do marki. Zapominamy natomiast o najważniejszym – jakości. Z nią ściśle wiążą się terminy „data minimalnej trwałości” i „termin przydatności do spożycia”. Dzięki nim mamy pewność, że to co jemy ma odpowiednie właściwości. Jest to informacja istotna szczególnie w przypadku produktów łatwo psujących się, o krótkim okresie trwałości.
Zobacz też: Czy produkt na sklepowej półce musi być oznaczony ceną?
Co na etykiecie
Datę minimalnej trwałości oznacza, że w danym okresie produkt prawidłowo przechowywany środek spożywczy zachowuje swoje właściwości. Na opakowaniu podaje się ją określając w kolejności dzień, miesiąc i rok. W przypadku środków spożywczych o trwałości:
- nieprzekraczającej 3 miesięcy można podać jedynie dzień i miesiąc;
- od 3 do 18 miesięcy można podać jedynie miesiąc i rok;
- powyżej 18 miesięcy można podać jedynie rok.
Na opakowaniach produktów spożywczych można znaleźć dwa zwroty określające datę minimalnej trwałości. Są to:
- „najlepiej spożyć przed ...”, jeżeli jest określona datą dzienną albo
- „najlepiej spożyć przed końcem ...”, w innych przypadkach.
Jeżeli produkt ma termin, po upływie którego środek spożywczy traci przydatność do spożycia, to jest to tzw. termin przydatności do spożycia. Mamy z nim do czynienia w przypadku żywności nietrwałej, łatwo psującej się, np. jogurty, sery. Data powinna być poprzedzona określeniem „należy spożyć do:".
Zobacz serwis: Sprzedaż towarów