Nie każdy brak zapłaty stanowi wyraz złej woli dłużnika. Warto szukać pokoju i polubownych metod rozwiązywania sporu. Ugoda jest rozwiązaniem dopuszczalnym w większości spraw cywilnych i gospodarczych, w szczególności w sprawach o zapłatę.
Ugoda to wzajemne ustępstwo stron względem siebie, które z jednej strony ma doprowadzić do zaspokojenia wierzyciela, a z drugiej strony nie spowodować u dłużnika niewspółmiernej szkody związanej np. z koniecznością jednorazowej zapłaty całej należności.
Czym jest postępowanie pojednawcze?
Zawezwanie do próby ugodowej uregulowano w art. 184-186 Kodeksu postępowania cywilnego. Jest to rozwiązanie, w którym wierzyciel poprzez pismo procesowe złożone do sądu inicjuje postępowanie, w którym wzywa dłużnika do działania – wypowiedzenia się co do możliwości polubownego rozwiązania sporu (zawarcia ugody przed sądem) przed skierowaniem pozwu.
O zawezwanie do próby ugodowej - bez względu na właściwość rzeczową - można zwrócić się do sądu rejonowego ogólnie właściwego dla przeciwnika, a w braku podstaw do ustalenia tej właściwości - do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zamieszkania albo siedziby wzywającego. W wezwaniu należy zwięźle oznaczyć sprawę i przedstawić propozycje ugodowe (nic nie stoi na przeszkodzie złożenia projektu ugody).
Postępowanie pojednawcze przeprowadza sąd w składzie jednego sędziego. Z posiedzenia sporządza się protokół. Jeżeli doszło do ugody, jej osnowę wciąga się do protokołu albo zamieszcza się w odrębnym dokumencie stanowiącym załącznik do protokołu i stwierdza podpisami stron.
Koszty postępowania pojednawczego
Jeżeli wzywający nie stawi się na posiedzenie, sąd na żądanie przeciwnika włoży na niego obowiązek zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową. Jeżeli przeciwnik (wezwany do zawarcia ugody) bez usprawiedliwienia nie stawi się na posiedzenie, sąd na żądanie wzywającego, który wniósł następnie w tej sprawie pozew, odpowiedź na pozew, sprzeciw lub zarzuty od nakazu zapłaty, uwzględni koszty wywołane próbą ugodową w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Wniosek o zawezwanie do próby ugodowej podobnie, jak pozew podlega opłacie. Niemniej od wniosku o zawezwanie do próby ugodowej pobiera się jedną piątą opłaty, jaka byłaby należna od pozwu (nie mniej niż 100 zł).
Podsumowanie
Zawezwanie do próby ugodowej stanowi rozwiązanie procesowe tańsze niż sam spór oraz daje możliwość porozumienia się stron. W przypadku, gdy sprawa nadaje się do rozstrzygnięcia w ten sposób, warto wziąć pod uwagę wystąpienie z wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej zamiast z pozwem o zapłatę. Prawidłowa ocena, jakie rozwiązanie będzie korzystniejsze i potencjalnie skuteczniejsze pozwoli na zaoszczędzenie czasu oraz pieniędzy. O odpowiednią analizę roszczenia i dokumentacji z nią związanych najlepiej zwrócić się do kwalifikowanego pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego, który będzie w stanie nie tylko udzielić kompleksowej porady prawnej, ale też sporządzić wniosek lub pozew oraz zastępować klienta przed sądem powszechnym.