Takie postępowanie operatora jest niedozwolone. Jeżeli w postanowieniach naszej umowy lub regulaminu świadczenia usług operator przyznaje sobie prawo do jednostronnego wypowiedzenia umowy z powodu braku kalkulacji biznesowej, to takie postanowienie stanowi niedozwoloną klauzulę umowną.
Podpisując umowę z odbiorcą, operator ma obowiązek się z niej wywiązać. Nie ma możliwości, by w treści umowy kontrahent przydał sobie prawo do rozwiązania umowy z powodów ekonomicznych. Podobnie będzie w sytuacji, gdy rozwiązanie umowy jest uzasadniane przyczynami technicznymi lub innymi ważnymi względami.
Niedozwolone klauzule umowne
W sytuacji, gdy w umowie znajdą się postanowienia uznane za niedozwolone klauzule umowne, wtedy też operator nie będzie mógł się skutecznie na nie powołać. Według przepisów Kodeksu cywilnego takie postanowienia, nie uzgodnione indywidualnie z konsumentem, nie wiążą go, jeżeli kształtują jego obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (art. 3851 ust. 1).
W takiej sytuacji oświadczenie operatora o rozwiązaniu umowy z odbiorcą usługi nie będzie prawnie wiążące. Konsument będzie mógł domagać się wykonania umowy. W tym celu możliwe będzie zwrócenie się do sądu z pozwem o nakazanie wykonania zobowiązania.
Odbiorca usługi będzie miał również możliwość domagania się odszkodowania z tytułu niewykonania usługi (art. 471 i n. Kodeksu cywilnego w zw. z art. 104 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego).
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 nr 16 poz. 93 z późn. zm.)
Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. 2004 r. nr 171 poz. 1800 z późn. zm.)