Kodeks karny na mocy tego przepisu wyłącza możliwość przedawnienia karalności lub przedawnienia wykonania kary w stosunku do wymienionych w nim przestępstw. Konstytucja w art. 43 stanowi, że "zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości nie podlegają przedawnieniu".
Przedawnienie nie dotyczy:
1. Zbrodni przeciwko pokojowi
2. Zbrodni przeciwko ludzkości
3. Przestępstw wojennych
4. Umyślnych przestępstw: zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnionego przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.
Zobacz: Forum prawne
Z brzmienia tego przepisu wynika wymóg, aby przestępstwo, o którym mówi przepis, zostało popełnione „w związku z pełnieniem obowiązków służbowych”. Pomiędzy obowiązkami służbowymi funkcjonariusza publicznego a popełnionym przestępstwem musi zachodzić związek merytoryczny, który objawiać się będzie najczęściej w przekroczeniu przez funkcjonariusza publicznego swoich uprawnień lub też niedopełnieniu obowiązków. Istotne jest, że nie jest wymagane, aby przestępstwo określone w tym przepisie było popełnione w czasie pełnienia obowiązków służbowych.
Zobacz serwis: Sprawy karne
Wymaga podkreślenia, że generalna zasada nieprzedawniania się zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości została wyrażona w konwencji uchwalonej 26 listopada 1968 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Polska przystąpiła do tej konwencji.
Podstawa prawna: Art. 105 Kodeksu karnego