Kodeks jasno stanowi, że nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Podobnie jednak jak w przypadku przeszkody wieku, prawo przewiduje tutaj możliwość uzyskania zezwolenia na zawarcie małżeństwa pomimo istniejącej przeszkody.
Nie każda choroba psychiczna i nie każdy niedorozwój umysłowy uzasadniają uniemożliwienie danej osobie zawarcia związku małżeńskiego i założenia rodziny. Przeszkoda ta nie ma w polskim prawie charakteru bezwzględnego. Sąd może w określonych wypadkach zezwolić takiej osobie na zawarcie małżeństwa.
Masz pytanie? Zadaj je na naszym Forum
W jaki sposób uzyskać zezwolenie
Osoba dotknięta chorobą psychiczną lub niedorozwojem umysłowym, która chce zawrzeć związek małżeński powinna złożyć w sądzie wniosek o udzielenie zezwolenia na zawarcie związku małżeńskiego. Aby w ogóle mogła to zrobić, muszą zaistnieć łącznie dwie przesłanki:
- Po pierwsze, choroba psychiczna lub niedorozwój umysłowy nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa; określenie choroby umysłowej lub niedorozwoju umysłowego powinno zostać stwierdzone przez biegłego psychiatrę,
- Po drugie, osoba starająca się o zezwolenie nie została wcześniej ubezwłasnowolniona całkowicie.
W postanowieniu o udzieleniu zezwolenia wymienia się osobę, z którą małżeństwo ma być zawarte. Jeżeli zachodzi taka konieczność, to przed wydaniem postanowienia rozstrzygającego taki wniosek sąd wysłucha wnioskodawcę, osobę, z którą małżeństwo ma być zawarte, oraz w razie potrzeby osoby bliskie przyszłych małżonków.
Każdy z małżonków może żądać unieważnienia małżeństwa z powodu choroby psychicznej lub niedorozwoju umysłowego drugiego małżonka, jeżeli istniał on w chwili zawierania małżeństwa. Jednakże niemożliwe będzie unieważnienie małżeństwa z tej przyczyny, jeżeli choroba ustała. Zatem, nawet jeżeli małżeństwo było de facto zawarte z przeszkodą, to jego unieważnienie jest niemożliwe jeżeli przeszkoda ustała.
Zobacz także: Unieważnienie małżeństwa- kiedy możliwe