Kiedy możemy złożyć wniosek o wyznaczenie adwokata?
Zarówno na podstawie przepisów kodeksu postępowania cywilnego jak i kodeksu postępowania karnego, storna ( w procesie cywilnym) lub oskarżony ( w procesie karnym), którzy znajdują się w trudnej sytuacji finansowej mogą złożyć wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu. Należy w nim wykazać niemożność poniesienia kosztów obrony, bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny.
Kto może być obrońcą?
Obrońcą może być osoba wpisana na listę adwokatów i wykonywająca ten zawód w jednej z form wymienionych w art.4a ustawy o adwokaturze, chodzi tutaj m.in. o kancelarie adwokackie, spółki cywilne, partnerskie komandytowe, które świadczą pomoc prawną. W niektórych przypadkach obrońcą może być też aplikant adwokacki.
Wymóg posiadania adwokata
Jak wspomniałam we wstępie, kodeks postępowania karnego reguluje przypadki obrony obligatoryjnej. W sytuacji gdy oskarżonym jest osoba nieletnia, osoba głucha, niema lub niewidoma oskarżony musi mieć adwokata.
Prezes sądu właściwego do rozpoznania sprawy, z urzędu( inicjatywa oskarżonego nie jest tutaj wymagana, w odróżnieniu od przykładu opisanego powyżej) wyznacza takiego obrońcę, jeśli oskarżony nie ma obrońcy z wyboru. Nie trzeba przy tym wykazywać swojej niezamożności. Udział obrońcy jest obowiązkowy w rozprawie oraz w tych posiedzeniach, w których obowiązkowy jest udział oskarżonego.
Ustawodawca zdecydował się na zastosowanie w tych przypadkach obrony obligatoryjnej ze względu to iż osoby te nie są w stanie samodzielnie bronić swoich interesów.
Nieletni
Polskie prawo karne za nieletniego uznaje osobę do 17 roku życia. Co do zasady nie ponosi ona odpowiedzialności karnej na podstawie kodeksu karnego. Wyjątek stanowią osoby w wieku od 15 do 17 lat, które dopuszczają się najpoważniejszych przestępstw, enumeratywnie wyliczonych w art.10par. 2 kk a okoliczności sprawy, stopień ich rozwoju, właściwości i warunki osobiste przemawiają za surowszym ich traktowaniem. Właśnie te osoby muszą mieć u swego boku obrońcę ( postępowanie musi być wszczęte przed ukończeniem przez nie 18 roku życia).
Głuchy, niemy, niewidomy
Orzecznictwo wskazuje, iż tylko całkowita utrata słuchu, wzroku czy mowy, uprawnia do obrony obligatoryjnej na podstawie art. 79 par1 pkt2. Natomiast częściowe upośledzenie zmysłów( np. mowa bełkotliwa, częściowa utrata słuchu) może uzasadniać ustanowienie obrońcy na podstawie art.79 par 2. Zgodnie z tym przepisem sąd ustanawia adwokata również wtedy gdy uzna to za niezbędne ze względu na okoliczności utrudniające obronę.
Uzasadniona wątpliwość co do poczytalności sprawcy
Zakłócenia psychiczne, które uniemożliwiają oskarżonemu rozpoznanie znaczenia swojego czynu lub pokierowanie swoim postępowaniem, również uzasadniają przyznanie obrońcy oskarżonemu. Nie trzeba tutaj udowadniać tej okoliczności, wystarczy jedynie uzasadniona wątpliwość co do poczytalności sprawcy. Warto dodatkowo pamiętać, iż niepoczytalność sprawcy w chwili popełnienia przestępstwa wyłącza winę, natomiast ograniczona poczytalności uzasadnia zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary.
Sąd okręgowy
Oskarżony musi mieć również obrońcę w postępowaniu przed sądem okręgowym jako sądem pierwszej instancji, jeżeli zarzucono mu zbrodnię lub jest pozbawiony wolności. Tutaj wymóg obrony obligatoryjnej został wprowadzony ze względu na wagę sprawy.
Nowelizacja kodeksu postępowania karnego z roku 2006 dot. postępowania przyśpieszonego, również nałożyła na sąd obowiązek wyznaczenia oskarżonemu obrońcy.
Konsekwencje naruszenia przepisów o obronie obligatoryjnej
Braku obrońcy , w w/w przypadkach, gdy przepis prawa stanowi o jej obligatoryjności, jest bezwzględną przesłanką odwoławczą i obliguje sąd II instancji do uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
Na zakończenie warto jeszcze raz podkreślić, że obrona z urzędu jest subsydiarna w stosunku do obrony z wyboru. Oznacza to, iż sąd ustanowi adwokata, jedynie w sytuacji gdy strona nie ustanowiła go wcześniej.