Sąd wydaje wyrok zaoczny, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienie się nie bierze udziału w sprawie. W wypadku wydania wyroku zaocznego sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda w oparciu o okoliczności podane w pozwie i pismach procesowych doręczonych pozwanemu ? jeśli nie budzą one wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym sprawy.
Środkiem zaskarżenia wyroku zaocznego jest sprzeciw od wyroku zaocznego. Pozwany, przeciwko któremu zapadł wyrok zaoczny, może złożyć w terminie tygodnia od doręczenia mu odpisu wyroku zaocznego sprzeciw. W piśmie zawierającym sprzeciw pozwany powinien przytoczyć zarzuty przeciwko żądaniu z pozwu oraz fakty i dowody prezentujące własne stanowisko w sprawie.
Sprzeciw składany jest w formie pisma procesowego (art. 125 § 1). W sprawach w ustawie wskazanych należy go składać na urzędowym formularzu (np. art. 505(2)). W wypadku nie wniesienia sprzeciwu na formularzu lub nie zachowaniu innych warunków pozwany zostanie wezwany do uzupełnienia tych braków w terminie tygodnia, a po bezskutecznym upływie tego terminu sprzeciw zostanie odrzucony na posiedzeniu niejawnym.
Sprzeciw od wyroku zaocznego jest pierwszym oświadczeniem składanym w sprawie przez pozwanego, dlatego też mogą być nim objęte także te wszystkie zarzuty, jakie strona może składać przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, a więc np. zarzut niewłaściwości sądu. W sprzeciwie od wyroku zaocznego można wytoczyć powództwo wzajemne, jak również zgłosić zarzut potrącenia lub wnosić o sprawdzenie wartości przedmiotu sporu.
Uznając, że sprzeciw został prawidłowo złożony, sąd nie wydaje żadnego postanowienia o przyjęciu sprzeciwu (orz. SN z 14 marca 1974 r., I PR 50/74, OSPiKA 1974, nr 10, poz. 204), tylko przewodniczący wyznacza termin rozprawy; sprzeciw bowiem prowadzi do ponownego merytorycznego rozpoznania sprawy. Ponowne rozpatrzenie sprawy spowodowane wniesieniem sprzeciwu od wyroku zaocznego ma na celu rozstrzygnięcie raz jeszcze zasadności żądań powoda. Rozstrzyganie ponowne sprawy odbywa się w zakresie zakreślonym wniesionym sprzeciwem, może zatem dotyczyć zarówno całości rozstrzygnięcia, jak i tylko części wyroku zaocznego. Nie jest jednak wyłączone rozszerzenie powództwa po wniesieniu sprzeciwu (por. uchw. SN z 12 lipca 1988 r., III CZP 50/88, OSNCP 1989, nr 10, poz. 158).
Ponowne rozpoznawanie sprawy w wyniku wniesionego sprzeciwu od wyroku zaocznego prowadzi do wydania przez sąd I instancji wyroku merytorycznie rozpoznającego powództwo. Wyrok ten będzie podlegał zaskarżeniu w drodze apelacji.
Źródło: www.forum.prawnikow.pl