Historia partii
Partia powstała na fali niezadowolenia rolników protestujących przeciwko fatalnym warunkom gospodarowania w rolnictwie i braku pomocy rządowej dla gospodarstw dotkniętych klęską suszy.
Partia skupiona wokół Andrzej Leppera, organizowała szereg głośnych demonstracji i protestów w obronie polskiego rolnictwa, m.in. próba wtargnięcia do Sejmu w 1993 roku czy blokady dróg. Niekwestionowany lider Samoobrony głośno krytykował wicepremiera i ministra finansów Leszka Balcerowicza, obwiniając go o nieudolnie przeprowadzoną transformację ustrojową.
W wyborach do Sejmu z 1993 roku partii nie udało się przekroczyć 5 % progu wyborczego uprawniającego do uzyskania mandatu poselskiego. Wzrost popularności partii w okresie kryzysu gospodarczego w 2001 roku i fala rolniczego niezadowolenia przyniosła popularność partii, która w2001 roku weszła po raz pierwszy do Sejmu, uzyskując 10,2 % głosów, codało jej 53 mandaty poselskie.
W latach 2006-2007 współrządziła krajem w ramach koalicji wyborczej z PiS, LPR i Narodowego Koła Parlamentarnego.
W 2000 r. nazwę partii zmieniono na Samoobrona Rzeczypospolitej.
Program wyborczy
Zapleczem społecznym ugrupowania są głównie rolnicy. Samoobrona proponuje przewartościowanie dotychczasowej hierarchii wartości w taki sposób, aby na jej czele stały - zgodnie z jej hasłem - "Człowiek. Rodzina. Praca. Godne życie".
Partia postuluje m.in. przywrócenie demokratycznej kontroli nad Narodowym Bankiem Polskim oraz nałożenia na niego współodpowiedzialności za rozwój gospodarczy kraju i zwiększenie zatrudnienia, stworzenie szerokiego frontu robót publicznych, przede wszystkim poprzez inwestycje w infrastrukturę, kontrolę dotychczasowych procesów prywatyzacyjnych oraz zachowanie kontroli państwa nad strategicznymi działami gospodarki, zastosowanie systemu preferencji umożliwiających dynamiczny rozwój małych i średnich przedsiębiorstw.
Partia ponadto opowiada się za likwidacją podatku dochodowego w handlu i wprowadzenia w jego miejsce jednolitego podatku obrotowego, obniżeniem podatku dochodowego dla przedsiębiorstw produkcyjnych i usługowych z obecnego poziomu 19% do 10%.
W celu sfinansowania ambitnych programów inwestycyjnych Samoobrona zamierza wykorzystać część rezerwy dewizowej i rezerwy rewaluacyjnej Narodowego Banku Polskiego. Proponuje także zmianę polityki kredytowej, polegającą na zwiększeniu dostępności i obniżeniu kosztów kredytów.
Samoobrona podkreśla potrzebę wprowadzenia w życie założeń Trzeciej Drogi, będącej modelem łączącym wolność przedsiębiorczości ze społeczną odpowiedzialnością państwa. Ład międzynarodowy powinien opierać się, według Samoobrony, na poszanowaniu suwerenności państwowej i nienaruszalności granic.