Przepisy prawa mówią, że zasiłek pielęgnacyjny przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.
Co kryje się jednak pod pojęciami braku zdolności do samodzielnej egzystencji. Niezdolność do samodzielnej egzystencji, aby uzasadniała przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego musi być spowodowana naruszeniem sprawności organizmu co powoduje konieczność stałej lub długotrwałej opieki. Ponadto musi wymagać pomocy drugiej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. Za podstawowe potrzeby życiowe należy uznać: mycie się, ubieranie, samodzielne jedzenie posiłków, kupno żywności i przyniesienie jej do domu, ogrzewanie mieszkania, podstawowe prace porządkowe niewymagające wysiłku fizycznego.
Od 1 listopada 2018 r. wyższy zasiłek pielęgnacyjny oraz specjalny zasiłek opiekuńczy
Uprawnieni do zasiłku pielęgnacyjnego
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie, która ukończyła 75 lat.
Polecamy: Kodeks pracy 2019. Praktyczny komentarz z przykładami + e-book „Zmiany w prawie pracy 2018/2019” PREMIUM
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje ponadto osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego dla osoby uprawnionej ustala się na czas nieokreślony. Jednak w przypadku orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, które zostało wydane na czas określony, prawo do zasiłku przysługuje właśnie na ten orzeczony okres. Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego ustala się do ostatniego dnia miesiąca, w którym upływa termin ważności orzeczenia. Osoba, która uzyska kolejne orzeczenie może starać się o kontynuowanie wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego.
Zobacz także: Czym różni się zasiłek od dodatku pielęgnacyjnego
Czy zasiłek tylko dla Polaków
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego przysługuje zarówno obywatelom polskim, jak i cudzoziemcom. Jednakże w przypadku cudzoziemców, muszą oni spełniać określone wymagania prawna. Tylko określona grupa cudzoziemców uzyska prawo do zasiłku. Do tej grupy zaliczymy między innymi cudzoziemców, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zobacz także dział: Zasiłek pielęgnacyjny
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 z późn. zm.)