Praktyki studenckie – dobre zasady
Odbycie stażu bądź praktyki studenckiej stanowi zazwyczaj obowiązkowy element studiów wyższych. Ich celem jest ułatwienie absolwentom uzyskania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych, niezbędnych do wykonywania pracy. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego pracuje nad projektem zmian, który zagwarantowałby wprowadzenie dobrych praktyk w tym zakresie. Celem podjętych działań jest dostosowanie programu praktyk do wymagań stawianych przez pracodawców.
Zobacz również: Umowa o staż
Założenia
Obowiązkowe praktyki
Jednym z głównych założeń nowelizacji jest wprowadzenie obowiązkowych praktyk na uczelniach o profilu praktycznym. Miałyby one trwać 3 miesiące. Obowiązek ich organizowania będzie leżał po stronie uczelni. Ważne by wypracować wspólne stanowisko wszystkich zainteresowanych stron: studentów, uczelni wyższych oraz firm umożliwiających odbycie stażu (przyszłych pracodawców). Praktyki powinny być bowiem wartościowe i przynosić korzyści dla wszystkich wskazanych podmiotów. Ich celem jest przygotowanie do przyszłej pracy zawodowej. Mają uczyć konkretnych umiejętności, najlepiej w oparciu o uprzednio sporządzony program.
Praktyki najczęściej są nieodpłatne. Ważne więc by student w zamian za wynagrodzenie pieniężne otrzymał pakiet informacji i umiejętności, które zaprocentują w dalszym życiu zawodowym.
Dotychczas nie zostały sporządzone żadne wytyczne dotyczące programu praktyk ani staży. Studentom zlecane są proste zadania, usprawniające pracę w danej firmie ale nieumożliwiające zdobycia doświadczenia zawodowego. Zgodnie ze stanowiskiem MNiSW jest to sytuacja niedopuszczalna.
Ważne także by podejście do praktyk zmienili sami zainteresowani – studenci. Obecnie odbycie stażu traktowane jest jako przykra konieczność, strata czasu. Żacy chcą odbyć praktyki jak najszybciej i po jak najmniejszej linii oporu. Zmiana charakteru praktyk ma pomóc w zmianie nastawienia. Mają się one stać cennym z zawodowego punktu widzenia doświadczeniem, niezbędnym dla samodzielnej pracy zarobkowej.
System dualny
Wzorem wielu państw zachodnich (m.in.: Niemczech i Austrii) zaproponowano przyjęcie dualnego systemu kształcenia. Polega on na zastosowaniu dwutorowego systemu nauczania. Ma obejmować zarówno typowe zajęcia akademickie jak i praktykę zawodową odbywaną w konkretnych firmach. Ścisła współpraca uczelni wyższych z pracodawcami pozwali na lepsze przygotowanie studentów na wymagania rynku pracy. Każda ze stron czerpie korzyści z takiego rozwiązania: student – zdobywa doświadczenia, pracodawca – poznaje przyszłych pracowników, uczelnia – ma świadomość braków i słabych stron oferowanego kształcenia.
Centralny monitoring karier
Resort nauki dąży także do wprowadzenia centralnego monitoringu karier absolwentów uczelni. Kontrolowanie zawodowych poczynań byłych studentów pozwoli na ocenę poziomu kształcenia w danej jednostce. Ma przyczynić się do poprawy jakości nauczania i dostosowania go do wymagań stawianych przez rynek pracy.
Resort rozważa także możliwość przyznawania stypendium naukowego już na I roku studiów. Jego podstawą mają być wyniki egzaminu maturalnego.
Polecamy serwis: Szkolenia i staże
Wykształcenie wyższe
Ważna propozycja dotyczy osób aktywnych zawodowo, które posiadają co prawda umiejętności praktyczne, jednak nie uzyskały dyplomu uczelni wyższej. Będą one miały możliwość szybszego i łatwiejszego zdobycia wykształcenia. Część punktów ECTS ma być przyznawana na podstawie udokumentowanego doświadczenia zawodowego, odbytych szkoleń, kursów i konferencji.
Podstawa prawna:
- projekt nowelizacji ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. 2005 nr 164 poz. 1365).