Darowizna jest zobowiązaniem darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego. Świadczenie to odbywa się kosztem majątku darczyńcy. Umowa darowizny zawierana jest w formie aktu notarialnego. Jeżeli forma aktu notarialnego jest niezachowana, to darowizna staje się ważna, gdy przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Zwolnienie od podatku
Zwolnienie od podatku od darowizny ma miejsce, gdy darczyńca oraz obdarowany są swoją najbliższą rodziną. Zwolnienie dotyczy zatem małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwa, ojczyma i macochy.
Nie dzieje się to jednak automatycznie. Wymienione osoby muszą zgłosić nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz, przy darowiźnie sumy pieniężnej, muszą udokumentować otrzymanie środków pieniężnych poprzez przedstawienie rachunku bankowego, na który kwota darowizny została przelana.
Zobacz: Jak skorzystać z ulgi mieszkaniowej w podatku od darowizn?
Wysokość podatku
Na wysokość podatku decydujące znaczenie ma, do której grupy podatkowej zalicza się obdarowany.
Do pierwszej grupy podatkowej zalicza się:
• małżonka (obecnego, nie byłych),
• zstępnych (np. syn, córka, wnuki, prawnuki),
• wstępni (np. matka, ojciec, dziadkowie),
• rodzeństwo,
• pasierba,
• ojczyma,
• macochę
• teściów
• zięcia
• synową.
Do drugiej grupy podatkowej zalicza się:
• zstępni rodzeństwa (np. siostrzeniec, bratanek),
• rodzeństwo rodziców (np. wuj, ciotka),
• zstępni i małżonkowie pasierbów,
• małżonkowie rodzeństwa (np. mąż siostry),
• rodzeństwo małżonków (np. brat żony- szwagier),
• małżonków rodzeństwa małżonków (np. mąż siostry męża),
• małżonków innych zstępnych (np. żona wnuka).
Do trzeciej grupy podatkowej zalicza się wszystkie pozostałe osoby, niezaliczone do pozostałych grup.
Zobacz serwis: Darowizna