Krok pierwszy – katalog podmiotów uprawnionych
Od 13 lipca 2013 roku poszerzony został katalog podmiotów, którym ustawa umożliwia prowadzenie placówki opieki nad dziećmi do lat trzech. Obok gminy, która może prowadzić taką instytucję w formie gminnej jednostki budżetowej, zostały uprawnione także inne podmioty. Również osoby fizyczne, prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej mogą założyć taką placówkę. Żłobek może być więc działalnością prowadzoną przez osobę prywatną.
Krok drugi – warunki lokalowe
Dla prowadzenia instytucji opieki nad dziećmi do lat trzech trzeba spełnić wymagane warunki. Należy dysponować odpowiednim lokalem, składającym się z co najmniej dwóch pomieszczeń. Jednym przystosowanym do zabawy i spożywania posiłków, drugim odpowiednim do odpoczynku.
Zobacz również: Rejestracja żłobka i klubu dziecięcego
Krok trzeci – działalność gospodarcza
Ważnym etapem jest otworzenie własnej działalności gospodarczej. W tym celu należy wypełnić odpowiedni formularz, w polu „rodzaj prowadzonej działalności” wpisać należy „opieka nad dziećmi”. Druk, uzupełniony o wniosek o nadanie nr NIP i REGON, składa się w urzędzie gminy.
Krok czwarty – kadra
Jeden opiekun może zajmować się maksymalnie ośmiorgiem dzieci. Jednakże w sytuacji gdy dziecko jest niepełnosprawne lub nie ukończyło roku, jeden opiekun przypada na pięcioro dzieci. Osoba ta musi posiadać odpowiednie kwalifikacje: pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego, nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego albo być osobą o wykształceniu średnim ale legitymującą się co najmniej dwuletnim doświadczeniem lub zakończonym 280-godzinnym szkoleniem. Zostaje również poddana badaniom sanitarno-epidemiologicznym zgodnie z odrębnymi przepisami w tym zakresie.
Krok czwarty – rejestr
Placówka musi zostać wpisana do prowadzonego przez gminę, rejestru żłobków i klubów dziecięcych. Pisemny wniosek o wpis do rejestru jest odpłatny. Wysokość opłaty ustala corocznie gmina w drodze uchwały. Oplata nie może jednak przekraczać 50% minimalnego miesięcznego wynagrodzenia za pracę. Należy także opracować statut i regulamin placówki, które określą podstawowe zasady jej funkcjonowania.
Krok piąty – dotacja
Podmioty uprawnione do prowadzenia tego typu placówki mogą ubiegać się o pomoc finansową ze strony budżetu państwa. Dotacja celowa może wynosić aż 80% kosztów realizacji zadania. Tym samym ograniczony został wkład własny (do 20%) podmiotu podejmującego się prowadzenia takiej działalności. Jest przyznawana w celu założenia i prowadzenia omawianej instytucji. Podmioty prywatne mogą także ubiegać się o dotację z budżetu gminy, przyznawaną na każde dziecko objęte opieką. Jej zasady określa rada gminy w drodze uchwały. Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 13 października 2011 roku (I SA/Po 613/11) dotacja na prywatny żłobek jest niezależna od tego, czy rodzice dziecka pracują czy nie. Nie może być także uzależniona od faktu rzeczywistego uczestnictwa malucha w zajęciach. Celem ustawy jest bowiem nie tylko pomoc rodzicom już zatrudnionych ale także aktywizacja tych nieposiadających pracy.
Ustawa przewiduje cztery formy sprawowania opieki nad dziećmi do lat trzech: żłobek, klub dziecięcy, opiekę opiekuna dziennego oraz opiekę niani.
Polecamy serwis: Dziecko i prawo
Klub dziecięcy
Klub dziecięcy to druga obok żłobka placówka opieki nad dziećmi do lat trzech. Obejmuje ona jednak dzieci nieco starsze, te, które ukończyły pierwszy rok życia. Podopieczni nie mogą przebywać w niej dłużej niż 5 godzin dziennie. Nie ma obowiązku zapewnienia im wyżywienia. Może ona zostać utworzona nawet w prywatnym mieszkaniu, jeśli jest odpowiednio przystosowane do zabawy, odpoczynku i posiłków dzieci.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 10 maja 2013 r. o zmianie ustawy o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 747),
- wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 13 października 2011 roku (I SA/Po 613/11).