Naczelny Sąd Administracyjny stale rozstrzyga wątpliwości interpretacyjne podatników. W wyroku z dnia 6 września 2012 r. (II FSK 170/2011), rozważał na przykład sporną kwestię dotyczącą możliwości amortyzacji budynku częściowo oddanego do użytku.
Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają (z zastrzeżeniem art. 16c) budynki, które łącznie spełniają następujące warunki:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika,
- zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż jeden rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.
Zobacz serwis: Nieruchomości
Powyższe warunki w większości nie są jednoznaczne, doprecyzowuje je więc orzecznictwo i doktryna. We wspomnianym orzeczeniu NSA pochylił się nad problemem kompletności i zdatności do użytku w dniu przyjęcia do używania.
Kluczowe dla sprawy było udzielenie odpowiedzi na pytanie: w którym momencie możliwe jest rozpoczęcie dokonywania odpisów amortyzacyjnych od budynku, w sytuacji gdy budynek został wybudowany, a jego właściciel otrzymał pozwolenie na użytkowanie części tego obiektu.
NSA zgodził się ze zdaniem sądu pierwszej instancji, że budynek musi być kompletny i zdatny do użytku, w takim znaczeniu, jakie będzie spełniał w prowadzonej przez podatnika działalności. Ocena powinna być więc dokonywana nie tylko przez pryzmat faktycznej zdolności, ale również z uwzględnieniem norm prawa budowlanego. To organ budowlany musi dokonać oceny, czy obiekt budowlany może być użytkowany przed wykonaniem konkretnych robót budowlanych, które są niezbędne do wykonania całości budynku. Jeżeli organ budowlany decyduje, że jest możliwe wcześniejsze użytkowanie obiektu, to tym samym należy uznać, że jest on kompletny i zdatny do użytku.
Zarówno WSA, jak i NSA dokonały też wykładni systemowej wewnętrznej poprzez odwołanie się do ogólnych reguł prawa podatkowego. W ich ocenie, kompletny i zdatny do używania jest taki środek trwały, który może być i jest gospodarczo wykorzystywany w celu uzyskania przychodów zgodnie z ogólną, regułą, że poniesione koszty są kosztem uzyskania przychodów, jeżeli służą uzyskaniu przychodów.
Wyrok należy ocenić pozytywnie, nie tylko dlatego, że jest korzystny dla podatników. Warto przede wszystkim zwrócić uwagę na uzasadnienie, w którym NSA podkreśla znaczenie ratio legis przepisów, które uznaje za ważniejsze od ich literalnego brzmienia.
Zobacz serwis: Podatki