inforCMS
Niezdolność do pracy jest to całkowita lub częściowa utrata zdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu bez rokowania odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat. Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem 5 lat. W takim przypadku osoba może otrzymać orzeczenie na okres dłuższy niż 5 lat.
Obecnie nie orzeka się niezdolności do pracy do pracy na stale.
Możemy wyróżnić następujące rodzaje niezdolności do pracy:
- całkowita, gdy osoba utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy
- częściowa, gdy doszło do utraty w znacznym stopniu zdolności do pracy zgodnej z kwalifikacjami
- trwała, gdy według aktualnej wiedzy medycznej nie ma rokowań na poprawę zdrowia w przyszłości, w stopniu pozwalającym na podjęcie pracy
- okresowa, gdy istnieją szanse na odzyskanie zdolności do pracy
Niezdolność do pracy ustala się na podstawie:
- daty powstania niezdolności i czasu jej trwania
- związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami
- niezdolności do samodzielnej egzystencji
- celowości przekwalifikowania zawodowego (należy do lekarza orzecznika ZUS)