Pracownik zatrudniony w ramach umowy ma prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 5 tygodni w roku, czyli 25 dni roboczych lub 30 dni kalendarzowych. Wymiar urlopu jest większy dla osób pracujących powyżej 25 lat i wynosi 6 tygodni tj. odpowiednio 30 dni roboczych lub 36 dni kalendarzowych. Rok roboczy zaczyna się wraz z rozpoczęciem pracy.
Również osoby zatrudnione częściowo i w niepełnym wymiarze czasu pracy maja takie samo prawo do urlopu. Dodatkowo do wynagrodzenia pracownicy otrzymują tzw. trzynastą pensję (Monatgehalt) w wysokości miesięcznego wynagrodzenia, która jest korzystniej opodatkowana.
Częściowe prawo do urlopu
Częściowe prawo do urlopu ma pracownik, który jest zatrudniony dopiero 6 miesięcy. Wymiar urlopu liczony jest proporcjonalnie do przepracowanego okresu. Począwszy od 7 miesiąca pracy nabywa się pełne prawo do urlopu (odpowiednik polskiego urlopu proporcjonalnego). Od drugiego roku pracy, prawo do urlopu w pełnym wymiarze nabywane jest wraz z początkiem nowego roku kalendarzowego.
Termin i długość urlopu są ustalane w porozumieniu z pracodawcą. Oznacza to, że urlop nie może być udzielony pracownikowi bez zgody pracodawcy. Jeśli podczas trwania urlopu zachorujemy i nasza niezdolność do pracy trwa dłużej niż 3 dni, urlop zostaje przerwany, pod warunkiem niezwłocznego zgłoszenia tego faktu pracodawcy. Podczas urlopu pracownik otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze oraz premie, diety i zwrot przysługujących co miesiąc wydatków w średniej należnej wysokości.
Urlop szkoleniowy
Jeżeli stosunek pracy trwa nieprzerwanie trzy lata, w uzgodnieniu z pracodawcą pracownik może się ubiegać o urlop szkoleniowy (Bildungskarenz). W okresie tego urlopu, który może wynosić od 3 miesięcy do roku, pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia z zakładu pracy, lecz świadczenie szkoleniowe z urzędu pracy (Weiterbildungsgeld).
Źródło: www.eures.praca.gov.pl