Przypadki przerwania ciąży
Zgodnie z ustawą przerwanie ciąży może być dokonane w trzech przypadkach: gdy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej; gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu albo gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego.
Ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej
Lekarz ma obowiązek stwierdzić czy ciąża stanowi zagrożenie dla zdrowia kobiety. Nie ma wykazu zagrożeń, które uzasadniałyby przyznanie kobiecie prawa do aborcji. Ważne, aby lekarz stwierdzający posiadał tytuł specjalisty w zakresie medycyny właściwej ze względu na rodzaj choroby kobiety ciężarnej.
Opinia od lekarza powinna być w formie pisemnej, aby móc przedstawić ją lekarzowi, który będzie wykonywał zabieg.
Prawo do zdrowia nie należy odnosić jedynie do kwestii zdrowia fizycznego, ale również do zdrowia psychicznego, np. powodując depresję czy doprowadzając do prób samobójczych. Wówczas również można rozważyć możliwość przerwania ciąży.
Prawo to nie jest ograniczone żadnym terminem. Kobieta powinna być informowana o jej możliwych zagrożeniach oraz uzyskać rzetelną i prawdziwą informację na temat stanu zdrowia.
Prawo do przerwania ciąży w sytuacji, gdy płód obarczony jest wadami rozwojowymi lub genetycznymi.
Gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu kobieta ma prawo do podjęcia decyzji o przerwaniu ciąży.
Kobieta jest ograniczona terminem tzn. do czasu kiedy płód osiągnie zdolność do samodzielnego życia poza organizmem matki czyli do 22 tygodnia ciąży (chyba, że wada jest na tyle poważna, że nigdy nie pozwoli płodowi na osiągniecie samodzielnego życia poza organizmem matki, np. bezmózgowie).
Również konieczna jest opinia lekarza posiadającego tytuł specjalisty w danej dziedzinie. Wady rozwojowe lub genetyczne płodu musi stwierdzić inny lekarz niż ten który dokonuje aborcji, chyba że jest to sytuacja wyjątkowa.
Zobacz również: Zabezpieczenie wydatków przed urodzeniem dziecka
Prawo do przerwania ciąży pochodzącej z czynu zabronionego
Czyn zabroniony określa nie tylko zgwałcenie, ale również czynność seksualną z osobą bezradną, niepoczytalną, poniżej 15 roku życia, nadużycie stosunku zależności, kazirodztwo, zmuszanie do prostytucji etc.
Również tzw. gwałt małżeński jest wliczany jako przestępstwo zgwałcenia.
Kobieta ma 12 tygodni na podjęcie decyzji dotyczącej przeprowadzenia zabiegu przerwania ciąży. Konieczne jest zaświadczenie, w którym zawarta jest informacja o podejrzeniu, iż ciąża jest wynikiem czynu zabronionego, które wydaje prokurator. Nie ma tu konieczności ustalania faktów czy zbierania dowodów ponad wszelką wątpliwość, gdyż chodzi o dowody uzasadniające samo podejrzenie. W przypadku odmowy wydania zaświadczenia powinno być ono wydane na piśmie z uzasadnieniem.
Zobacz również serwis: Sprawy rodzinne