Ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej przewiduje specjalną ochronę dla osób, które stwierdziły niezgodność w terminie 6 miesięcy od dnia wydania towaru. Wtedy to kupujący korzysta z domniemania niezgodności towaru z umową, istniejącej już w chwili wydania, co oznacza że istnienie odpowiedzialności sprzedawcy jest domniemane. A zatem w sytuacji spornej, przy braku przekonujących dowodów ze strony przedsiębiorcy, sąd skłoni się do przyznania racji konsumentowi.
Wynika to z art. 4 ust. 1 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
Zobacz serwis: Konsument - telekomunikacja
Co z tego wynika?
Domniemanie niezgodności towaru z umową jest podstawą reklamacji w przypadku stwierdzenia, że niezgodność ta istniała już w chwili wydania towaru. Takie stwierdzenie najczęściej będzie wymagało wiadomości specjalnych, czy opinii biegłego. Zgodnie z art. 6 Kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W takiej sytuacji udowodnienie odpowiedzialności sprzedawcy spoczywa na konsumencie.
Z tego punktu widzenia domniemanie z art. 4 ustawy jest dużym udogodnieniem. Jeżeli niezgodność towaru z umową zostanie stwierdzona w terminie 6 miesięcy od daty zakupu, wtedy też ciężar dowodowy będzie spoczywał na sprzedawcy. Z powodu tego, że w takiej sytuacji istnienie niezgodności towaru już w chwili jego wydania jest domniemywana, to sprzedawca będzie musiał udowodnić, że jest inaczej. Jeżeli to mu się nie uda, nasze roszczenie powinno być zasądzone.
Zobacz serwis: Reklamacje
Kiedy składać reklamację?
Warto pamiętać o tym, że przepis art. 4 mówi o stwierdzeniu (czyli zauważeniu) niezgodności w terminie 6 miesięcy, a nie o złożeniu w tym terminie reklamacji. To oznacza, że z domniemania może korzystać reklamacja złożona także po upływie tego okres. Zgodnie bowiem z art. 9 kupujący ma 2 miesiące od stwierdzenia na wniesienie reklamacji. Należy jednak zaznaczyć, że niezgodność została stwierdzona przed upływem 6 miesięcy.