Od małżonków wnoszących o separację wymaga się, aby doszło między nimi do zerwania więzi uczuciowej, gospodarczej i fizycznej. Nie wymaga się natomiast, aby zerwanie tych wszystkich więzi było trwałe, tzn. aby nie rokowało w przyszłości ponownym podjęciem współżycia.
Przesłanki negatywne - separacji nie można orzec
Nawet, jeśli między małżonkami doszło do trwałego rozpadu pożycia, sąd nie orzeknie separacji z dwóch powodów. Po pierwsze, jeśli wskutek separacji ucierpiałoby dobro wspólnych małoletnich dzieci. Po drugie, gdy separacja byłaby niezgodna z zasadami współżycia społecznego.
Sąd orzekając w sprawie o separację musi przede wszystkim brać pod uwagę dobro wspólnych dzieci małżonków. Nie ma znaczenia czy są to dzieci własne, czy dzieci adoptowane. Prawo zawsze stało na straży ochrony dzieci.
Zdarzyć się mogą sytuację, gdy dobro dzieci ucierpiałoby, gdyby rodzice nadal byli małżeństwem. W takim przypadku sąd powinien orzec separację.
Za orzeczenie separacji niezgodne z zasadami współżycia społecznego należy uznać, sytuację, gdy małżonek wnosi pozew, ponieważ współmałżonek jest ciężko chory lub uległ poważnemu wypadkowi.
Zobacz: Pozew o separację - kwestie dowodowe
Zgodne żądanie małżonków
Za przesłankę orzeczenia separacji należy uznać zgodne żądanie separacji przez oboje małżonków.
Istnieje możliwość, że sąd orzeknie o separacji małżonków na ich zgodny wniosek, nie w procesie, ale w postępowaniu nieprocesowym.
Jest to najłatwiejszy sposób orzeczenia separacji. Co daje małżonkom, którzy chcę orzeczenia separacji:
- szybsze orzeczenie separacji, z reguły jest to tylko jedna rozprawa,
- za dowody wystarczają przesłuchania obojga małżonków,
- jest to znacznie tańszy sposób, wniosek wiąże się z opłatą 100 zł.
Aby małżonkowie mogli skorzystać z takiego rozwiązania muszą:
- po pierwsze nie posiadać wspólnych dzieci,
- po drugie, oboje muszą się na to zgodzić.
Zobacz serwis: Separacja